Ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ για την κατάσταση στα νοσοκομεία:
“Το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ επιχειρεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας των εργαζομένων στην Υγεία. Εμφανίζεται ότι μάχεται υπέρ των εργαζομένων στη δημόσια υγεία και των ασθενών ενώ στην πραγματικότητα την ίδια ώρα σκάβει όλο και πιο βαθειά το λάκκο τους. Φυσικά, σημαντικό ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία έχουν ο υπουργός υγείας, ο αναπληρωτής υπουργός και η διοίκηση της 7ης Υ.ΠΕ. καθώς και η διοίκηση του νοσοκομείου μας.
Έτσι, ψευδώς, ο αναπληρωτής υπουργός υγείας βαφτίζει «αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας» το καθεστώς γαλέρας που θέλει να επιβάλει στην καθαριότητα και αλλού, ο υπουργός υγείας ότι τέλειωσε η περίοδος της συνειδητής εγκατάλειψης της δημοσίας περίθαλψης, ότι η πρόσβαση των ανασφάλιστων είναι δωρεάν, ενώ ο διοικητής του νοσοκομείου ισχυρίζεται ότι οι συγχωνεύσεις των κλινικών δεν επιδεινώνουν το επίπεδο παρεχόμενης περίθαλψης.
Το σωματείο εργαζομένων στο ΠΑΓΝΗ έγκαιρα είχε προειδοποιήσει τους ασθενείς και τους εργαζομένους ότι η κατάσταση όχι μόνο παραμένει η ίδια, αλλά χειροτερεύει μέρα με την ημέρα.
Το γεγονός ότι μεμονωμένοι επιχειρηματίες – εργολάβοι που για χρόνια θησαύριζαν, θίγονται από τις ατομικές συμβάσεις έργου που συνάπτουν οι διοικήσεις των νοσοκομείων με τους εργαζόμενους στην καθαριότητα, τη σίτιση, τη φύλαξη δεν σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι ευνοούνται. Δε σημαίνει ότι λιγοστεύει η δυστυχία τους.
Το γεγονός ότι γίνονται ορισμένες προσλήψεις (17 άτομα μόνιμο προσωπικό για το ΠΑΓΝΗ – 5 από ΚΕΕΛΠΝΟ) αλλά την ίδια ώρα αποχωρούν ή αποχώρησαν 15 άτομα αποδεικνύει ότι η κατάσταση δεν θα βελτιωθεί αλλά θα παραμείνει η ίδια (αν δεν χειροτερέψει). Ήδη οι εργαζόμενοι έχουν φτάσει στα όρια της επαγγελματικής εξουθένωσης.
Διασφάλιση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για την κυβέρνηση είναι ο ανασφάλιστος, πιθανότατα άνεργος, να πληρώνει συμμετοχές ή εξολοκλήρου ιατρικές εξετάσεις, θεραπείες, φάρμακα και νοσηλείες.
Εξ ορθολογισμός πόρων και ανθρωπίνου δυναμικού όπως λέει η διοίκηση είναι το ίδιο αφήγημα των προηγουμένων κυβερνήσεων. Οδηγούν πάντα σε περαιτέρω περικοπές στις παροχές των ασθενών, αύξηση των πληρωμών των ασθενών, εντατικοποίηση, μετακινήσεις, εξουθένωση για το προσωπικό. Αυτό αποφάσισε εξάλλου το ΔΣ του νοσοκομείου στις 22/7/2016 ΟΜΟΦΩΝΑ με τη μείωση των λειτουργικών δαπανών και την αύξηση των εσόδων από την παροχή των υγειονομικών υπηρεσιών. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Με τις ατομικές συμβάσεις έργου η κυβέρνηση μειώνει το «εργατικό κόστος», καταργεί εργατικά δικαιώματα που αυτήν τη στιγμή αναγνωρίζονται στον ιδιωτικό τομέα, όπως 13ος και 14ος μισθός, επίδομα άδειας, άδεια εγκυμοσύνης. Πρόκειται ουσιαστικά για επέκταση των κατάπτυστων ατομικών συμβάσεων έργου που τώρα θέλουν να κυριαρχήσουν και στα νοσοκομεία. Το κριτήριο της κυβέρνησης είναι να εξασφαλίσουν φθηνό εργατικό δυναμικό, με κουτσουρεμένα δικαιώματα, χωρίς την επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού.
Μετά από κινητοποιήσεις του σωματείου μας αλλά και άλλων πρωτοβάθμιων σωματείων η μόνη υποχώρηση που έκανε η κυβέρνηση ήταν ότι θα προβλεφθεί με εγκύκλιο κανονική άδεια για κάθε συμβασιούχο 2 μέρες το μήνα (έως 24/έτος) και «δυνατότητα απουσίας» σε περίπτωση σοβαρού προβλήματος υγείας. Άδεια εγκυμοσύνης δεν προβλέπεται, παρότι η πλειοψηφία των εργαζομένων σε καθαριότητα και σίτιση είναι γυναίκες!
Για ποιον μάχεται λοιπόν, η κυβέρνηση και οι υπουργοί της, όταν το εισόδημα των εργαζομένων παραμένει σε επίπεδα ντροπής (αμοιβή για 5ωρη εργασία 380 ευρώ το μήνα, 6ωρη 605), όταν χτυπιέται η μητρότητα, όταν δεν κατοχυρώνεται ούτε πλήρες ωράριο, ούτε μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα; Όταν οι συνάδελφοι στην καθαριότητα έχουν υπογράψει για 6 ώρες και δουλεύουν νύχτες και απογεύματα 8ωρο, όταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι είναι ταυτόχρονα και βοηθοί θαλάμων; Για ποιον μάχεται, όταν γνωρίζει πως το ελάχιστο προσωπικό που εργάζεται στην καθαριότητα και στη σίτιση, δεν επαρκεί για να καλύψει στοιχειωδώς τις τεράστιες ανάγκες στο νοσοκομείο, παρότι τους «βγαίνει το λάδι» και υποχρεώνει τις διοικήσεις να προσλάβουν τον ίδιο αριθμό εργαζομένων; Είναι ενδεικτικό ότι ακόμα και αυτοί οι οργανισμοί των νοσοκομείων προέβλεπαν το 2012 για την καθαριότητα 140 εργαζόμενους, για βοηθούς θαλάμου 45 (η σύμβαση προβλέπει 103 και για τις 2 ειδικότητες) και για την εστίαση 104 άτομα (η σύμβαση προβλέπει 36). Πως θα επιβιώσουν οι εργαζόμενοι με μισθούς πείνας και χωρίς να εξασφαλιστεί ότι θα πληρώνονται σε μηνιαία βάση;
Οι προσλήψεις είναι σταγόνα στον ωκεανό. Την τελευταία πενταετία αποχωρήσαν 500 άτομα χωρίς να υπάρχει προοπτική να αντικατασταθούν με μόνιμο προσωπικό. Ο στόχος της κυβέρνησης είναι η ανατροπή της μόνιμης και σταθερής δουλειάς με γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και διαιώνιση της ομηρίας. Μόνο στο ΠΑΓΝΗ εργάζονται περίπου 300 άτομα (εργολαβικοί, πρακτικά ασκούμενοι σπουδαστές του ΤΕΙ, σπουδαστές ΟΑΕΔ, ΙΕΚ, ΕΛΚΕ, ΜΚΟ).
Οι καλοκαιρινές συγχωνεύσεις κλινικών, η μείωση χειρουργικών κρεβατιών και κρεβατιών ΜΕΘ είναι η κορυφή του παγόβουνου. Έρχεται να προστεθεί στην ήδη προβληματική λειτουργία όλου του νοσοκομείου που αφορά την στελέχωση τόσο στο νοσηλευτικό, όσο στο ιατρικό αλλά και στο υπόλοιπο προσωπικό. Όλοι ξέρουμε για παράδειγμα ότι 1 νοσηλευτής εξυπηρετεί 30 με 40 ασθενείς, 1 βοηθός νοσηλευτή το ίδιο, ότι υπάρχει 1 καθαρίστρια το απόγευμα για κάθε κτίριο, ότι χρωστούνται 15000 ρεπό και άδειες (θα ήταν παραπάνω αν το προσωπικό δεν δούλευε διπλοβάρδιες, υπερωρίες με όχημα την ιδιωτική επιχειρηματική λειτουργία του νοσοκομείου) και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι δυστυχώς μάχονται γι αυτούς που υπηρετούν χρόνια τώρα, πριν ως αντιπολίτευση και σήμερα ως κυβέρνηση. Δηλαδή για τους πλούσιους και ισχυρούς που απαιτούν ακόμα μεγαλύτερη μείωση του «εργατικού κόστους», ελαστικές μορφές απασχόλησης χωρίς δικαιώματα, ώστε να αυξηθεί ακόμα περισσότερο η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα τους.
Απέναντι λοιπόν σ’ αυτήν την αλήθεια, στο τσάκισμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων και στην ωμή κοροϊδία της κυβέρνησης που στόχο έχει να μας παραπλανήσει και να τσακίσει το ηθικό μας, μία είναι η απάντηση. Συλλογικός ανυποχώρητος αγώνας ενάντια στην οργανωμένη επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας, ενάντια στη στρατηγική Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΔΝΤ. Να προτάξουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας, να παλέψουμε για μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα, για μονιμοποίηση ΤΩΡΑ όλων των συμβασιούχων, για μαζικές προσλήψεις σε Υγεία- Πρόνοια- ΕΚΑΒ.”