Τα άκρως αυτά αποκαλυπτικά και ανησυχητικά στοιχεία, δημοσιεύονται στην εφημερίδα Πατρίς και αποτελούν το συμπέρασμα μελέτης των Μαρίας Ιωσηφίδου και Αναστασίας Ζαχαριάκη στο πλαίσιο της πτυχιακής εργασίας τους στο Τμήμα Νοσηλευτικής του ΤΕΙ Κρήτης υπό την επίβλεψη του Θεοχάρη Κωνσταντινίδη μέρος της οποίας δημοσιεύεται στην εφημερίδα Πατρίς.
Σύγκεκριμένα
Η έρευνα έγινε στην Α’ και Β’ Παθολογική Κλινική του Βενιζελείου και την Α’ και Β’ Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου.
Συνολικά 50 άτομα νοσηλευτικού προσωπικού, 18 άνδρες και 32 γυναίκες, συμμετείχαν στη συμπλήρωση του ερωτηματολογίου.
Είναι μέσης ηλικίας 35 ετών, ενώ οι 16 εργάζονται στο Βενιζέλειο και οι 34 στο ΠΕΠΑΓΝΗ. Η μέση προϋπηρεσία τους ήταν 9 έτη.
Το 80% των ερωτώμενων απάντησε ότι στη διάρκεια της εργασίας του αισθάνεται έντονη σωματική κόπωση ενώ το 72% απάντησε ότι δεν αμοίβεται ικανοποιητικά για τις υπηρεσίες που παρέχει στο ερωτοματολόγιο που αφορούσε στον βαθμό ικανοποίησης από το επάγγελμα που ασκούν.
Επιπλέον το 50% του νοσηλευτικού είπε ότι δεν είναι ικανοποιημένο από την – τον προϊστάμενό τους.
Λάθη στη χορήγηση φαρμάκων
Από την έρευνα προκύπτει ότι το 28% του νοσηλευτικού προσωπικού δήλωσε ότι έχει κάνει κάποιο λάθος στη διάλυση ή στη χορήγηση φαρμάκων σε όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής του πορείας ενώ από αυτούς το 92,9% είπε ότι έχει κάνει 1-2 λάθη στη διάρκεια ενός έτους.
Ιεραρχικά, η ποσοστιαία κατανομή των ειδών λαθών όπως περιγράφονται από ερωτώμενους αποδίδεται ως εξής: Η «λάθος ώρα» δηλώνεται από το 86,7% και ακολουθεί μεταξύ άλλων η «λάθος δόση» με 80%, η «λάθος οδός χορήγησης» με 60%, ο «λάθος ασθενής» με 33,3% και τελευταίο το «λάθος φάρμακο» με 20%.
Γιατί γίνονται τα λάθη
Στην εκτίμηση για το πού οφείλονται τα φαρμακευτικά λάθη στην κλινική που εργάζονται, οι νοσηλευτές αναφέρουν αρχικά με σημαντικά υψηλότερο ποσοστό 64% το «φόρτο εργασίας» και ακολουθεί η «εμπειρία» με 56%, η «εκπαίδευση» με 46%, η «ονοματολογία φαρμάκων» με 32%, οι «κακές μαθηματικές γνώσεις» με 28%, η «συσκευασία φαρμάκων» με 20%, οι «γνώσεις σχετικά με τη φαρμακολογική δράση των φαρμάκων» με 18%, η «διάθεση και αποθήκευση» με 12% και τέλος ο χώρος παρασκευής».
Στο ερώτημα αν διαπίστωσαν ποτέ λάθος/η που να έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή ασθενούς, το 98% απάντησε “όχι” και το 2% “ναι”.