Θύμα επίθεσης με γροθιές και κλωτσιές καταγγέλλει ότι έπεσε ο επικεφαλής της παράταξης «Ανταρσία στα Χανιά» Σεραφείμ Ρίζος, στο δημοτικό συμβούλιο που διεκόπη την περασμένη Δευτέρα, προειδοποιώντας ότι θα καταφύγει «στη νομική οδό απέναντι στους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς των προχθεσινών επιθέσεων».

Σε σχετική ανακοίνωση με τον αιχμηρό τίτλο « Για την τραμπούκικη εισβολή επιχειρηματικών του Παλιού Λιμανιού στο δημοτικό συμβούλιο», αναφέρονται τα εξής:

Α) Η εισβολή μερίδας  επιχειρηματιών του παλιού λιμανιού στο Δημοτικό Συμβούλιο στις 4/4 είχε ως μοναδικό σκοπό να μην αφήσει να γίνει η παραμικρή συζήτηση μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο γύρω από το θέμα. Προσπάθησαν με τραμπούκικο τρόπο και χρησιμοποιώντας λεκτική και σωματική βία να εκφοβίσουν το Δημοτικό Συμβούλιο, ώστε να εξασφαλίσουν ότι στο παλιό λιμάνι θα είναι οι μόνοι οι οποίοι θα αποφασίζουν για το τι θα συμβαίνει.

Δεν άφησαν καν να διεξαχθεί η συζήτηση, ούτε καν να ακουστεί ο εισηγητής. Ευλόγως δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά από τα προχθεσινά γεγονότα. 

Γιατί ο εκπρόσωπος της  «Ανταρσία στα Χανιά» αποτέλεσε ιδιαίτερο στόχο ύβρεων και επίθεσης με γροθιές και κλωτσιές, την ώρα που αυτός προσπάθησε να υπερασπιστεί το δικαίωμα του εισηγητή, κου Βλαχάκη, να ολοκληρώσει την τοποθέτησή του;

Για ποιο λόγο  την ίδια ώρα που τα μέλη της ένωσης καταστηματαρχών βιαιοπραγούσαν, ο πρόεδρος της ένωσης κάθονταν «αμέριμνος» στο έδρανό του, μόλις δύο θέσεις δίπλα στον εκπρόσωπο της «Ανταρσία στα Χανιά», χωρίς ούτε καν να κάνει την παραμικρή προσπάθεια να τους «συνετίσει» ή να τους σταματήσει;

Αν οι καταστηματάρχες του παλιού λιμανιού λειτουργούν με τους “νόμους της νύχτας” μέρα μεσημέρι σε δημόσια θέα, παρουσία δημοσιογράφων και καμερών που καταγράφουν, τότε πως αντιμετωπίζουν όσους θεωρούν ότι περιορίζουν την ασυδοσία τους, πίσω απ τα φώτα της δημοσιότητας;

Η διοίκηση της ένωσης επιχειρηματιών παλαιού λιμένα, αν και ισχυρίζεται ότι δεν λειτουργεί  για τα κέρδη ορισμένων αλλά το συμφέρον περισσοτέρων ανθρώπων, προσφέρει με τη συμπεριφορά της, τις χειρότερες υπηρεσίες στην πόλη και την εικόνας της σε όλη τη χώρα. Προσφέρει τις χειρότερες υπηρεσίες ακόμη και στον ίδιο τον τουρισμό που υποτίθεται ότι υπηρετεί. 

Έτσι συμπεριφέρονται κάθε φορά που κάποιος προσπαθεί να αποδώσει ένα μέρος του δημόσιου χώρου στους πολίτες; Έρχεται αντιμέτωπος με τους τραμπουκισμούς και τις απειλές των καταστηματαρχών; Σχετίζεται άραγε η συμπεριφορά αυτή με το γεγονός ότι η μελέτη  που περιόριζε την χρήση του δημόσιου χώρου από τους καταστηματάρχες , κατέστη ανενεργή για πολλά χρόνια; 

Με τίνος πολιτικές «πλάτες» λειτουργούν ώστε να νιώθουν ικανοί για τέτοιες συμπεριφορές;

Β) Αλγεινή  εντύπωση προκάλεσε και η στάση παρατάξεων της αντιπολίτευσης καθώς και των επικεφαλής τους, που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους την κατάσταση. Προσποιήθηκαν ότι δεν είδαν και ότι δεν άκουσαν ούτε τους προπηλακισμούς, ούτε τις βρισιές, ούτε τις σωματικές επιθέσεις, ούτε το απαράδεκτο κλίμα μέσα στο οποίο διεξάγονταν η συζήτηση και απλά ζητούσαν να …. συνεχιστεί η συνεδρίαση λες και δεν έγινε τίποτα.

 Είναι άσχετο το γεγονός ότι αυτές οι παρατάξεις, μετά από αυτά τα αίσχη, ζητούσαν να συνεχίσουμε τη διαδικασία, με το καθεστώς που επικρατεί στο παλιό λιμάνι και στην παλιά πόλη; Αλήθεια μπορούσε υπό αυτές τις συνθήκες να τοποθετηθεί ο οποιοσδήποτε είχε διαφορετική άποψη; Αυτού του είδους τις συνεδριάσεις θέλουν; 

Σε κάθε περίπτωση τους κατανοούμε. Προσπάθησαν να προστατέψουν την απαράδεκτη εικόνα που παρουσιάζει το λιμάνι και η παλιά πόλη και για την οποία φέρουν την απόλυτη ευθύνη. Τόσο η παράταξη της κ. Αγγελάκη όσο και η παράταξη του κ. Παπαδογιάννη στο παρελθόν βρέθηκαν και οι δύο στο τιμόνι του Δήμου και δημιούργησαν και συντήρησαν ένα κλίμα πελατειακών σχέσεων και πλήρους ασυδοσίας από ορισμένους. Όλοι αυτοί που σήμερα εμφανίζονται ως τιμητές των μικροεπιχειρηματιών και των εργαζομένων, είναι αυτοί που στήριξαν όλες τις μνημονιακές πολιτικές που όλο το προηγούμενο διάστημα συνέθλιβαν και συνθλίβουν τους εργαζόμενους και τους μικρομεσαίους. Είναι αυτοί που στο όνομα της ανάπτυξης και της επιχειρηματικότητας δημιούργησαν και υποστήριξαν ένα καθεστώς εργασιακής γαλέρας για τους εργαζόμενους σε κλάδους όπως ο επισιτισμός.  Αυτή τη φορά, όμως, ξεπέρασαν τα όρια. Προκειμένου να προστατέψουν τα «κεκτημένα» τους, ανέχθηκαν και έκλεισαν το μάτι στην ωμή βία. 

Είναι άραγε αλήθεια ότι υπήρξαν δημοτικοί σύμβουλοι του κου Παπαδογιάννη που προσπάθησαν, στους διαδρόμους του Δημαρχείου, να υποδαυλίσουν περισσότερο τη βία, προσπαθώντας να οργανώσουν τους τραμπούκους, στοχεύοντας για μια ακόμη φορά τον εκπρόσωπο της «Ανταρσία στα Χανιά»;

Γ) Ξεκινούμε από την παραδοχή ότι το παλιό λιμάνι και η παλιά πόλη, ως περιοχή ιδιαίτερης ομορφιάς και ως ιστορικό και πολιτιστικό μνημείο δεν ανήκει σε μια χούφτα επιχειρηματιών, ούτε σε κάποιους που προσπαθούν να διεκδικήσουν το ρόλο του πολιτικού προστάτη τους αλλά ανήκει στους 100.000 δημότες αυτής της πόλης και στους επισκέπτες του και ότι εκτός από συγκεκριμένες περιουσίες, αποτελεί δημόσιο και όχι ιδιωτικό χώρο. Όμως αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την καθημερινή πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες Χανιώτες.
Πόσες φορές μητέρες με καρότσια και τα μωρά τους αδυνατούν να διασχίσουν τους δρόμους της παλιάς πόλης ή τον παραλιακό, στο λιμάνι επειδή ο δρόμος είναι κατειλημμένος με τραπεζοκαθίσματα; 

Πόσες φορές συμπολίτες μας με ειδικές ικανότητες – ανάγκες δεν έχουν πρόσβαση στις ίδιες περιοχές; 

Πόσες λωρίδες διάβασης τυφλών είναι ελεύθερες στους νέους πεζόδρομους της;

Πόσες αλέες, πόσα παρκάκια, πόσες πλατείες  της παλιάς πόλης μπορούν να χαρούν οι δημότες ελεύθερα, χωρίς να έρχονται αντιμέτωποι με την κατάληψη που έχει γίνει από μέρος  καταστηματαρχών για τουριστική «αξιοποίηση» ;

Γνωρίζουμε ότι μεγάλη μερίδα καταστηματαρχών δεν ταυτίζεται με τις πρακτικές που υιοθέτησε η διοίκηση της ένωσης καταστηματαρχών. Δεν είναι όλοι οι καταστηματάρχες το ίδιο. Υπάρχουν αυτοί που σέβονται τους συμπολίτες τους και αυτοί που αυθαιρετούν μονίμως κοιτώντας να καταλάβουν ολοένα και περισσότερο δημόσιο χώρο. Υπάρχουν αυτοί που θεωρούν το λιμάνι και την παλιά πόλη τσιφλίκι τους και αυτοί που παλεύουν να επιβιώσουν. Υπάρχουν αυτοί που πληρώνουν τα χρέη τους στο Δήμο και αυτοί που μονίμως δεν πληρώνουν, άλλωστε είναι γνωστό ότι μόλις ένα ποσοστό από τα οφειλόμενα εισπράττει ο Δήμος. 

Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της πόλης, θεωρεί ότι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο λιμάνι είναι απαράδεκτη και ότι πρέπει να υπάρξουν αλλαγές. 

Υποστηρίξαμε το δικαίωμα των εργαζομένων και των κατοίκων της πόλης να έρχονται στο δημοτικό συμβούλιο ώστε να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, να υποστηρίξουν τις απόψεις τους. Ήμαστε και θα εξακολουθήσουμε να είμαστε από τους πιο θερμούς υποστηριχτές της δυνατότητας αυτής, γνωρίζοντας ότι αυτό μπορεί να σημάνει και έντονες  πολιτικές αντιπαραθέσεις. Όμως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να υποτάξουμε το δικαίωμα του λόγου στις γροθιές και στις κλωτσιές κανενός τραμπούκου. Η «Ανταρσία στα Χανιά» δεν απειλείται και δεν θα επιτρέψει να απειληθεί το δικαίωμα του δημοτικού συμβουλίου να λειτουργήσει δημοκρατικά. 
Θα καταφύγουμε και στη νομική οδό απέναντι στους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς των προχθεσινών επιθέσεων.

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook