Αυτό υπόσχονται δύο διαφορετικές ερευνητικές ομάδες οι οποίες αναφέρουν ότι κατάφεραν να μετατρέψουν δερματικά κύτταρα σε εξειδικευμένους νευρώνες που παράγουν ντοπαμίνη. Ο συγκεκριμένος νευροδιαβιβαστής ο οποίος παίζει ζωτικό ρόλο στην κινητικότητα, «εξαφανίζεται» από τον εγκέφαλο ατόμων με Πάρκινσον.
Ελπίδα για αποκατάσταση της ντοπαμίνης
Οι δύο καινούργιες μελέτες δίνουν ελπίδα για βελτίωση της κινητικότητας στους ασθενείς με Πάρκινσον επαναφέροντας την παραγωγή ντοπαμίνης σε φυσιολογικά επίπεδα. Σήμερα οι περισσότεροι ασθενείς λαμβάνουν ένα φάρμακο που ονομάζεται L-dopa για την αποκατάσταση των επιπέδων ντοπαμίνης, ωστόσο η συγκεκριμένη θεραπεία δεν είναι πάντα ιδιαιτέρως αποτελεσματική.
Είναι σημαντικό ότι και στις δύο μελέτες, οι ειδικοί αποφεύγουν το αρχικό βήμα μετατροπής των δερματικών κυττάρων σε πολυδύναμα κύτταρα με τις ιδιότητες των εμβρυικών βλαστικών (κύτταρα Ips) – η συγκεκριμένη διαδικασία σχετίζεται με καρκινογένεση.
![\"Το](\"http://vstatic.doldigital.net/vimawebstatic/5ECB6C775D19F3D06453A3324981AACF.jpg\")
Η ιταλική μελέτη
Η πρώτη ερευνητική ομάδα από το Επιστημονικό Ινστιτούτο Σαν Ραφαέλε στο Μιλάνο με επικεφαλής τον Βάνια Μπρόκολι επαναπρογραμμάτισε αρχικώς δερματικά κύτταρα ποντικών με χρήση τριών παραγόντων μεταγραφής – επρόκειτο για πρωτεΐνες που έχουν ήδη συνδεθεί με την ανάπτυξη των νευρώνων. Η ίδια «τριπλέτα» μεταγραφικών παραγόντων φάνηκε ικανή να οδηγήσει σε επαναπρογραμματισμό δερματικών κυττάρων που είχαν ληφθεί από ανθρώπινα έμβρυα, από υγιείς ενηλίκους και από ασθενείς με Πάρκινσον.
Το μόνο μειονέκτημα της μεθόδου των ειδικών από το Μιλάνο η οποία περιγράφεται στην επιθεώρηση «Nature» ήταν ότι χρησιμοποιήθηκαν ιοί για τη μεταφορά των παραγόντων μεταγραφής στα δερματικά κύτταρα. Η χρήση ιών – «οχημάτων μεταφοράς» έχει κατηγορηθεί για πρόκληση καρκίνου, ωστόσο οι ερευνητές ανέφεραν ότι οι ιοί που χρησιμοποίησαν ήταν αβλαβείς και δεν προκαλούν μεταλλάξεις στο DNA.
Η σουηδική μελέτη
Η δεύτερη ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Λουντ στη Σουηδία με επικεφαλής την Μαλίν Παρμάρ μετέτρεψε αρχικώς ανθρώπινα δερματικά κύτταρα που είχαν ληφθεί από έμβρυα σε νευρώνες και στη συνέχεια σε εξειδικευμένους νευρώνες που παράγουν ντοπαμίνη. Οι σουηδοί ερευνητές χρησιμοποίησαν συνολικά πέντε παράγοντες μεταγραφής, συμπεριλαμβανομένων δύο που είχαν χρησιμοποιήσει και οι ιταλοί συνάδελφοί τους (Mash1 και Lmx1a), όπως αναφέρουν στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences».
Ο δρ Μπρόκολι αναφέρει ότι η ομάδα του μελετά τώρα εάν οι νευρώνες που δημιουργήθηκαν από τα δερματικά κύτταρα των ποντικών προσφέρουν βελτίωση σε ποντίκια και αρουραίους που έχουν τροποποιηθεί γενετικώς ώστε να εμφανίζουν νόσο παρεμφερή με το Πάρκινσον. Ο πρώτος στόχος των ειδικών είναι να πειραματιστούν με τα κύτταρα των ποντικών, στη συνέχεια με ανθρώπινα κύτταρα που θα εισαχθούν σε ποντίκια και αν όλα πάνε καλά, η έρευνα θα συνεχιστεί με μοντέλα πιθήκων.
Απαλλαγή από τους ιούς
Οι επιστήμονες από το Μιλάνο διερευνούν και το πώς θα καταφέρουν να απαλλαγούν πλήρως από τη χρήση ιών για τη μεταφορά των παραγόντων μεταγραφής προκειμένου να εξαλειφθεί ο οιοσδήποτε κίνδυνος για τους ανθρώπους. «Κάνουμε αναλύσεις, αλλά δεν έχουμε ακόμη σημαντικά στοιχεία σε αυτό το πεδίο» είπε ο δρ Μπρόκολι.
Αλλά και στη Σουηδία, σύμφωνα με τη δρα Παρμάρ διεξάγονται αντίστοιχα πειράματα προκειμένου να αποδειχθεί εάν τα επαναπρογραμματισμένα κύτταρα του εργαστηρίου είναι αποτελεσματικά σε ποντίκια. «Πρέπει να αποδείξουμε ότι είναι λειτουργικά in vivo» τόνισε η ερευνήτρια.
tovima