Τη στιγμή που με διαπραγματευτικές «πιρουέτες» επιχειρεί να αναδείξει το αναπτυξιακό πακέτο που τάζουν οι Βρυξέλλες, οδεύει ολοταχώς προς ένα τεράστιο «παγόβουνο» που η ίδια και οι προκάτοχοί της δημιούργησαν και μπορεί να οδηγήσει σε ναυάγιο την προσπάθεια της χώρας για έξοδο από τη βαθιά ύφεση που σήμερα αντιμετωπίζει.
Όπως υπογραμμίζει η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» στο κεντρικό θέμα της, το πρόβλημα είναι πάρα πολύ σύνθετο. Αποτελεί την πραγματική αιτία πίσω από τις ορδές κοινοτικών αξιωματούχων που θα καταφθάσουν ανά την Ελλάδα σε μία προσπάθεια περιορισμού των ζημιών, που είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν:
*Ρευστό αξίας 10 δισ. ευρώ από το ΕΣΠΑ που θα μπορούσε να έχει ήδη βοηθήσει την αγορά παραμένει στα κοινοτικά ταμεία και, σύμφωνα με το πλέον αισιόδοξο σενάριο, θα αργήσει πολύ να φτάσει στους αποδέκτες.
*Χιλιάδες μικρά και μεγάλα δημόσια έργα (εκτός ΕΣΠΑ) αξίας πάνω από 5 δισ. ευρώ δεν θα γίνουν ποτέ, γιατί τα λεφτά πλέον δεν υπάρχουν.
*Για τον ίδιο λόγο επιδοτήσεις 5 δισ. ευρώ περίπου προς επιχειρήσεις κυρίως του επενδυτικού νόμου θα καθυστερήσουν για πολύ καιρό να αποδοθούν, ή δεν θα φτάσουν στους επιχειρηματίας που τόλμησαν παρά την κρίση να επενδύσουν.
Κυβερνητικά στελέχη και αξιωματούχοι εκ Βρυξελλών, που παρακολουθούν χρόνια την πορεία των έργων στην Ελλάδα, εξηγούν ότι είναι καθαρά θέμα λειτουργίας των κρατικών μηχανισμών που παράγουν τα έργα στην Ελλάδα. Δεν υπήρχε, ούτε δομήθηκε μία «μηχανή» παραγωγής έργων, με συνεκτικότητα, προγραμματισμό και συνολικό έλεγχο, ώστε να διαχέεται άμεσα και αποδοτικά το κοινοτικό χρήμα αναπτύσσοντας την οικονομία και στηρίζοντας την εργασία. Ετσι, ακόμη και αν πέσουν λεφτά από τον… ουρανό δεν υπάρχει μηχανισμός να τα αξιοποιήσει.
Η «ζημιά», προς το παρόν, υπολογίζεται σε 20 δισ. ευρώ αδιάθετων κονδυλίων και δημοσίων επενδύσεων που μπορεί να μην γίνουν ποτέ.