Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κορφών διοργάνωσε με απόλυτη επιτυχία τον Παγκρήτιο Διαγωνισμό Μαντινάδας με τη λέξη: « Αναστορούμαι».
Η απονομή των βραβείων έγινε κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης «Γιορτή Μαντινάδας στις Κορφές», μια μοναδική κρητική βραδιά γεμάτη μαντινάδες με τον Μανώλη Καπελάκη, την 19η Ιουνίου 2016 στις Κορφές Μαλεβιζίου.
210 διαγωνιζόμενοι έλαβαν μέρος από: Ηράκλειο, Λασίθι , Ρέθυμνο , Χανιά , Αθήνα , Θεσσαλονίκη, Κέρκυρα, Ξάνθη, Λάρισα, Καστοριά, Λιβαδειά, Κύπρο, Μόναχο Γερμανίας, Βανκούβερ Καναδά, St Louis Missouri.
Απονεμήθηκαν τρία (3) βραβεία και επτά έπαινοι (7) στις μαντινάδες που συγκεντρώσαν την υψηλότερη βαθμολογία.
Παράλληλα, δόθηκαν από τον Πρόεδρο της Τοπικής Κοινότητας Κορφών, Φαραζάκη Κώστα, μια Εικόνα της Παναγίας Καβαλλαράς, Βιβλία Μαντινάδας και ένα Ενθύμιο!
Οι μαντινάδες που κέρδισαν ήταν οι ακόλουθες:
Το Πρώτο βραβείο κερδίζει ο κ. Δημήτριος Κουρλετάκης – Γεράκι Πεδιάδος με την μαντινάδα:
«Αναστορούμαι, τον καιρό, που ‘θελα σωπατήσω,
να φέρω στην κορφή, νερό, βιόλα να σε ποτίσω»
Το Δεύτερο Βραβείο κερδίζει ο κ. Καπνιστός Δημήτριος – Φόδελε με την μαντινάδα:
«Εχάθηκε η ευγένεια δεν έχει ο κόσμος τρόπους
Κι «αναστορούμαι» του χωριού τσοι ταπεινούς ανθρώπους»
Το Τρίτο Βραβείο κερδίζει ο κ. Νικόλαος Γραμματικάκης – St Louis, Missuri με την μαντινάδα:
«Όπου βρεθώ κι όπου σταθώ, Εσένα ανιστορούμαι.
Κρήτη, Πατρίδα, Μάνα μου, στο Ξένο τόπο απο ‘μαι.»
4. Επαινος: Μάνος Λυρώνης – Ηράκλειο
«Ανυδρο φησαν τση τιμής το δέντρο να πομείνει..
Κι αναστορούμαι τον καιρό που ‘χε νερό να πίνει.»
5.Επαινος: Ελένη Αλατζά – Γάζι
«Μικιό κοπέλι απού πονεί και ανεστουλουχάται,
ποδίδει η γ-έρμη μου καρδιά, όντε σ’ αναστοράται.»
6.Επαινος: Κουτσάκη Χρυσούλα – Τσίγκουνας Αντισκαρίου
«Τσοι ορμηνείες σου μάνα μου θέτω κι αναστορούμαι
στην αγκαλιά μου φυλαχτό βάνω τσοι και κοιμούμαι.»
7.Επαινος: Ζαχάρης Μιχ.Ιατράκης – Σκαλάνι
«Καιρούς που ‘πέρνα ο κάθαείς μ’ο,τι ‘χε αναστορούμαι.
Κι εδά με τα καλά τση γης κακή ζωή περνούμε.»
8. Επαινος: Μιχάλης Πιτυκάκης – Αθήνα
«Φράσσω τσοι εμπασές του νου να μη σ’ αναστορούμαι,
μα γίνεσαι ονειρόφεξη κι ό,τι ξεχνώ θυμούμαι.»
9. Επαινος: Μελέτιος Δρετουλάκης – Ρέθυμνο
«Αηδόνι γίνεται η καρδιά, όντε σ’ αναστορούμαι,
και τραγουδεί τον πόνο μου, στα μαύρα ξένα, πού ‘μαι».
10. Επαινος: Ζαχαριουδάκη Άννα – Μ. Βρύση
«Kάστρο ψηλό η αγάπη μας έρμο, χορταριασμένο
κι αναστορούμαι τ’όνειρο που’ χομε εκειά θαμμένο.»
