Δεν θα σταθώ στο γεγονός πως η πρώτη φορά αριστερά την περασμένη Κυριακή που πέρασε, ψήφισε το ασφαλιστικό και φορολογικό, όπως της επέβαλαν οι εταίροι – δανειστές της τρόικας ή του πάλαι ποτέ Brussels Group ή όπως θα βαφτιστεί στο προσεχές μέλλον η ομάδα που εφαρμόζει στη χώρα μας τα μνημόνια.
Δεν θα σταθώ επίσης στο γεγονός πως ένα χρόνο πριν, χωρίς διαπραγμάτευση οδηγούμαστε από την κυβέρνηση στο κλείσιμο των τραπεζών, στα Capitals Controls και σε ένα ανούσιο δημοψήφισμα που έστειλε στις κάλπες τους Έλληνες για να ψηφίσουν ένα OXI που μέσα σε μια νύκτα μετατράπηκε σε ΝΑΙ.
Δεν θα σταθώ ούτε στο μη κλείσιμο της αξιολόγησης από την κυβέρνηση, με τους εταίρους να μη δέχονται Σύνοδο Κορυφής αποκλειστικά για το ελληνικό ζήτημα όπως ο πρωθυπουργός επιθυμούσε, αλλά να κουβεντιάζουν το ζήτημα σε επίπεδο Υπουργών Οικονομικών.
Οι διαφωνίες των εμπλεκόμενων -με το χρέος μερών- είναι ορατές, με τους μεν εταίρους δανειστές να επικρίνουν το IMF για τη βιωσιμότητα των μέχρι τώρα προγραμμάτων , αλλά και το ίδιο το ταμείο να επιθυμεί μια σημαντική διαγραφή του ελληνικού χρέους ώστε αυτό να γίνει βιώσιμο κάτι που αδυνατούν ή δεν επιθυμούν να πράξουν οι άλλοι δανειστές.
Δεν στέκομαι ούτε στο γεγονός πως αυτή η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ψηφίσει και το 4ο μνημόνιο χωρίς όρους, αν αντέξει, ένα μνημόνιο που δεν γνωρίζω αν η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα θα δεχτεί την ονομασία του 4ου μνημονίου ή θα βαφτιστεί “ Μεσοπρόθεσμο του Πρώτου Αριστερού ή για εμάς 3ου μνημονίου.“.
Είναι δε κοροϊδευτικό προς όλους, να αναλύσουμε και να σταθούμε στο Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που από την 15η Ιανουαρίου του 2015, ο Αλέξης Τσίπρας, ο Πάνος Καμμένος και η λοιπή κυβέρνηση της συνεργασίας τους, θα εφάρμοζαν στη χώρα, έχοντας σκίσει τα μνημόνια.
Είναι αδιανόητο στα της ψήφισης του ασφαλιστικού αλλά και του ερχόμενου 4ου μνημονίου να γίνονται αναφορές στις εικόνες της Ειδομένης και στις ροές των μετακινηθέντων πληθυσμών που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στη χώρα μας.
Θα προσπαθήσω με κάθε ευγένεια όμως, να αναλύσω ορισμένες φιγούρες των 153 βουλευτών της κυβέρνησης, με κέντρο το αριστερό της μέρος, φιγούρες βουλευτών που αυτές τις μέρες αλλά και από τη 15η Ιανουαρίου και μετά έχουν με τη ψήφο τους πάρει στα χέρια τους έναν ολόκληρο λαό, ένα έθνος αλλά και τις επόμενες γενιές τις πατρίδας μας.
Δεν έχω λόγο, παρά να συμφωνήσω με τον πάλαι ποτέ εις διπλούν απεργό – πείνας (στα φοιτητικά – εξασφαλίζοντας τότε μεταγραφή στα ελληνικά πανεπιστήμια &στα βουλευτικά χρόνια υπερ των Σύρων μεταναστών), βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Jaννη MιχελοJAννάκη, ο οποίος σε δηλώσεις του τονίζει πως ο λαός τον Σεπτέμβρη του 2015 ήξερε τι ψήφιζε.
Άρα βάσει του ισχυρισμού του Jaννη ΜιχελοJAνάκη, ο οποίος έχει εν τω μεταξύ προλάβει να αλλάξει τρία κόμματα, τον Γενάρη του 2015 ο ελληνικός λαός ψήφιζε μια… αυταπάτη.
Προφανώς ,παραποιούμε σατιρικά με γερμανικό λογοπαίγνιο (Ja ,ναι στα ελληνικά) το επίθετο “ Μιχελογιαννάκης“, ενός πρώην μεσοπροθεσμιακού νυν μνημονικού καθώς ο ίδιος αρνείται πως είχε ψηφίσει το πρώτο μνημόνιο, έχοντας ψηφίσει το πρώτο μεσοπρόθεσμο.
Ο βουλευτής- γιατρός του Σύριζα αναγκάζει σύσσωμο το ελληνικό κοινοβούλιο να τον χειροκροτεί κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας του 1ουτης αριστεράς μνημονίου στη δύσκολη νύχτα της 14ης Αυγούστου για τους υπόλοιπους εθνοπατέρες, με τον ισχυρισμό πως αν και στο παρά ένα έλεγε πως δεν θα ψήφιζε το πρώτο αριστερό μνημόνιο το ψήφισε για να μην ρίξει ο ίδιος την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς.
Με την ψήφιση του ναι στο πρώτο αριστερό μνημόνιο από τον Γιάννη Μιχελογιαννάκη, ακόμα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας απορούσε για τη στιγμιαία μετάλλαξη η οποία οδήγησε τον βουλευτή του από την απόλυτη άρνηση στο ενδεχόμενο ψήφισης του μνημονίου στην δήθεν “πλεύση της ελευθερίας“ και στην ασφάλεια της σκληρής κομματικής γραμμής παρέχοντας στιγμιαίο σωσίβιο σωτηρίας στη πρώτη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.
Κίνηση συγκεκριμένη με στόχο τη σωτηρία της βουλευτικής έδρας, των προνομίων που το γερμανικό NAI εξασφάλιζε, αρνούμενος στο παρά ένα το “ελληνικό“ του όχι με απρόβλεπτες συνέπειες αλλά και χωρίς πολιτικό μέλλον.
Με τη συγκεκριμένη πράξη, ευρισκόμενος μέσα στο σκληρό παιχνίδι της εσωκομματικής διαπραγμάτευσης, ο βουλευτής που ψήφισε ενάντια στην συνείδησή του, η οποία πάντα εκφράζεται πάντα με την αρχική τοποθέτηση, διατήρησε τη βουλευτική έδρα, απέφυγε τη διαγραφή από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, έμεινε στο άρμα της Κουμουνδούρου, αποφεύγοντας τα δύσκολα μη εκλόγιμα όπως αποδείχθηκαν νερά της ΛΑΕ.
Στις εκλογές με λίστα του Σεπτέμβρη του 2015 έρχεται και η εξαγορά της αλλαγής της αρχικής του θέσης, το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσής του για το μεγάλο ΝΑΙ με την τοποθέτηση της υποψηφιότητάς του στη δεύτερη και εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο της εκλογικής περιφέρειάς του.
Προφανώς, τα παραπάνω γραφόμενα αναφέρονται με σκοπό να καταλάβει ο λαός, το επίπεδο μιας μάζας των εθνοπατέρων που βρίσκονται στο ελληνικό κοινοβούλιο οι οποίοι ψηφίζουν στο τέλος τα μνημόνια ασχέτως αν διαφωνούν ή κάνουν πως διαφωνούν μ` αυτά.
Στους τωρινούς 153 βουλευτές της κυβέρνησης υπάρχουν βουλευτές που έχουν προκαλέσει την κοινή γνώμη με τα ψέματά τους με τις πράξεις τους, αλλά και με τις συμπεριφορές που είτε υβρίζουν δημόσια ψηφοφόρους τους, είτε συγκαλύπτουν συγγενικά τους πρόσωπα που εμπλέκονται σε υποθέσεις θανάτου Ελλήνων πολιτών σε δημόσιο νοσοκομείο της χώρας.
Οι ίδιοι που κατά την προεκλογική περίοδο της 15ης Ιανουαρίου του 2015, βοήθησαν στο στήσιμο του κλίματος του εθνικού διχασμού με δηλώσεις τύπου μνημονιακούς, προδότες, γερμανοτσολιάδες ή και αρνήσεις αυτών να δεχτούν τους βουλευτές που ψήφιζαν μνημόνια τότε όταν οι ίδιοι ήταν πρόεδροι Εργατικών Κέντρων.
Οι συγκεκριμένοι εθνοπατέρες κοιτάζουν τη δική τους σωτηρία, την εξασφάλιση με κάθε τρόπο της δικής τους έδρας που σημαίνει βουλευτική αποζημίωση, προνόμια και ασυλία, όταν στον υπόλοιπο λαό κόβονται μισθοί, συντάξεις, χάνονται περιουσίες, κλείνουν επιχειρήσεις με μεγάλο μέρος του λαού να είναι έξω και να μην έχει δικαίωμα πρόσβασης στο ασφαλιστικό.
Ποιος θα ξεχάσει τις αλησμόνητες Κυριακές των πλατειών με τους αγανακτισμένους να στήνουν σκηνές, να διαδηλώνουν ενάντια στα μνημόνια άσχετα πλέον αν οι σκηνές χρησιμοποιούνται για τη φιλοξενία των μεταναστών χειμώνα – καλοκαίρι ;
Σαφέστατα υπαίτιο για την κατάσταση που σήμερα βιώνουμε είναι το πολιτικό σύστημα που νοσεί με τη σύνθεση της Βουλής των Ελλήνων να είναι ένα αποτύπωμα της ελληνικής κοινωνίας μας.
Οι εθνοπατέρες, στη πλειοψηφία είναι βουλευτές διαφορετικού από το συνηθισμένο τύπο χαρακτήρα που είχαμε ως τώρα συνηθίσει, διακρίνοντας μεταξύ άλλων και στοιχεία παλιμπαιδισμού, παλιμπαιδισμός που καθορίζει τις τύχες του ελληνικού λαού και των επόμενων γενεών της πατρίδας μας.
Η κυβέρνηση Τσίπρα, έχοντας αφήσει στα καλάθια της Κουμουνδούρου ή του Μαξίμου, το ψηφισμένο από τον λαό “Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης“ ,εφαρμόζει τη πιο δεξιά και όχι νεοφιλελεύθερη πολιτική, πολιτική αποτυπωμένη πάνω στις αράδες χαρτιού κάποιων συμφωνηθέντων μνημονίων, που μπροστά στη διατήρηση της εξουσίας δέχεται το τελείωμα της ελληνικής κοινωνίας.
Σ` αυτή την αλλαγή πλεύσης υπερτερεί το πολιτικό αλισβερίσι, η διατήρηση της εξουσίας, της καρέκλας ή και των μισθών που η καρέκλα φέρνει, άσχετα αν ο υπόλοιπος λαός είτε υποφέρει, είτε δεν έχει άλλες επιλογές με αποτέλεσμα να εξακολουθεί να στηρίζει από τον καναπέ τη συγκεκριμένη αδιέξοδη κατάσταση και να συνεχίζει να ψηφίζει καλτ φιγούρες για εκπροσώπους του στα βουλευτικά έδρανα.