Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου εξαγγέλθηκε από την ελληνική κυβέρνηση μετά το τελεσίγραφο συνέχισης του μνημονίου που έλαβε από τους δανειστές. Η κυβέρνηση έκανε παραχωρήσεις και ότι ήταν δυνατό για να επέλθει συμφωνία. Είχε προηγηθεί λίγες μέρες πριν η διαβεβαίωση από τους θεσμούς ότι η ελληνική πρόταση αποτελούσε βάση συζήτησης για συμφωνία.
Η ελληνική πρόταση κινείτο σε διαφορετική αντι-υφεσιακή λογική από αυτή των μνημονίων με το μεγαλύτερο βάρος της να πέφτει σε αυτούς που μπορούν να πληρώσουν. Τις τελευταίες μέρες οι προτάσεις των δανειστών άλλαζαν όλο και περισσότερο και είχαν χαρακτήρα τελεσιγράφου. Η κίνηση του Πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα ήταν να ρωτήσει τον λαό αν αποδέχεται υφεσιακά μέτρα όπως η μείωση των συντάξεων και του ΕΚΑΣ, η αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση και στον τουρισμό και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων και μάλιστα χωρίς ελάφρυνση του δυσβάστακτου δημοσίου χρέους. Η επιμονή των δανειστών και των εκπροσώπων τους στο εσωτερικό σε συνέχιση του Μνημονίου μετά από 5 χρόνια πολεμικής καταστροφής της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, θα ισοδυναμούσε μ’ ένα πολύ χειρότερο Μνημόνιο από αυτό που ζήσαμε μέχρι τώρα.
Το δημοψήφισμα αποτελεί δικαίωμα της ελληνικής κυβέρνησης και έχει ξαναγίνει στην Ευρώπη -πρόσφατα στην Ιρλανδία- όπου καταψηφίστηκε η πρόταση της ΕΕ για τη συνθήκη της Λισσαβόνας. Στην Ιρλανδία μετά το ΟΧΙ ακολούθησε αναδίπλωση της ΕΕ, η οποία υιοθέτησε τις ενστάσεις της και η οποία φυσικά παρέμεινε στην Ευρωζώνη. Το ερώτημα την Κυριακή δεν είναι ναι η όχι στο ευρώ, αλλά είναι ναι η όχι στην απαράδεκτη πρόταση των δανειστών. Κανείς στο εξωτερικό δεν έχει το δικαίωμα να υποδείξει στους Έλληνες και τις Ελληνίδες ποιο θα είναι το ερώτημα και τι θα πρέπει να ψηφίσουν.
Η επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης είναι να σταματήσει την λιτότητα μέσα στο ευρώ και αυτό ακριβώς είναι που φοβούνται οι εταίροι μας, γιατί αν τα καταφέρει η Ελλάδα αυτό σημαίνει ότι και άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα μπορούσαν να ακολουθήσουν αυτό τον δρόμο. Γι’ αυτό πάνε να ανατρέψουν την κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα που αγωνίζεται όχι μόνο για τον ελληνικό λαό αλλά και για όλους τους λαούς της Ευρώπης οι οποίοι συμπαραστέκονται στην ελληνική κυβέρνηση με εκδηλώσεις αλληλεγγύης. Το κόστος για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και της διάλυσης της ευρωζώνης είναι τεράστιο. Το σχέδιό τους δεν είναι να φύγει η Ελλάδα από ευρώ, αλλά να σταματήσει η ελπίδα που σηματοδότησε η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ για αλλαγή στην Ευρώπη. Θέλουν να δώσουν μήνυμα στην Ευρώπη.
Όσοι καλούν υπέρ του ΝΑΙ εκτός και εντός Ελλάδας, είναι αυτοί που έφεραν την χώρα στο χάλι που βιώνουν οι έλληνες πολίτες. Αυτό που ζητούν ουσιαστικά οι υποστηρικτές του ΝΑΙ είναι η ακύρωση της πρόσφατης λαϊκής εντολής της 25ης Ιανουαρίου και η επιστροφή του παλιού διεφθαρμένου συστήματος της διαπλοκής και φοροδιαφυγής. Οι προκλητικές παρεμβάσεις τους στα εσωτερικά της Ελλάδας με τις υποδείξεις τους τι πρέπει να ψηφίσει ο ελληνικός λαός, δυναμώνουν την θέληση μας για ένα ακόμα πιο βροντερό ΟΧΙ.
Είναι λυπηρό το ότι σε μια συγκρουσιακή στιγμή του ελληνικού λαού με τις ευρωπαϊκές ελίτ η ηγεσία του ΚΚΕ επιλέγει τον αναχωρητισμό και όχι την συμπαράταξη με το ΟΧΙ.
Οι επαφές με τους θεσμούς συνεχίζονται αυτή την στιγμή. Στο τραπέζι παραμένει η πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης για μια οικονομικά βιώσιμη λύση. Όσο μεγαλύτερο το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, τόσο μεγαλύτερη είναι η δυνατότητα για διαπραγμάτευση. Ο λαός που έδειξε ότι παραμένει ψύχραιμος, θα επιλέξει να σταθεί όρθιος με αξιοπρέπεια, να μην υποκύψει στον φόβο και να διεκδικήσει ένα αίσιο τέλος της διαπραγμάτευσης με ελπίδα και προοπτική για τον τόπο και το μέλλον του.
- Ο Γιώργος Βλαστός, είναι Επιστημονικός Συνεργάτης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ