Ανακοίνωση αναφορικά με την ψήφιση του Τοπικού Σχεδίου Διαχείρισης Απορριμμάτων εξέδωσε η Λαϊκή Συσπείρωση Ηρακλείου:
“Ψηφίστηκε στις 29/2/2016 με τις ψήφους της συμπολίτευσης και της παράταξης ΣΥΡΙΖΑ- ΛΑΕ το Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΤΣΔΑ) που είχε παρουσιαστεί στις 28/1/2016 και ήταν σε δημόσια διαβούλευση περίπου ένα μήνα.
Οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» ανέδειξαν τον βαθιά πολιτικό χαρακτήρα του θέματος σε αντίθεση με όλες τις άλλες παρατάξεις που το περιόρισαν σε καθαρά τεχνοκρατικό και με πάθος τοποθετήθηκαν για την επιθυμία τους να επιτευχθούν οι στόχοι που επιβάλλει η ΕΕ.
Με αυτή τη λογική, η «Λαϊκή Συσπείρωση, ήταν η μόνη που καταψήφισε, αφού απέδειξε με στοιχεία την πλήρη εναρμόνιση με τις οδηγίες της ΕΕ και τον νέο Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΕΣΔΑ) που νομοθέτησε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, ο οποίος οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων με πανάκριβα τέλη για το λαό. Ο «νέος» ΕΣΔΑ των ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, που αποτελεί καρμπόν των σχεδίων ΝΔ- ΠΑΣΟΚ, προβλέπει «Η στροφή προς την αποδοτικότερη χρήση των πόρων είναι αποφασιστικής σημασίας, καθώς θα συμβάλει στη βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή, δημιουργώντας ευκαιρίες στους υπόχρεους να μετατρέπουν τις περιβαλλοντικές προκλήσεις σε οικονομικές ευκαιρίες».
Πρόκειται για μια φράση – κλισέ που διαπερνά το ευρωενωσιακό, φιλομονοπωλιακό έγγραφο «Για μια αποδοτική από πλευράς πόρων Ευρώπη», στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» που νομοθετώντας την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», προβλέπει τεράστια πρόστιμα (π.χ. τέλος ταφής απορριμμάτων), και τα κράτη- μέλη είναι υποχρεωμένα να εφαρμόσουν. Δηλαδή «αν γλιτώσεις του μαύρου – δεν γλιτώνεις του γαλανού»!
Τα απορρίμματα, ο σύγχρονος χρυσός, αποτελούν το νέο τομέα «επένδυσης» του κεφαλαίου που ψάχνει να βρει διέξοδο και νέο πεδίο κερδοφορίας για τα λιμνάζοντα κεφάλαια του. Σε αυτό το αλισβερίσι (κυβέρνησης-κεφαλαίου) οι δήμοι αποδέχονται το ρόλο του χαμάλη, που θα φτιάξει τις υποδομές, θα παρέχει τα μέσα, ενώ οι «επενδυτές» θα απομυζούν τα κέρδη, σε βάρος των δημοτών που θα πληρώνουν πανάκριβα τέλη και των εργαζομένων στα απορρίμματα, που θα τους πίνουν το αίμα.
Η μελέτη του ΤΣΔΑ, που παραγγέλθηκε από το Δήμο Ηρακλείου, υπακούει πιστά σε αυτές τις κατευθύνσεις. Παραπλανητικά αναφέρεται στον τίτλο η «Διαχείριση Απορριμμάτων» αφού δεν αντιμετωπίζεται συνολικά το ζήτημα της διαχείρισης αλλά μόνο η συλλογή των ανακυκλώσιμων και η οικιακή κομποστοποίηση. Αφήνονται δηλαδή απέξω η ανακύκλωση, η βιοξήρανση, η επεξεργασία των σύμμικτων και πολλά άλλα. Από τη πλευρά της Δημοτικής Αρχής ειπώθηκε ότι το σχέδιο αυτό δεν μπορεί να υλοποιηθεί αν δεν βρεθεί χρηματοδότηση αλλά και αν δεν γίνουν νομικές αλλαγές ώστε να μπορεί ο δήμος να πουλάει τα αποτελέσματα της κομποστοποίησης και της ανακύκλωσης!
Δηλαδή όσο πιο γρήγορα γίνεται ο δήμος να μετατραπεί σε επιχειρηματία που θα βγάζει κέρδη (σημείο στο οποίο υπερθεμάτισε και η παράταξη του κ. Λυγερού). Η πραγματικότητα είναι ότι θα αναλάβει το κομμάτι που δεν θέλει το κεφάλαιο! Είναι απολύτως σκόπιμη η «σαλαμοποίηση» της διαχείρισης των απορριμμάτων ώστε το κεφάλαιο να παίρνει τα φιλέτα ενώ οι δήμοι και κατά συνέπεια οι δημότες, να επιβαρύνονται τα πιο κοστοβόρα τμήματα και φυσικά τα λειτουργικά έξοδα που θα είναι ανταποδοτικά, δηλαδή ακόμα μεγαλύτερα δημοτικά τέλη!
Ο εκπρόσωπος της Λαϊκής Συσπείρωσης, τόνισε ότι στον καπιταλισμό, η διαχείριση των απορριμμάτων, όπως και κάθε σχεδιασμός, υποτάσσεται στα μεγάλα συμφέροντα. Επισήμανε ότι προϋποθέσεις για μια φιλολαϊκή διαχείριση των απορριμμάτων είναι οι: α. τροποποίηση του περιφερειακού σχεδιασμού στη βάση του δημόσιου χαρακτήρα του φορέα διαχείρισης, β. της χωροθέτησης σε δημοτική περιουσία (κάποια σενάρια της μελέτης μιλάνε για κατασκευές υποδομών σε ιδιωτική περιούσια), γ. τη μεθοδολογία διαχείρισης που πρέπει να έχει σαν γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος αποκλείοντας την καύση και δ. το κόστος κατασκευών και λειτουργίας μιας και αυτό θα μετακυλιστεί στους δημότες.
Τόνισε ότι βασική θέση του ΚΚΕ για την οριστική λύση της διαχείρισης των απορριμμάτων με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, με σεβασμό στο περιβάλλον, στην υγεία, στους φυσικούς πόρους, στο λαϊκό εισόδημα, μόνο στο πλαίσιο ενός άλλου, ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης μπορεί να εξασφαλιστεί.
Ενός δρόμου που θα δημιουργεί τις στέρεες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της χώρας προς το συμφέρον της εργατικής τάξης, όλων των λαϊκών στρωμάτων, αυτών δηλαδή που δημιουργούν τον κοινωνικό πλούτο. Τέτοιες προϋποθέσεις είναι:
Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός, ο ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών που θα υλοποιεί έργα με γνώμονα τα λαϊκά συμφέροντα, η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, η κοινωνική ιδιοκτησία στη γη και στις τεχνικές υποδομές, ο εργατικός-λαϊκός έλεγχος.
Για τη Λαϊκή Συσπείρωση και το ΚΚΕ είναι ξεκάθαρο: Μόνο το ανασυνταγμένο λαϊκό κίνημα μπορεί και θα βάλει τη σφραγίδα του και στη λύση αυτού του οξυμένου λαϊκού προβλήματος.”