Ο Βλαντίµιρ Πούτιν είναι ένας σούπερ ήρωας, ο οποίος σώζει ένα λεωφορείο γεµάτο ανυποψίαστους πολίτες από τη βόµβα της Αλ Κάιντα καιαµέσως µετά υπερασπίζεται τη Ρωσία από τις ορδές των ζόµπι που ζητούν δηµοκρατία. Η Χίλαρι Κλίντον, πάλι, είναι ο εαυτός της, µια δυναµική υπουργός Εξωτερικών. Το κοινό τους σηµείο, έγιναν και οι δύο ήρωες κόµικς – και µάλιστα κόµικς που προκαλούν, για διαφορετικούς λόγους, όσο διαφορετικά είναι και τα πολιτικά σύµπαντα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία, ένα κάποιο σούσουρο.

Το πρώτο επεισόδιο της σειράς κόµικς «Σούπερ Πούτιν, ένας άνδρας σαν κανέναν άλλο» φέρει τον τίτλο «Αόρατη απειλή» και αντλεί την έµπνευσή του από ταινίες όπως το (τρεχάτε-γιατί-χανόµαστε) «Speed» και… «Ταζόµπι δεν είναι χορτοφάγα». Από όταν έκανε την εµφάνισή του στο Ιντερνετ, στις 24 Μαΐου, έχει διαβαστεί περισσότερες από δύο εκατοµµύρια φορές.

Τοποθετείται στη Μόσχα την «άνοιξη του 2011, ένανχρόνο πριν από το τέλος του κόσµου» – και όλως τυχαίως πριν από τις επόµενες προεδρικές εκλογές. Φορώντας στολή τζούντο, ο ρώσος πρωθυπουργός Βλαντίµιρ Πούτινπηδάει µέσα σε ένα παγιδευµένο λεωφορείο,πετάει έξω τον πουληµένο οδηγό και ανεβάζει την ταχύτητα πάνω από τα 80 χλµ./ώρα – ξέρει ότι σε αντίθετη περίπτωση η βόµβα της Αλ Κάιντα θα σκάσει.

 Κοντά του σπεύδει για βοήθεια µια αρκούδα, η οποία αποκαλύπτεται πως είναι ο ρώσος πρόεδρος Ντµίτρι Μεντβέντεφ, «ένα ξωτικό που το µεγάλωσαν αρκούδες και µπορεί να µεταµορφωθεί σε αρκούδα». Ο Βλαντίµιρ του ζητάει να εξουδετερώσει τη βόµβα, ο Ντµίτρι στέλνει ένα… iPad2 να το αναλάβει. Με το που ξεµπερδεύουν, ωστόσο, το λεωφορείο πέφτει σε µποτιλιάρισµα και εµφανίζονται ολόγυρα ζόµπι τα οποία, εκτός του ότι ζητούν να καταβροχθίσουν ανθρώπινα µυαλά, κραυγάζουν επίσης υπέρ της δηµοκρατίας και της απελευθέρωσης του Χοντορκόφσκι. Αφού καθαρίσει και µε αυτά, ο Πούτιν ετοιµάζεται να αντιµετωπίσει στο τατάµι έναν παλαιστή του σούµο (λέγετέ τον υπερτροφική Ασία). Η συνέχεια στο επόµενο επεισόδιο.

Ο δηµιουργός του επίµαχου κόµικς ονοµάζεται Σεργκέι Καλένικ, είναι 25 ετών, δηλώνει πως το τελείωσε µέσα σε µόλις δύο εβδοµάδες και πως ήθελε να προσελκύσει την προσοχή στο «καταθλιπτικό πολιτικό περιβάλλον της Ρωσίας». Υποτίθεται πως οι δύο ρώσοι ηγέτες γελοιοποιούνται, ο Πούτιν για τη «µάτσο» εικόνα που καλλιεργεί, ο Μεντβέντεφ για τη λατρεία του σε κάθε λογής γκάτζετ. Η ρωσική µπλογκόσφαιρα, ωστόσο, βουίζειαπό καταγγελίες πως το κόµικς δεν είναι παρά ένα (ακόµα) κόλπο δηµοσίων σχέσεων, πολλοί βλέπουν µάλιστα από πίσω τον Βλαντίµιρ Σούρκοφ, τον ιδεολόγο του Κρεµλίνου.

Σκοτεινά παιχνίδια πίσω από το νέο πολιτικό κόµικς µε πρωταγωνίστρια τη Χίλαρι Κλίντον που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ δεν βλέπει κανείς – ή περίπου. Ο εκδοτικός οίκος Bluewater Productions, που ειδικεύεται στιςβιογραφίες σεκόµικς γνωστών προσωπικοτήτων (από την Κάρλα Μπρούνι έως τον Μαρκ Ζάκερµπεργκ και από τον Μπαράκ Οµπάµα έως, προσεχώς, τον Στιβ Τζοµπς), δέχεται κάποιες κεκαλυµµένες καταγγελίες για σεξισµό.

∆ιότι η σειρά «Πολιτική εξουσία» δεν περιελάµβανε µέχρι πολύ πρόσφατα, όταν κυκλοφόρησαν τα ανδραγαθήµατα της Χίλαρι ως υπουργού Εξωτερικών, καµία βιογραφία γυναίκας· ακόµα και ο πρώτοςτόµος της βιογραφίας της Κλίντον περιλήφθηκε στη σειρά «Γυναικεία δύναµη». Ενώ στη σειρά «Πολιτική εξουσία» φιγουράρουν ήδη αµφιλεγόµενες προσωπικότητες, όπως οι ακροδεξιοί ρήτορες Γκλεν Μπεκ και Ρας Λίµπαου. Αλλά για τους απανταχού λάτρεις των κόµικς, και δη των πολιτικών κόµικς, αυτά µικρή σηµασία έχουν. Εκείνο που πρέπει να γνωρίζουν (ήδη) είναι πως ούτε το κόµικς µε τον Πούτινούτε εκείνο µε τη Χίλαρι έχουν καµιά ελπίδα να ακολουθήσουν την τιµηµένη πορεία ενός «Persepolis», του πολυβραβευµένου κόµικς της Μαργιάν Σατραπί, ή ενός «Palestine», του θρύλου που έχει υπογράψει ο Τζο Σάκο.