Η έλευση του Νίκου Νιόπλια, οι ξεκάθαροι ρόλοι μέσα στην 11αδα και το βαθύ ρόστερ έχουν φέρει τον ΟΦΗ σε θέση που να συνεχίζει να ελπίζει. To Flashnews αναλύει την αλλαγή των τελευταίων τεσσάρων εβδομάδων.
Όταν είσαι ΟΦΗ και αγωνίζεσαι σε μια κατηγορία όπως η Γ Εθνική, μοιραία υπάρχουν απαιτήσεις. Ο ΟΦΗ του πρώτου γύρου δημιούργησε προσδοκίες και απαιτήσεις που αναμφίβολα δεν δικαίωσαν ούτε τους ανθρώπους της ομάδας αλλά ούτε και τον κόσμο. Ωστόσο, οι κινήσεις που έγιναν τον τελευταίο μήνα δείχνουν ότι όταν συνδυαστεί το μέγεθος και η ιστορία ενός συλλόγου με την δυναμική του ρόστερ τότε η μηχανή πάει… μόνη της.
Τι άλλαξε όμως μέσα σε αυτόν τον μήνα
1. Η έλευση Νιόπλια
Οι επιλογές Σεροπιάν, Γκουλή δεν απέδωσαν ποτέ. Ο πρώτος παρέμεινε στον πάγκο για ένα παιχνίδι μόλις, αν και τα προβλήματα φαίνοταν από το καλοκαίρι ενώ ο δεύτερος παρότι είχε μπροστά του τρεις μήνες δεν κατάφερε ποτέ να μεταδώσει στους παίκτες τα «πρέπει» της νίκης και της ανωτερότητας του ΟΦΗ. Η έλευση του Νίκου Νιόπλια άλλαξε άρδην την κατάσταση και ο νέος τεχνικός του ΟΦΗ έδωσε στην ομάδα ταυτότητα και αγωνιστικό προσανατολισμό. Ένα τρανό παράδειγμα αποτελούν και οι στημένες φάσεις όπου ο ΟΦΗ πέτυχε δύο γκολ σαν σε προπόνηση ενώ παράλληλα είχε ακόμα μια φάση για να σκοράρει ακόμα μια φορά. Ελάχιστο παράδειγμα αλλά ενδεικτικό του αγωνιστικού προσανατολισμού που έχει ο ΟΦΗ.
2. Οι μεταγραφές του Γενάρη
Ο ΟΦΗ άλλαξε αρκετά σε σχέση με αυτόν του 2015. Ήδη στην 11αδα της Κυριακής ήταν 5 καινούργια πρόσωπα που δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής πριν τον Ιανουάριο. Η άνοδος της ποιότητας του ρόστερ σε συνδυασμό με τις προσθήκες ποδοσφαιριστών που κάνουν την διαφορά στο πρωτάθλημα της Γ Εθνικής δίνουν στον ΟΦΗ έναν αέρα ανωτερότητας – ικανό να τον οδηγήσει στο απόλυτο.
3. Η πίεση για το απόλυτο
Με τον ΟΦΗ να βρίσκεται στο -9 από την κορυφή γίνεται κατανοητό ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο και για την… παραμικρή γκέλα. Ούτε έναν βαθμό δεν μπορεί να χάσει ο ΟΦΗ στα επόμενα παιχνίδια, εάν θέλει να ελπίζει μέχρι το τέλος. Αυτό το γεγονός συσπείρωσε την ομάδα, την έκανε «ατσάλινη» σε βαθμό που να επιδιώκει να καθαρίζει τα παιχνίδια από το πρώτο δεκάλεπτο. Άλλωστε, θυμηθείτε πόσα παιχνίδια προηγήθηκαν που ο ΟΦΗ πήγαινε ισόπαλος στα αποδυτήρια ή «σπαταλούσε» ένα ολόκληρο ημίχρονο. Η πίεση και τα «πρέπει» των συνεχόμενων νικών έφεραν μεγάλη συσπείρωση στα αποδυτήρια – κάτι που φαίνεται από το γεγονός ότι όχι μόνο οι παίκτες του ΟΦΗ μπαίνουν δυνατά στα παιχνίδια αλλά προσπαθούν να διεκδικούν κάθε χαμένη μπαλιά.
4. H διοίκηση ανέβασε ψηλά τον πήχη
Τέλος αλλά όχι τελευταίο σε σημασία είναι το γεγονός ότι με τις ενέργειες του τελευταίου μήνα ο πήχης τέθηκε ψηλά αυτομάτως. Η έλευση Νιόπλια, οι μεταγραφές επιπέδου Σούπερ Λιγκ και η ανάγκη για την ύστατη προσπάθεια θέτουν άπαντες προ των ευθυνών τους. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν και πολύ περισσότερο φαίνεται πως ούτε οι ίδιοι αλλά ούτε και τα μέλη του ποδοσφαιρικού τμήματος δείχνουν να τις ψάχνουν. Πολύ περισσότερο, ο ΟΦΗ γνωρίζοντας ότι δεν εξαρτάται μόνο από αυτόν, είναι υποχρεωμένος να κάνει το απόλυτο προκειμένου να δικαιώσει και τις μέχρι τώρα ενέργειες.