Τι βάσανο που είναι καμιά φορά αυτή η παιδική ηλικία. Μια ηλικία στην οποία μαζί με όλα όσα προσπαθείς να καταλάβεις και να μάθεις έχεις να αντιμετωπίσεις και τους «μεγάλους» . Αυτοί άλλοτε σε μαλώνουν , άλλοτε μπορεί να ξεσπούν πάνω σου τα δικά τους βιώματα και ψυχικά τραύματα άλλοτε σου μιλούν με τρυφερότητα .
Είναι πολλές και διάφορες οι αναμνήσεις μας . Ανάμεικτες μέσα στο μυαλό και πιο πολύ στην καρδιά μας . Μια μυρωδιά , μια γεύση , μια λέξη , μια εικόνα μπορεί να τις φέρει πίσω ζωντανές σα να ήταν χθες που τρέχαμε εδώ και εκεί .
Ο φούρνος της γιαγιάς από όπου έβγαιναν χίλιες μυρωδιές και χίλια χρώματα . Από τον ντορβά του παππού όπου το χέρι χωνόταν βαθιά και έβγαιναν σύκα , καρύδια , αχλάδια .
Οι ιστορίες από τις αναμνήσεις τους από τα δύσκολα χρόνια του πολέμου , της Κατοχής , της Αντίστασης . Τα χρόνια που πάσχιζαν να ζήσουν και να ζήσουν και τα παιδιά τους .
Οι ευχές τους κάθε φορά που μας αποχωρίζονταν . Το τριαντάφυλλο που πάντα φρόντιζαν να ευωδιάζει στα χέρια μας , όταν φεύγαμε από κοντά τους .
Χίλια πράγματα , χίλιες εικόνες και αναμνήσεις γεμάτες αγάπη και ζεστασιά .
Μέσα στις παιδικές αναμνήσεις και στα καλά και στα κακά που ζήσαμε όλοι μεγαλώνοντας είναι αυτές οι αναμνήσεις οι γλυκές από τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας που έρχονται σα στήριγμα απρόσμενο στην ενήλικη ζωή μας και στις πιο δύσκολες στιγμές μας . Εκεί βρίσκονται οι ρίζες μας . Εκεί βρίσκεται η απαρχή του χαρακτήρα και της ζωής μας . Εκεί όλη η γλύκα της ζωής μας .
Η ζωή περνάει σα νερό και δε μένει τίποτα σημαντικό . Τίποτα δεν είναι περισσότερο σημαντικό από αυτά που ζήσαμε δίπλα σε ανθρώπους που μας αγαπησαν πολύ και τους αγαπήσαμε και εμείς . Αυτές γεμίζουν την ψυχή μας και μας δίνουν δύναμη.
Όλοι αυτοί που έσωσαν τις παιδικές μας αναμνήσεις , γιατί τους έδωσαν στιγμές που ήρθαν να σβήσουν κάθε άλλη κακή και δύσκολη στιγμή . Όλοι αυτοί που ήξεραν όσο κανείς τι πάει να πει ανθρώπινος πόνος και στερήσεις ,αφού έζησαν καταστάσεις και πολέμους που όσο και να φανταστούμε με τίποτα δεν μπορούμε να πλησιάσουμε έστω καν σαν εντύπωση τι τράβηξε αυτό το ταλαίπωρο το σώμα τους , και μαζί με αυτό και η ψυχή . Και μετά από χρόνια όσοι αξιώθηκαν να δουν εγγόνια έδωσαν όλοι την αγάπη και την τρυφερότητα που εκείνοι δεν είχαν ποτέ ούτε στην παιδική ούτε στην ενήλικη ζωή τους στα εγγόνια , έδωσαν έναν θησαυρό πολύτιμο και ανεκτίμητο.
Μας έμαθαν να εκτιμάμε τα μικρά πράγματα , τα αγνά πράγματα , την απλή ζωή , τους ανθρώπους , τις στιγμές .
Αφιερωμένο σε όλους αυτούς που έφυγαν πια από κοντά μας , αφού η ζωή είναι γλυκιά αλλά ο χρόνος αμείλικτος και δε γυρίζει πίσω . Τυχεροί όσοι γνώρισαν και είχαν στη ζωή τους τέτοιους ανθρώπους που έσωσαν τις παιδικές τους αναμνήσεις και τις γέμισαν με πλούτο ψυχικό και ομορφιές , για να τις μοιραστούν με τα σειρά τους με άλλους , και κυρίως με τα δικά τους ίσως παιδιά .
Ψάξτε τα κουτιά που έχετε κρυμμένες παλιές φωτογραφίες και ενθύμια από εκείνα τα χρόνια . Αναζητήστε στο παρελθόν τα στηρίγματα που αδυνατεί να μας δώσει καμιά φορά το παρόν . Μην ξεχνάτε όσους έσωσαν και πλούτισαν τις παιδικές μας αναμνήσεις και μαζί την ψυχή μας .
Αφιερωμένο στη γιαγιά μου που την έχασα πρόσφατα από κοντά μου , αφήνοντας τεράστιο κενό, αλλά μου δώρισε μια ψυχή και ένα μυαλό που ξεχειλίζει από αναμνήσεις , συμβουλές και αγάπη.