Για την απώλεια του αδερφού του και την πιο ακραία εκδήλωση θαυμασμού που έχει δεχτεί στην πορεία του μίλησε μεταξύ άλλων ο Διονύσης Σχοινάς σε συνέντευξή του στο Down Town.
«Σε προσωπικό επίπεδο, ειδικά τη δεκαετία του ’90 που τα πράγματα ήταν αλλιώς, είχαμε περάσει διάφορα. Όπως και κάθε καλλιτέχνης που είχε επιτυχία εκείνη την εποχή. Το χειρότερο που μου έχει συμβεί ήταν όταν ήρθε μια κοπέλα και έγραψε το όνομά μου στο χέρι της με ξυράφι. Πήρα κατευθείαν τηλέφωνο τους γονείς της. Θυμάμαι επίσης σε μια συναυλία της Καίτης στις Σέρρες που αλλάζαμε μέσα σε ένα φορτηγό και όταν τελείωσε η συναυλία ήρθε ο κόσμος και κουνούσε το φορτηγό πέρα δώθε. Ήταν πολύ τρομακτικό», αποκάλυψε ο τραγουδιστής.
Για την απώλεια του αδερφού του αλλά και το πόσο άλλαξε τον τρόπο που βλέπει τη ζωή ο Διονύσης Σχοινάς είπε: «Δεν το συζητώ. Όταν συμβαίνει στους άλλους, εκτός σπιτιού, δεν ξέρεις πώς είναι. Είναι σαν να μην έχεις γεννήσει, σαν να μην έχεις πάει φαντάρος. Όταν η εξέλιξη δεν είναι φυσιολογική, εκεί λες “πλάκα μου κάνεις”. Μου δίνεις τόσα χρόνια ζωής, τόσα χρόνια επιβίωσης, ευτυχίας για να μου τα πάρεις πίσω σε ένα λεπτό και να δώσεις τόσο πόνο; Αλλά μετά συνειδητοποιείς ότι γεννιόμαστε για να πάμε εκεί, ότι βαδίζουμε προς τα εκεί».
Και πρόσθεσε: «Άλλος το ξεπερνάει με χάπια, άλλος αποζητάει τη μοναξιά, άλλος έχει ανάγκη τους φίλους και την οικογένειά του. Εγώ έπρεπε να γίνω ομπρέλα για την οικογένειά μου, να αφήσω πίσω τον πόνο μου, για να απαλύνω των άλλων. Σου βγαίνει μια δύναμη που δεν πιστεύεις ποτέ ότι έχεις».