Μπορεί σχεδόν την ίδια ώρα και από το ίδιο μέρος ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδας κ. Στουρνάρας να μίλησαν (μεταξύ άλλων) για το ίδιο θέμα, τα όσα όμως είπαν ήταν ακριβώς τα αντίθετα. Ο πρωθυπουργός είπε για το ασφαλιστικό στο υπουργικό συμβούλιο ότι δεν θα κόψει τις συντάξεις για δωδέκατη φορά, ενώ ο διοικητής μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου ζήτησε την άμεση μείωση των συνταξιοδοτικών δαπανών. «Στην Ελλάδα υπερπροστατεύουμε την τρίτη ηλικία σε βάρος των νέων γενεών. Έχουμε πολύ μεγάλη δαπάνη συντάξεων, άρα μικρές δυνατότητες για άνεργο, επιμόρφωση και οικογενειακές παροχές» κατέληξε. Ενώ το αδιέξοδο, παντού, είναι κάτι παραπάνω από εμφανές, οι καμπάνες για τα χειρότερα άρχισαν να χτυπούν δυστυχώς στην πρωτεύουσα της γειτονικής μας Τουρκίας, στην Άγκυρα.
Όλοι γνωρίζουμε το βρώμικο παιγνίδι που παίζει η Τουρκία στις σχέσεις με τους γείτονες της. Υπό τη ρητορική των «μηδενικών προβλημάτων» με τα γειτονικά της κράτη, κρύφτηκε η νέο οθωμανική ιμπεριαλιστική πολιτική, που σκοπό είχε την οικονομική, θρησκευτική και πολιτική κυριαρχία στους γειτονικούς της λαούς, κάτι που θα την έβαζε για τα καλά (ως εκπροσώπου των λαών ολόκληρης της περιοχής), ως ισότιμη στο τραπέζι των μεγάλων παζαριών. Μπορεί να μην τα κατάφερε, κάθε άλλο, το να προσπαθείς όμως να συμφωνήσεις με τους Ερντογάν και Νταβούτογλου να δώσουν κάτι, το οτιδήποτε, είναι σαν να ζητάς στην κόλαση να ανοίξουν το… air-condition. Ακόμα κι αν στο κάνουν, μπορείς να είσαι σίγουρος πως θα το πληρώσεις ακριβά. Το παιγνίδι που παίζει με τους πρόσφυγες η Τουρκία τα τελευταία χρόνια είναι στη βάση του απλό. Δημιουργώ στους Έλληνες και στην Ευρώπη προβλήματα, τη λύση των οποίων άγρια παζαρεύω. Ταυτόχρονα, για κερασάκι η βιομηχανία διακίνησης των φουκαράδων που ψάχνουν καλύτερη ζωή, αφήνει στη χώρα αμύθητα κέρδη. Με ταρίφα τρεις χιλιάδες το κεφάλι, κάντε απλά τον πολλαπλασιασμό… Το «υπέροχο» της υπόθεσης είναι ότι αντί οι κυβερνήσεις μας να αναδείξουν το θέμα ώστε να πιεστεί η Τουρκία να αναλάβει κάποιες έστω από τις υποχρεώσεις της, ακούμε από τους ευρωπαίους τα σχολιανά μας, γιατί λέει δεν εξασφαλίζουμε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης στους πρόσφυγες – μετανάστες. Μονά ζυγά χαμένοι…
Πριν λίγες ημέρες επισκέφτηκαν τον Τούρκο πρόεδρο οι κ.κ. Γιουνκέρ και Τούσκ, ο πρόεδρος της ευρωπαϊκής επιτροπής και του συμβουλίου αντίστοιχα, με αποστολή υποτίθεται να τον νουθετήσουν. Αντί γι αυτό άκουσαν έναν έξαλλο Ερντογάν να τους επιτίθεται γιατί έδωσαν τετρακόσια δις ευρώ στην Ελλάδα(!) την στιγμή που κάποια από τα κονδύλια αυτά θα έπρεπε να κατευθυνθούν στην χώρα του, ώστε να λυθούν τα προβλήματα του προσφυγικού!!! Ως ύστατη ελπίδα η Ευρώπη έστειλε την καγκελάριο Μέρκελ, με την οποία ο Ερντογάν συμφώνησε να σταλούν Νατοϊκές δυνάμεις ώστε να εμποδιστεί το έργο των διακινητών. Πολλές λεπτομέρειες δεν ανακοινώθηκαν, η χώρα μας απλά ζήτησε ο επικεφαλής να μην είναι ούτε Έλληνας ούτε Τούρκος, είμαι υπερβολικός που ανησυχώ;