24 Ιουλίου 2016-24 Ιουλίου 1974 .Συμπληρώθηκαν ήδη 42 ολόκληρα χρόνια από την πτώση της επτάχρονης δικτατορίας των επίορκων ξενοκίνητων  συνταγματαρχών, που κράτησαν βίαια στον <<γύψο>> τον ελληνικό λαό ,για να  οδηγήσουν τελικά , με τις προδοτικές τους ενέργειες, στην  εθνική τραγωδία της Κύπρου.
Το 40% της μεγαλονήσου  κατέλαβαν οι Τούρκοι με την εισβολή του <<Αττίλα>>, ένα και δύο ,αφού με εντολή της χούντας είχαν έγκαιρα απομακρυνθεί τα παράκτια ελληνικά  πυροβόλα ,που είχε εγκαταστήσει ο Γέρος Παπανδρέου στις βόρειες ακτές της Κύπρου ,για την άμυνα της .
Έτσι  , λίγα χρόνια αργότερα, οι Τούρκοι  έκαναν απόβαση ,στην Κύπρο, ανενόχλητοι από τα πυρά των πυροβόλων αυτών , που βρίσκονταν πια  ,σε κάποια αποθήκη ,στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Σαράντα δύο χρόνια μετά ,είναι ώρα για αυτοσυγκέντρωσης και στοχασμού  και επαναπροσδιορισμού για το τι σημαίνει Δημοκρατία , στην χώρα που γεννήθηκε, γιατί φαίνεται ότι έχουμε την τάση να ξεχνάμε.
Ας καταδυθούμε λοιπόν στα νάματα των σοφών προγόνων μας ,όπως στην ομιλία του δημιουργού του <<χρυσού αιώνα>> ΠΕΡΙΚΛΗ ,τον περίφημο ΕΠΙΤΑΦΙΟ.
<<Και ονομάζεται μεν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ γιατί η Διοίκηση είναι στα χέρια των πολλών και όχι των ολίγων,
Έναντι δε των νόμων είναι όλοι ίσοι στις ιδιωτικές τους διαφορές, ενώ ως προς την θέση τους στον δημόσιο βίο κάθε ένας προτιμάται για ένα από τα δημόσια αξιώματα ανάλογα με την επίδοση την οποία σημειώνει σε αυτά, δηλαδή η δημόσια σταδιοδρομία του εξαρτάται μάλλον από την ατομική του αξία και όχι από την κοινωνική του τάξη ,από την οποία προέρχεται ,  ούτε πάλι   ένας ,ο οποίος είναι μεν φτωχός ,     έχει όμως την ικανότητα να παράσχει κάποια υπηρεσία  στην πατρίδα  του, να εμποδίζεται σε αυτό από το γεγονός  ότι είναι φτωχός   και άγνωστος.>>                    
<<Γιατί δεν υπήρξαν ούτε μια στιγμά ,κατά την οποία να έπαυσαν να κατοικούν την χώρα αυτή ,και χάρις στην ανδρεία τους διαφύλατταν την ελευθερία της από γενεά σε γενεά ,μέχρι των ημερών μας  και μας την παρέδωσαν ελεύθερη.
Και εκείνοι λοιπόν είναι άξιοι επαίνου αλλά ακόμα περισσότερο οι πατέρες μας .Γιατί επί πλέον εκείνων, τα οποία κληρονόμησαν ,απέκτησαν με πολλούς κόπους και κληροδότησαν σε μας τους σημερινούς ,όλη την επικράτεια που κατέχουμε σήμερα.
Το δε έργο της περαιτέρω βελτίωσης ,το επιτελέσαμε εμείς ,οι ίδιοι που είμαστε συγκεντρωμένοι εδώ,οι οπίοι βρισκόμαστε ακόμη σε αυτή ακριβώς την ηλικία  μας, και εμείς εφοδιάζουμε την πόλη μας με όλα τα πράγματα ,ώστε να είναι αυταρκέστατη και για τον πόλεμο και για την ειρήνη…>>
<<Στην ιδιωτική μας ζωή  να συναναστρεφόμαστε χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλο, στην δε δημόσια μας ζωή ,ως πολίτες ,να σεβόμαστε και να μην παραβαίνουμε τους νόμους ,ιδιαίτερα εκείνους που έχουν θεσπισθεί για την υποστήριξη των αδικούμενων ,και σε άλλους ,οι οποίοι αν και άγραφοι ,η παράβαση τους φέρνει πανθομολογούμενη ντροπή στους παραβάτες…>>
<<Να είμαστε λάτρεις του ωραίου, όμως χωρίς σπατάλη χρήματος και καλλιεργούμε το πνεύμα χωρίς να χάσουμε την ανδρεία μας.
Να μεταχειριζόμαστε τον πλούτο περισσότερο σαν μια ευκαιρία δράσης παρά σαν αφορμή αλαζονείας και προσωπικής προβολής .
Το να ομολογεί κανείς την φτώχεια του δεν είναι ντροπή.
Αισχρότερο όμως είναι το να μην προσπαθεί με την εργασία του να την αποφύγει η να την μετριάσει.…
Όλοι εμείς πρέπει να φροντίζουμε ταυτόχρονα τόσο τις ιδιωτικές μας υποθέσεις όσο και τις δημόσιες υποθέσεις της πόλης μας .
Είμαστε ο μόνος  λαός που εκείνον τον πολίτη  που δεν αναμειγνύεται στα κοινά δεν τον θεωρούμε φιλήσυχο αλλά ΑΧΡΗΣΤΟ.
Οι ίδιοι εμείς  επινοούμε και προτείνουμε, και όχι κάποιοι άλλοι ,  τα μέτρα που λαμβάνουμε ,εμείς  δε έχουμε την δύναμη να τα αξιολογήσουμε  σωστά.
Τους λόγους και τις ομιλίες δεν τις θεωρούμε εμπόδιο των έργων, αντίθετα  θεωρούμε αδιανόητο να μην ενημερώσουμε σωστά τους πολίτες ,με τον προφορικό λόγο, για  όσα που θα πράξουμε ,πριν καταπιαστούμε με αυτά.
Υπερέχουμε από τους άλλους λαούς και ως προς αυτό ακόμη το ότι εμείς λαμβάνουμε τις αποφάσεις για το τι πρόκειται να επιχειρήσουμε και εμείς οι ίδιοι το επιχειρούμε…>>
-Αν παρατηρήσαμε κάποιες σοβαρές διαφορές ανάμεσα στις ρήσεις του ΠΕΡΙΚΛΗ και την σημερινή εφαρμοσμένη Δημοκρατία, δεν φταίει προφανώς το Πολίτευμα αλλά ο τρόπος εφαρμογής της ,από τους κρατούντες τα ηνία της εξουσίας .
Όσο δε  κατά πόσον  ,σήμερα, επινοούμε και  προτείνουμε εμείς οι ίδιοι τα λαμβανόμενα μέτρα  και λαμβάνουμε 
ελεύθερα τις κρίσιμες αποφάσεις , στην  χειμαζόμενη ,από την κρίση, χώρα μας και όχι οι δανειστές μας ,ας το αφήσουμε στον ιστορικό του μέλλοντος ,όμως σίγουρα ,αν ζούσε, ο Περικλής δεν θα ήταν ευτυχής και θα εκφωνούσε λόγον ΕΠΙΤΙΜΙΟΝ…

 

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook