Μετά την προσπάθεια παρερμηνείας της θέσης μου από γνωστούς κύκλους κατά τη χθεσινή κρίσιμη για την Ελλάδα ψηφοφορία, επαναλαμβάνω τη δημόσια ανακοίνωσή μου, την οποία ακριβώς θα διατύπωνα και από το Βήμα της Βουλής, εάν δίδονταν η ευκαιρία και ο χρόνος να τοποθετηθούμε και οι υπόλοιποι εγγραμμένοι προς ομιλία Βουλευτές.
«Οι ώρες που βιώνουμε είναι ιστορικά κρίσιμες. Ώρες ευθύνης για όλους μας.
Ως Δημοκρατική Συμμαχία υπογραμμίζουμε για ακόμα μια φορά την επείγουσα ανάγκη Εθνικής Συνεννόησης, ζητώντας έστω και την ύστατη ώρα τη σύσταση Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας.
Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που μας κάλεσε η κυβέρνηση να στηρίξουμε καταδεικνύει την εντελώς λανθασμένη φοροεισπρακτική της εμμονή και την αδυναμία της να συγκρουστεί, αλλά και να κυβερνήσει. Μια κυβέρνηση, που δεν έχει το θάρρος να εφαρμόσει πολιτική περιορισμού του κράτους και ικανότητα πολιτικής διάσωσης της οικονομίας της χώρας με συγκροτημένη δημοσιονομική προσαρμογή.
Αναγνωρίζοντας και αναλαμβάνοντας στο ακέραιο το μερίδιο της ιστορικής μου ευθύνης απέναντι στην Ελλάδα και τους πολίτες, καταψήφισα τα σκληρά φορολογικά μέτρα, που εμπεριέχονται στο Μεσοπρόθεσμο και εξουθενώνουν μισθωτούς, επαγγελματίες και συνταξιούχους.
Δεν μου ήταν δυνατόν και δεν έπρεπε να ακολουθήσω τη λαϊκίστικη τακτική του «κλείνω τα μάτια στην πραγματικότητα», «προτάσσω το κομματικό συμφέρον αγνοώντας τις ολέθριες συνέπειες για την Ελλάδα», που ακολούθησε και ακολουθεί η Αξιωματική αντιπολίτευση.
Ψηφίζοντας κατά συνείδηση, δήλωσα ξεκάθαρα ότι στέκομαι παρών στην Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, παρών για την αλήθεια που πρέπει επιτέλους να ακούσουν οι πολίτες, παρών για τη δημιουργία συνθηκών Εθνικής Συνεννόησης, παρών με υπευθυνότητα για την Ελλάδα και τους Έλληνες που απαιτούν από τους πολιτικούς να βρεθούν στο ύψος των περιστάσεων».
Σημείωση:
Η επόμενη επιλογή που είχα ήταν η απουσία μου από τη διαδικασία της ψηφοφορίας, που σημαίνει ότι θα ενίσχυα την πλειοψηφούσα θέση, κάτι που ουδέποτε πέρασε από το μυαλό μου.