Ένα γλαστράκι βασιλικού στο παράθυρο. Μικρά παιδιά που κάνουν μάθημα σε ένα σχολείο του 1910. Ένα κορίτσι που μαθαίνει κοπανέλι δίπλα σε γυναίκες που κρατούν την παράδοση στα χέρια τους και την παραδίδουν με αγάπη στην επόμενη γενιά.

Αυτές είναι μερικές από τις φωτογραφίες που τράβηξαν στην Κρήτη, 19 φωτογράφοι που ήρθαν από την Αμερική στο νησί, ανάμεσα τους και ο γνωστός φωτογράφος Harvey Stein, στα πλαίσια ενός φωτογραφικού ταξιδιού που οργάνωσε στη χώρα μας η Ελληνίδα φωτογράφος Μαργαρίτα Μαυρομιχάλη, με σκοπό να αλλάξουν την εικόνα που έχει ο κόσμος για την Ελλάδα.

Η  Μαργαρίτα, έζησε για περίπου 10 χρόνια στην Αμερική, προτού επιστρέψει στην Ελλάδα το 2013. Στην Αμερική, γνώρισε  και συνεργάστηκε με πολλούς  φωτογράφους,  όπως με τον Harvey Stein, με τον οποίο οργανώνουν φωτογραφικά ταξίδια ανά τον κόσμο.

Το ταξίδι όμως στην Ελλάδα δεν προέκυψε τυχαία, όπως μας εξήγησε η Μαργαρίτα

Από τότε που επέστρεψα στην Ελλάδα ήθελα πάρα πολύ να οργανώσω το ταξίδι εδώ και για δικούς μου προσωπικούς λόγους, αλλά κυρίως επειδή ζώντας στην Ελλάδα της κρίσης, έχω βιώσει όλη αυτήν την αρνητική ενέργεια και τα αρνητικά σχόλια που λέγονται για την χώρα μας και ήθελα να χρησιμοποιήσω την φωτογραφία, την τέχνη αυτή για να δώσω μια εικόνα παραέξω η οποία είναι λίγο πιο αληθινή από αυτή που βγαίνει από τα ΜΜΕ.

Αν η φωτογραφία λοιπόν, όπως έχει ειπωθεί  “λειτουργεί ως τέχνη όταν αφηγείται μια ιστορία”, αυτή είναι η ιστορία που θέλουν να αφηγηθούν για εμάς, οι φωτογράφοι από την Αμερική.

«Είναι η αυθεντική καθημερινότητα, η αληθινή ζωή των Ελλήνων του σήμερα» μας εξηγεί η κ. Μαυρομιχάλη, αυτή που θα συναντήσει κανείς, όχι όταν έρθει ως τουρίστας, αλλά που θα ανακαλύψει μακριά από τα συχνά «στημένα» όπως λέει τουριστικά τοπία.

Η ομάδα επισκέφτηκε την Αθήνα, την Κρήτη (και συγκεκριμένα, το Ρέθυμνο, τα Χανιά, τις Βρύσες, τους Αρμένους, το Γαβαλοχώρι και την Αργυρούπολη), ενώ το ταξίδι θα ολοκληρωθεί στην Σαντορίνη.

(μέλη της φωτογραφικής ομάδας μέσα στο βαν για τη μεταφορά τους στον Αποκόρωνα)

Το αφήγημα που θα δημιουργήσουν με τις φωτογραφίες, θα μεταφερθεί στην Αμερική, σε μια από τις πιο γνωστές γκαλερί που διευθύνει ο Harvey Stein, την Umbrella Arts Gallery, της Νέας Υόρκης, σε μια έκθεση που θα πραγματοποιηθεί το φθινόπωρο. Εκεί οι φωτογραφίες θα συναντηθούν με τα βλέμματα ξένων αλλα και Ελλήνων της Αμερικής με στόχο όχι απλά να δουν μια απεικόνιση της πραγματικότητας, αλλά να αισθανθούν την ζωή ανθρώπων που ζουν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. 

Πολλοί από τους φωτογράφους που μετέχουν στην ομάδα, είχαν ενδοιασμούς για το ταξίδι, όπως μας εκμυστηρεύτηκε η Μαργαρίτα, καθώς επηρεασμένοι, από την εικόνα διάλυσης που δίνει η χώρα μας προς τα έξω, ανησυχούσαν για το τι μπορεί να προκύψει, ακόμα και για την ασφάλειά τους.

“Έχει αλλάξει ριζικά η άποψή τους για την Ελλάδα, κυρίως άλλαξε όταν βάλαμε τα πόδια μας στην Κρήτη” μας λέει η Μαργαρίτα

Τους έχει κάνει εντύπωση η καλοσύνη των ανθρώπων, η φιλοξενία τους και το  πόσο ανοιχτοί είναι. Η επαφή τους με τους ντόπιους, ήταν πολύ ευχάριστη. Στα χωριά,  τους κάνει τρομερή εντύπωση πόσο ήσυχα είναι, πώς ζει ο κόσμος με άλλους ρυθμούς, χωρίς τεχνολογία. Αν την ίδια στιγμή βέβαια, βρεθείς σε μια πόλη, όπως τα Χανιά, η εικόνα αλλάζει. Λέγαμε ότι το ίντερνετ δουλεύει καλύτερα από ότι σε εμάς

Αυτή η εναλλαγή των εικόνων από το σύγχρονο στο παραδοσιακό, από τις πόλεις στα χωριά, από το βουνό στη θάλασσα, έχει ως κοινό σημείο αναφοράς, το πώς ζουν οι άνθρωποι στην καθημερινότητάς τους.

Ακολουθήσαμε τους φωτογράφους, στο Γαβαλοχώρι, κατά την επίσκεψή τους στο παλιό σχολείο της περιοχής, που λειτουργεί, με λιγοστά παιδιά που έχουν μείνει στο χωριό, ως νηπιαγωγείο αλλά και το λαογραφικό μουσείο του Γαβαλοχωρίου.

Στο νηπιαγωγείο του Γαβαλοχωρίου, η συνέχεια και ασυνέχεια μεταξύ νέου και παλιού ήταν εμφανης. Οι αίθουσες  που λειτουργεί το νηπιαγωγείο, συνυπάρχουν με εγκαταλελειμμένους χώρους, νέα θρανία με παλιά και σπασμένα, χρώματα εναλλάσσονται με το γκρίζο.

Τα σημάδια του χρόνου, είναι πολύ σημαντικά, είναι αυτά που πολλοί από εμάς στην καθημερινότητά μας δεν τους δίνουμε σημασία. Εμείς σαν φωτογράφοι έχουμε μια άλλη ματιά και τα ψάχνουμε αυτά, σημειώνει η Μαργαρίτα

(η Μαργαρίτα Μαυρομιχάλη σε έναν από τους χώρους του παλιού σχολείου στο Γαβαλοχώρι)

(ο Harvey Stein, την ώρα που φωτογραφίζει μια παλιά βιβλιοθήκη του σχολείου)

(φωτογράφος της ομάδας φωτογραφίζει τη θέα από το παράθυρο του σχολείου)

(τα σημάδια του χρόνου στους τοίχους του κτιρίου)

(γλαστράκια στο περβάζι ενός παραθύρου, στο “κατώφλι” μεταξύ των παλιών και των νέων αιθουσών που κάνουν μάθημα τα παιδιά)

(ο φωτογραφικός φακός “τραβά” τα παιδιά του νηπιαγωγείου, την ώρα που κάνουν διάλειμμα για το φαγητό τους)

(να και κάτι πολύ οικείο στους φωτογράφους, στίχοι ενός γνωστού τραγουδιού των Doors, γραμμένοι στον τοίχο)

Στο Λαογραφικό Μουσείο του Γαβαλοχωρίου, οι φωτογράφοι εντυπωσιάστηκαν από το κοπανέλι, ένα παραδοσιακό εργόχειρο, που πλέκουν γυναίκες  του χωριού αλλά και ένα 12χρονο κορίτσι, η Γεωργία.

(φωτογράφοι στην είσοδο του μουσείου, βλέπουν για πρώτη φορά το κοπανέλι και το φωτογραφίζουν στην αγκαλιά μιας γυναίκας)

(η 12χρονη Γεωργία μαζί με τις γιαγιάδες της πλέκει το κοπανέλι)

Ήρθε στην Ελλάδα να ανακαλύψει τα ίχνη των γονιών του

Ανάμεσα στους επισκέπτες, ανακαλύψαμε ότι υπήρχε και ένας Αμερικανός, ο οποίος συνόδευε την γυναίκα του στην φωτογραφική αποστολή και ο οποίος έχει καταγωγή από την Ελλάδα. Μας συστήθηκε με το ελληνικό του όνομα,  Ηλίας Παναγιωτόπουλος. Ο ίδιος ήρθε για πρώτη φορά στη χώρα μας, δεν γνωρίζει ελληνικά αλλά έχει την Ελλάδα μέσα του μιας και ο παππούς του ήταν Έλληνας.

Ο παππούς μου έφυγε από τον Λαγγαδά το 1906- με τους δύο νεότερους αδελφούς του και την 16χρονη γυναίκα του. Πήγαν στην Αμερική. Έκανε 9 παιδιά. Ο μπαμπάς μου γεννήθηκε στην Αμερική και είχε 5 αδελφές και δύο αδέλφια. Παντρεύτηκε μια Πολωνέζα με την οποία έχουν ερθεί δυο φορές στην Ελλάδα. Εγώ έχω παιδιά και εγγόνια, άρα από εκείνο το αρχικό ταξίδι,  έγιναν 5 γενιές της οικογένειας που ζουν στην Αμερική

Οι αναμνήσεις που έχει από την Ελλάδα, είναι τα κόκκινα αυγά το Πάσχα, ένας θείος του που έφτιαχνε το δικό του κρασί, φωτογραφίες των γονιών του μπροστά στον Παρθενώνα αλλά και μια ιστορία της μητέρας του που αν και δεν γνώριζε ελληνικά, ονειρεύτηκε στα ελληνικά, μετά από ένα ταξίδι που είχε κάνει με τον πατέρα του στον Λαγγαδα.

Φαίνεται ότι τα όνειρα έχουν κοινή γλώσσα. 

Όπως και η φωτογραφία άλλωστε έχει τη δική της καθολική γλώσσα, που μιλάει σε όλους,  αναδεικνύοντας την διαφορετικότητα αφού πρώτα έχει εκμηδενίσει τις διαφορές μεταξύ χρόνου, χώρου και ανθρώπων.

Με αυτή την κοινή γλώσσα, το αφήγημα από την Κρήτη και την υπόλοιπη Ελλάδα, θα ταξιδέψει το φθινόπωρο στην Αμερική, σε μια έκθεση για την αληθινή ζωή των Ελλήνων σήμερα.

Καλό ταξίδι.

Αναμένουμε φωτογραφίες απο εκεί, όπως μας υποσχέθηκε η φωτογράφος Μαργαρίτα Μαυρομιχάλη.

(Την φωτογραφική ομάδα υποδέχτηκαν: Στο νηπιαγωγείο, η νηπιαγωγός Αναστασία Φίλων.  Στο Λαογραφικό Μουσείο οι γυναίκες που έπλεκαν κοπανέλι, Σταματούλα Αποστολάκη, Σταυρούλα Λουράκη, Ευαγγελία Μπακατσάκη και η μικρη Γεωργία Λουράκη. Επίσης η υπάλληλος του Λαογραφικού Μουσείου Ρίτσα Ζαχαρίου και η Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Γαβαλοχωρίου, Τασούλα Φρονιμάκη. Τέλος, στην υποδοχή της ομάδας βοήθησε Δήμαρχος Αποκορώνου Χαράλαμπος Κουκιανάκης)

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook