Με τον καθορισμό ημερομηνίας διεξαγωγής δημοψιφήσματος στις 23 Ιουνίου ξεκίνησε η μάχη για την παραμονή της Μεγ. Βρετανίας στην Ε.Ε. Η μάχη κρίνεται αμφίρροπη, με αρκετούς πλέον δημοφιλείς πολιτικούς στο κυβερνόν κόμμα των συντηρητικών να τάσσονται υπέρ του Brexit. Είναι πλέον πραγματικό και όχι θεωρητικό το ενδεχόμενο σε λίγους μήνες από σήμερα η Μεγ. Βρετανία να πετάξει οροστικά μακριά από την αγκαλιά της Ε.Ε.
Οι οικονομικές συνέπειες για την Μεγ. Βρετανία θα είναι μεγάλες, όπως άλλωστε φαίνεται και από την αντίδραση των αγορών, με την στερλίνα να κατρακυλάει σε χαμηλά επίπεδα που είχε να δει από το 2009. Το 45% των εξαγωγών της Μεγ. Βρετανίας κατευθύνονται προς την Ε.Ε., με την Γερμανία και την Ισπανία να αποτελούν τους καλύτερους της πελάτες.
Αντίθετα μόλις το 10% των εισαγωγών της προέρχονται από χώρες της Ε.Ε. Οι βρετανοί ευρωσκεπτισκιστές ισχυρίζονται ότι είναι δυνατή μία ειδική συμφωνία της χώρας τους με την Ε.Ε., όπως αυτές με την Ελβετία και την Νορβηγία, η οποία θα διασφαλίσει την πρόσβαση στις ευρωπαϊκές αγορές ενώ παράλληλα η ανεξαρτησία τους θα απογειώσει τις εξαγωγές τους σε τρίτες χώρες όπως η Κίνα.
Οι ευρωσκεπτικιστές ισχυρίζονται επίσης ότι η πλήρης ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας θα απελευθερώσει οικονομικούς πόρους οι οποίοι θα μπορούσαν να κατευθυνθούν στοχευμένα σε έρευνα & ανάπτυξη αλλά και σε νέους κλάδους της οικονομίας. Η Μεγ. Βρετανία θα μπορούσε επίσης να επανακαθορίσει μόνη της την εργασιακή νομοθεσία και τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας με περισσότερο ευέλικτο τρόπο.
Το κορυφαίο όμως θέμα, ειδικά υπό τις παρούσες συνθήκες, είναι το προσφυγικό. Ως μέλος της Ε.Ε., η Μεγ. Βρετανία είναι αναγκασμένη να δέχεται χωρίς δυνατότητα ουσιαστικού ελέγχου τα διάφορα μεταναστευτικά κύματα από την ηπειρωτική ευρώπη. Οι μισοί περίπου πρόσφυγες προέρχονται από χώρες της Ε.Ε. Με ένα Brexit το πρόβλημα της μετανάστευσης θα μπορούσε να ελεγχθεί αποτελεσματικά από την Βρετανία.
Οι συνέπειες όμως ενός Brexit δεν είναι μόνο οικονομικές. Το Brexit θα μπορούσε εύκολα να σηματοδοτήσει την διάλυση του Ηνωμένου Βασιλείου. Είναι γνωστός ο φιλοευρωπαϊκός προσανατολισμός της Σκωτίας, η οποία θα επιζητούσε πιθανότατα την απόσχιση της από το Ηνωμένο Βασίλειο και την είσοδο της στην Ε.Ε. Αλλά και στην Ιρλανδία τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα. Βασικός παράγοντας της ηρεμίας στην Βορ. Ιρλανδία είναι η ταυτόχρονη συμμετοχή της Ιρλανδίας και της Μεγ. Βρετανίας στην Ε.Ε. Εφόσον αυτή πάψει να υφίσταται, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για την συνέχιση της ηρεμίας στην Β. Ιρλανδία.
Μία Ευρώπη επίσης χωρίς την Βρετανία στους κόλπους της θα είναι φτωχότερη. Η απώλεια της φωνής των Βρετανών θα ενισχύσει την Γερμανική κυριαρχία και οδηγήσει την Ε.Ε. σε περισσότερο προστατευτισμό και εσωστρέφεια. Είναι βέβαιον επίσης ότι θα εξασθενήσουν οι δεσμοί της Ε.Ε. με τις Η.Π.Α. Η μεγαλύτερη όμως απώλεια ισχύος θα προέλθει από το στρατιωτικό επίπεδο, αφού θα χαθεί η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης. Σημαντική θα είναι επίσης και η απώλεια στον τομέα χάραξης εξωτερικής πολιτικής όπου οι Βρετανοί διαθέτουν τεράστια γνώση και παράδοση.
Πάνω απ’ όλα όμως το Brexit θα είναι μία ήττα σε όλους εκείνους που πιστεύουν στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών, ανθρώπων και εμπορευμάτων.