Το pcsteps.gr αναφέρει ότι για την κατασκευή της πρώτης χάραξαν πολύ στενά κανάλια σε μορφή πλέγματος σε μια βάση πυριτίου χρησιμοποιώντας συνηθισμένη λιθογραφία. Στη συνέχεια υγρό PDMS – ένα διάφανο πολυμερές πυριτίου) χύνεται πάνω σε αυτή τη βάση. Χήμικά που παίζουν το ρόλο των ηλεκτροδίων διοχετεύονται στα κανάλια, το ένα μέρος του πολυμερούς καλύπτεται με θετικά ηλεκτρόδια και το άλλο με αρνητικά, τέλεια ευθυγραμμισμένα για να αφήνουν το φως να περνάει ανάμεσα στα κενά του πλέγματος. Τέλος το όλο πακέτο γεμίζει με ένα διάφανο υγρό gel για ηλεκτρολύτη, συνδέονται τα καλώδια και η διάφανη μπαταρία είναι έτοιμη.
Προς το παρόν η χωρητικότητα των πειραματικών μπαταριών είναι περιορισμένη, περίπου είκοσι watt ώρες ανά λίτρο ηλεκτρολύτη – όσο και οι παλιές μπαταρίες νικελίου-καδμίου. Ο επικεφαλής ερευνητής Yi Cui υποστηρίζει πάντως πως, θεωρητικά, θα μπορούν να αποθηκεύουν τη μισή ενέργεια από μια συμβατική μπαταρία ιόντων λιθίου.
Όσο για τις εφαρμογές μιας τέτοιας εφεύρεσης είναι πολλαπλές. Από τη δημιουργία διάφανων κινητών τηλεφώνων, ταμπλετών και e-readers μέχρι οθόνες OLED που μπορούν να λυγίσουν και να τυλιχτούν.
Αν και θα πρέπει να γίνει κάτι με τη χωρητικότητα. Γιατί δεν γνωρίζω πόσοι θα ήθελαν ένα iPhone 6 με μισή αυτόνομία μόνο και μόνο για να είναι διάφανο…