Την άποψη ότι ένα «κούρεμα» στα ελληνικά ομόλογα θα μειώσει βραχυπρόθεσμα το βάρος του ελληνικού χρέους αλλά δεν θα λύσει τα θεμελιώδη προβλήματα της οικονομίας της χώρας εκφράζει ο Γιόαχιμ Νάγκελ του ΔΣ της γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας (Bundesbank), που τάσσεται επίσης κατά των ευρωομολόγων υποστηρίζοντας πως θα μειώνονταν τα κίνητρα για δημοσιονομική εξυγίανση.
Σε κείμενο-σχόλιό του που δημοσιεύτηκε στο Reuters, ο Γ.Νάγκελ υποστηρίζει πως οι χρηματαγορές κυριαρχούνται από την προσδοκία ότι αφενός η Ελλάδα δεν μπορεί να αποφύγει την απομείωση ονομαστικής αξίας των ομολόγων της (haircut) και αφετέρου η κρίση του ελληνικού χρέους μπορεί, τελικά, να μεταδοθεί και σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης.
«Πολυάριθμες προτάσεις, που δεν προέρχονται μόνον από τις χρηματαγορές, εστιάζουν στην άμεση ανακούφιση του ελληνικού χρέους σε σύνδεση με την έκδοση ευρω-ομολόγων, ώστε να αντιμετωπιστεί άμεσα το κλίμα αβεβαιότητας» συνεχίζει, εκτιμώντας όμως πως «αυτό πάντως δεν μπορεί να εγγυηθεί ούτε μια βραχυπρόθεσμη σταθεροποίηση και προστασία των φορολογούμενων, ούτε παραπέμπει στην επαρκή μελέτη του πράγματος, δεδομένου ότι όλο και περισσότερο διαβρώνονται τα μεγέθη στην ευρωζώνη».
Με το δεδομένο ότι στην Ελλάδα έχει ήδη δοθεί εκτεταμένη κρατική βοήθεια, ο Νάγκελ τονίζει πως βιωσιμότητα του νέου προγράμματος λιτότητας της Ελλάδας «επιβεβαιώθηκε, πρόσφατα, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), με την Αθήνα να είναι υποχρεωμένη να το εφαρμόζει \”σημείο προς σημείο\”».
Η πτώχευση «δεν μπορεί βεβαίως να αποκλειστεί, συγκεκριμένα εάν το εν λόγω πρόγραμμα δεν εφαρμοστεί» συνεχίζει, σημειώνοντας πως είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να αποφύγει κάτι τέτοιο, ενώ υπογραμμίζει πως περισσότερο παρά ποτέ δεν θα πρέπει να ανακύψει πιθανότητα ονομαστικής απομείωσης της ονομαστικής αξίας ομολόγων της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας. Η κατάσταση αυτών των κρατών δεν είναι συγκρίσιμη με την Ελλάδα» υποστήριξε ο Νάγκελ.
«Η ονομαστική απομείωση της ονομαστικής των ελληνικών ομολόγων έχει σοβαρά μειονεκτήματα. Εφόσον δεν θα αντιμετωπιστούν τα θεμελιώδους σημασίας ελληνικά προβλήματα, δεν είναι σοφή. Πέραν της σοβαρής βλάβης που θα προκαλέσει στο ελληνικό πιστωτικό σύστημα, εμφιλοχωρεί ο κίνδυνος διάδοσης του προβλήματος σε άλλα μέλη της ευρωζώνης, και έμμεσα, μέσω των σημάτων και αποτελεσμάτων στα (επενδυτικά) κίνητρα, που θα ακολουθήσουν χρονικά» υποστηρίζει ο Γ.Νάγκελ.
Σε άλλο σημείο, ο αξιωματούχος αναφέρει ότι «η απομείωση της ονομαστικής αξίας των ελληνικών ομολόγων θα ελαφρύνει το φορτίο του ελληνικού χρέους, όμως δεν επιλύει το ουσιώδες πρόβλημα: το ελληνικό κράτος κι η χώρα, συνολικά, είναι οικονομικώς σε ανισορροπία. Μόνον όταν τούτο επιλυθεί, τότε θα επανέλθει η εμπιστοσύνη των επενδυτών στο αξιόχρεο της Ελλάδας».
Σοβαρός ο κίνδυνος για την Ευρωζώνη, λένε τραπεζικά στελέχη
Σκληρότερη στάση κρατά μερίδα των στελεχών στις γερμανικές τράπεζες, με τον Τόμας Μάγερ, υπεύθυνο οικονομικών αναλύσεων της Deutsche Bank, να λέει πως η ΕΕ είτε θα πρέπει να απομακρυνθεί από τις παρεμβάσεις στις αγορές ομολόγων και τις διασώσεις είτε να ενισχυθεί η πολιτική ενοποίηση.
Σε έκθεσή του για λογαριασμό της τράπεζας, ο Μάγερ αναφέρει πως το δίλημμα πλέον είναι μεταξύ της μεγαλύτερης πολιτικής ενοποίησης κι επιλογών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν ακόμη και στη διάλυση της νομισματικής ένωσης.
Το βασικό συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει είναι πως για να επιστρέψει η νομισματική ένωση σε μία «σταθερή, θεσμικά κατοχυρωμένη βάση μοιάζει απαραίτητο οι κυβερνήσεις είτε να προχωρήσουν σε ένα ουσιαστικό βήμα προς την πολιτική ενοποίηση, είτε να αποκαταστήσουν τους δυο αρχικούς πυλώνες της νομισματικής ένωσης».
Το στέλεχος αναφέρει πως αυτοί οι δυο βασικοί πυλώνες είναι ότι αφενός μεν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δε θα αποκλίνει από το έργο της, που είναι η διατήρηση της νομισματικής σταθερότητας, προβαίνοντας σε παρεμβάσεις στην αγορά ομολόγων, όπως κάνει σήμερα δεχόμενη και ως εγγύηση τα ομόλογα της Ελλάδας και άλλων χωρών.
Αφετέρου, η κάθε κυβέρνηση πρέπει να είναι υπεύθυνη για τα δημόσια οικονομικά της και να απαγορεύεται η στήριξη από τις άλλες χώρες της ευρωζώνης για την αντιμετώπιση του δημοσίου χρέους.
Ο κ. Μάγιερ σημειώνει πως «με την πολιτική ένωση, κατά την άποψή μας πολύ απίθανη, η καλύτερη επιλογή για ένα σταθερό μέλλον της ΟΝΕ θα ήταν η επιστροφή στις βασικές αρχές της Συνθήκης του Μάαστριχ. Χωρίς πολιτική ηγεσία από τα πάνω, αυτή η έκβαση είναι πιθανόν να οδηγηθεί από αυθόρμητα (grass-root) γεγονότα (για παράδειγμα, μια εξέγερση βουλευτών των κυβερνώντων κομμάτων στο ελληνικό ή το γερμανικό κοινοβούλιο εναντίον των ηγεσιών τους ή μια μαζική διαφυγή κεφαλαίων από τις ελληνικές τράπεζες)» ενδεχόμενα που θεωρεί πιθανά.
«Εναλλακτικά, εάν οι πολιτικές ηγεσίες διατηρήσουν τον έλεγχο κι επιβάλουν τη συνέχιση της εφαρμογής μη βιώσιμων προγραμμάτων προσαρμογής, βλέπουμε έναν σοβαρό κίνδυνο μιας διάλυσης τελικά της νομισματικής ένωσης» καταλήγει ο Τ.Μάγερ.
in.gr