Συγκλονιστικές είναι οι μαρτυρίες ανθρώπων που επέζησαν από το αιματοκύλισμα που προκάλεσαν τζιχαντιστές στο Παρίσι και οι οποίες βλέπουν καθημερινά το φως της δημοσιότητας.
Όπως αυτή της 22χρονης Isobel Bowdery, η οποία περιγράφει με ανάρτησή της σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης πώς βγήκε ζωντανή από το συναυλιακό χώρο Μπαντακλάν. Η γεμάτη συναισθηματισμό περιγραφή της 22χρονης, συνοδεύεται από την εικόνα από το ματωμένο Τ-shirt που φορούσε εκείνο το βράδυ. Η Isobel θυμάται τον εφιάλτη που έζησε και τις σκέψεις που έκανε, όταν για πάνω από μια ώρα είχε πέσει στο πάτωμα και προσποιούνταν τη νεκρή, για να γλιτώσει από τα πυρά των τζιχαντιστών.
“Όλοι χόρευαν και ήταν χαμογελαστοί, όταν κάποιοι ήρθαν από την μπροστινή είσοδο και άρχισαν τους πυροβολισμούς, εμείς νομίζαμε αφελώς ότι όλα ήταν μέρος της παράστασης. Δεν ήταν απλά μια τρομοκρατική επίθεση, ήταν μια σφαγή. Δεκάδες άνθρωποι πυροβολήθηκαν ακριβώς μπροστά μου. Το πάτωμα έγινε μια λίμνη αίματος. Κραυγές ανδρών που κρατούσαν τα πτώματα των νεκρών κοριτσιών τους, διαπέρασε το μικρό χώρο της μουσικής. Σοκαρισμένη και μόνη, προσποιήθηκα ότι ήμουν νεκρή για πάνω από μια ώρα… Κρατώντας την ανάσα μου, προσπαθώντας να μην κινηθώ, να μην κλάψω, να μην δώσω σε αυτούς τους άνδρες το φόβο που επιθυμούσαν να δουν”
Και συνεχίζει η 22χρονη:
“Ο κόσμος είναι σκληρός… Η εικόνα των ανθρώπων που μας περιτριγύριζαν σαν τα όρνια, θα με στοιχειώνει σε όλη μου τη ζωή.Αλλά αφού επέζησα από τον εφιάλτη, θα ήθελα να ρίξω φως σε κάποιους ήρωες. Στον άνθρωπο που με καθησύχαζε και έβαλε τη ζωή του στην γραμμή για να καλύψει το κεφάλι μου, στο ζευγάρι των οποίων τα τελευταία λόγια αγάπης με κάνουν να πιστεύω στο καλό αυτού του κόσμου. Στην αστυνομία που κατάφερε να σώσει εκατοντάδες ανθρώπους. Στους αγνώστους που με μάζεψαν από το δρόμο και μου έδωσαν παρηγοριά για τα 45 λεπτά που πίστευα ότι το αγόρι που αγαπώ είναι νεκρό. Στη γυναίκα που άνοιξε την πόρτα της σους επιζήσαντες. Στο φίλο μου που μου πρόσφερε καταφύγιο και μου αγόρασε καινούριο ρούχα για να μην φοράω αυτό το ματωμένο μπουζάκι. Σε όλους εσάς που μου στείλατε μηνύματα συμπαράστασης και μου με κάνετε να πιστεύω ότι ο κόσμος έχει δυνατοτητα να γίνει καλύτερος.”
Στη συνέχεια η νεαρή κοπέλα, περιγράφει τις εικόνες που πέρναγαν από το μυαλό της όση ώρα ήταν πεσμένη στο πάτωμα, ανάμεσα στα ματωμένα πτώματα ανθρώπων που δεν στάθηκαν τόσο τυχεροί όσο αυτή.
“Καθώς ήμουν ξαπλωμένη ανάμεσα στα αίματα των αγνώστων και περίμενα τη σφαίρα που θα τελείωνε τα 22 μου χρόνια, οραματίστηκα κάθε πρόσωπο που έχω αγαπήσει και του ψιθύρισα “σε αγαπώ” ξανά και ξανά. Ξανάφερα στο μαυλό μου όλα τα highlights της ζωής μου. Ευχόμενη, ότι όσοι αγαπώ γνωρίζουν πόσο πολύ τους αγαπώ, ελπίζοντας ότι θα ήξεραν, πως ότι και να συμβεί σε μένα, θα πρέπει να συνεχίζουν να πιστεύουν στο καλό στους ανθρώπους. Να μην αφήσουν αυτούς τους ανθρώπους να κερδίσουν”
“Τη χθεσινή νύχτα, οι ζωές πολλών άλλαξαν για πάντα και εξαρτάται από εμάς να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να ζήσουμε τις ζωές μας όπως τα θύματα αυτής της τραγωδίας ονειρεύτηκαν αλλά ποτέ δεν θα μπορέσουν να εκπληρώσουν αυτό το όνειρο.
Αναπαυθείτε εν ειρήνη άγγελοι. Δεν θα σας ξεχάσουμε ποτέ”, καταλήγει η 22χρονη.
