Ο λόγος που οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην οδήγηση δεν είναι επειδή τα μάτια τους δεν βλέπουν καθαρά, αλλά επειδή ο εγκέφαλός τους έχει χάσει την ικανότητά του να \"μπλοκάρει\" τις περιττές λεπτομέρειες του φόντου, με συνέπεια να βλέπουν υπερβολικά πολλά και περιττά πράγματα και να ζαλίζονται, αδυνατώντας έτσι να διακρίνουν σωστά τα άλλα αυτοκίνητα και τους πεζούς. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται μια νέα έρευνα Αμερικανών νευροεπιστημόνων του πανεπιστημίου του Ρότσεστερ.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν την τεχνική της \"διακρανιακής μαγνητικής διέγερσης\", μεταφέροντας ηλεκτρικά σήματα στον εγκέφαλο εθελοντών, αναστέλλοντας με αυτό τον τρόπο τη λειτουργία μιας συγκεκριμένης περιοχής, της μέσης βρεγματικής οπτικής περιοχής. Έχοντας μπλοκάρει τη δράση αυτής της περιοχής, οι ερευνητές έλεγξαν πόσο καλά οι εθελοντές μπορούσαν να διακρίνουν τις κινήσεις μικρότερων και μεγαλύτερων αντικειμένων. Διαπίστωσαν ότι οι εθελοντές μπορούσαν ευκολότερα να εντοπίσουν τα μεγαλύτερα αντικείμενα στο υπόβαθρο.
Οι ερευνητές συμπέραναν ότι η δυσλειτουργία αυτής της περιοχής του εγκεφάλου πιθανότατα ευθύνεται για την καλύτερη αντίληψη που έχουν οι ηλικιωμένοι, σε σχέση με τους νέους οδηγούς, όσον αφορά στις κινήσεις στο οπτικό υπόβαθρο. Οι ηλικιωμένοι φαίνεται πως αδυνατούν να \"φιλτράρουν\" και να βγάλουν από το οπτικό πεδίο τους τις περιττές πληροφορίες του υποβάθρου, πράγμα που τους προκαλεί σύγχυση. Αντίθετα, στους νέους η σωστή λειτουργία της συγκεκριμένης περιοχής του εγκεφάλου \"μπλοκάρει\" τις συνήθως άσχετες κινήσεις και τις άλλες πληροφορίες στο υπόβαθρο του οπτικού πεδίου, με αποτέλεσμα ο οδηγός να μπορεί να συγκεντρωθεί στα μικρότερα κινούμενα αντικείμενα μπροστά του κι έτσι να οδηγεί πιο εύκολα (και ακίνδυνα).
Ο λόγος που οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην οδήγηση δεν είναι επειδή τα μάτια τους δεν βλέπουν καθαρά, αλλά επειδή ο εγκέφαλός τους έχει χάσει την ικανότητά του να \”μπλοκάρει\” τις περιττές λεπτομέρειες του φόντου, με συνέπεια να βλέπουν υπερβολικά πολλά και περιττά πράγματα και να ζαλίζονται, αδυνατώντας έτσι να διακρίνουν σωστά τα άλλα αυτοκίνητα και τους πεζούς. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται μια νέα έρευνα Αμερικανών νευροεπιστημόνων του πανεπιστημίου του Ρότσεστερ.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν την τεχνική της \”διακρανιακής μαγνητικής διέγερσης\”, μεταφέροντας ηλεκτρικά σήματα στον εγκέφαλο εθελοντών, αναστέλλοντας με αυτό τον τρόπο τη λειτουργία μιας συγκεκριμένης περιοχής, της μέσης βρεγματικής οπτικής περιοχής. Έχοντας μπλοκάρει τη δράση αυτής της περιοχής, οι ερευνητές έλεγξαν πόσο καλά οι εθελοντές μπορούσαν να διακρίνουν τις κινήσεις μικρότερων και μεγαλύτερων αντικειμένων. Διαπίστωσαν ότι οι εθελοντές μπορούσαν ευκολότερα να εντοπίσουν τα μεγαλύτερα αντικείμενα στο υπόβαθρο.
Οι ερευνητές συμπέραναν ότι η δυσλειτουργία αυτής της περιοχής του εγκεφάλου πιθανότατα ευθύνεται για την καλύτερη αντίληψη που έχουν οι ηλικιωμένοι, σε σχέση με τους νέους οδηγούς, όσον αφορά στις κινήσεις στο οπτικό υπόβαθρο. Οι ηλικιωμένοι φαίνεται πως αδυνατούν να \”φιλτράρουν\” και να βγάλουν από το οπτικό πεδίο τους τις περιττές πληροφορίες του υποβάθρου, πράγμα που τους προκαλεί σύγχυση. Αντίθετα, στους νέους η σωστή λειτουργία της συγκεκριμένης περιοχής του εγκεφάλου \”μπλοκάρει\” τις συνήθως άσχετες κινήσεις και τις άλλες πληροφορίες στο υπόβαθρο του οπτικού πεδίου, με αποτέλεσμα ο οδηγός να μπορεί να συγκεντρωθεί στα μικρότερα κινούμενα αντικείμενα μπροστά του κι έτσι να οδηγεί πιο εύκολα (και ακίνδυνα).