Την προπερασμένη Πέμπτη, το βράδυ, σε ιστοσελίδα δημοσιεύτηκαν διάλογοι μεταξύ ενός Αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας και μιας νεαρής Δικαστή. Κατά τον αρχισυντάκτη αυτής της ιστοσελίδας, οι διάλογοι αυτοί πρόδιδαν ερωτική σχέση ή φλερτ μεταξύ των δύο αυτών προσώπων. Κάτι, που δεν προέκυπτε από τα δημοσιευμένα αποσπάσματα. Και, μάλιστα, χωρίς δυνατότητα ελέγχου της γνησιότητάς τους. 
Κρίσιμη λεπτομέρεια: Την επόμενη ημέρα θα λάμβανε χώρα διάσκεψη του ΣτΕ για το θέμα των τηλεοπτικών αδειών. Στην υπόθεση αυτή, η κυβέρνηση έχει παίξει όλα της τα χαρτιά. Θα «συνέτριβε» τη «διαπλοκή», αντικαθιστώντας την, περίπου, με τα ίδια πρόσωπα. Δηλαδή, μια «διαπλοκή» με άλλη φορεσιά!
Όλο το περασμένο Σαββατοκύριακο πέρασε με έντονη δραστηριότητα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης πάνω στο υποκλαπέν υλικό των συνδιαλέξεων μεταξύ του ανώτατου και της νέας Δικαστή. Φυσικά, παρέλασαν διάφορα πρόσωπα. Άλλα, σοβαρά. Άλλα, ελάχιστα αξιοπρεπή. Προσέξαμε, με εξαιρετική επιμέλεια, τις λέξεις τους. Περίπου, όλοι ζητούσαν την παρέμβαση του υπουργού Δικαιοσύνης. Η μεταξύ τους συμφωνία πρόδιδε ιδιοτελή «συστράτευση». 

Τη Δευτέρα το βράδυ, ο υπουργός Δικαιοσύνης επέλεξε να παρέμβει. Και συνόδευσε την ενέργειά του με δηλώσεις. Ανήγγειλε διοικητική ή πειθαρχική ή και ποινική ακόμη έρευνα σε βάρος του ανώτατου Δικαστή. Ζήλεψε τη δόξα γνωστού συναδέλφου του. Δεν φαίνεται να αμφισβήτησε το περιεχόμενο των υποκλαπέντων διαλόγων. Ούτε, άλλωστε, ασχολήθηκε με το γεγονός της παράνομης υποκλοπής και της χρήσης των τοξικών προϊόντων της. 

Κρίσιμες, πάλι, δύο λεπτομέρειες:

Την επόμενη μέρα, την περασμένη Τρίτη, θα συνεχιζόταν, μετά από τη διακοπή της προπερασμένης Παρασκευής, η διάσκεψη στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Εννοείται, για το πολύπαθο ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών. 

Το πρωινό της ίδιας ημέρας υποστήκαμε ιδεολογικό και συναισθηματικό σοκ. Όλοι όσοι διατηρούμε σεβασμό στο κομμάτι της Αριστεράς, που αγωνίζεται για το κοινωνικό κράτος και παράλληλα πασχίζει για την ανανέωση της Αριστεράς, μετά το Βατερλό του 1989. Η «Αυγή» της Ανατολής και των μεγάλων προσανατολισμών των εφηβικών μας χρόνων, η «Αυγή» του Τάσου Βουρνά, του Αντώνη Μπριλλάκη, του Μπάμπη Δρακόπουλου και τόσων άλλων «ιερών τεράτων» της ανανεωτικής Αριστεράς, έπεσε πολύ χαμηλά. Διέθεσε ολόκληρη σελίδα από τα «σκουπίδια» και «περιττώματα» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Έφερε στην επιφάνεια ακόμα και το όνομα του ανώτατου Δικαστή.     
Οφείλουμε να προσθέσουμε μία ακόμη λεπτομέρεια. Ο συγκεκριμένος ανώτατος Δικαστής δε συμφωνεί με τις μεθοδεύσεις και τις θέσεις του προέδρου του ΣτΕ. Και έχει διατυπώσει αυτές τις θέσεις του με καθαρότητα και επιστημονικό και δικανικό θάρρος. Αν οι πληροφορίες είναι σωστές, αυτές οι θέσεις του «δυσαρεστούν» την κυβέρνηση.  

Δεν μας ενδιαφέρει το περιεχόμενο των υποκλαπέντων διαλόγων. Ούτε αν είναι γνήσιοι ή μη. Είναι, όμως, σαφές  ότι η αξιοποίηση των υποκλοπών έχει εκτελεστεί κατ’ εντολή της κυβέρνησης. Ή με υποδείξεις και διακίνηση προσώπων, που έχουν πείρα από τη λειτουργία μυστικών ή και παρακρατικών υπηρεσιών. Είναι εξαιρετικά σαφές ότι χρησιμοποιούνται συνειδητά και σχεδιασμένα. Τώρα! Τις παραμονές των κρίσιμων διασκέψεων στο ΣτΕ. 

Τέρμα με αυτούς. Κανένας διάλογος με αυτά τα κυβερνητικά πρόσωπα. Υποκλέπτουν! Υποκλέπτουν! Υποκλέπτουν! Ξέρουμε ποιος είναι ο αρχιμαέστρος όλης αυτής της αηδούς και σκοτεινής διαδικασίας. Είναι εξοικειωμένος με τον κανιβαλισμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας. Σε λίγο θα τον ξέρει ολόκληρο το πανελλήνιο. Και, για να αποφεύγει ο απλός πολίτης τις προσωπικές εμπλοκές του με περιττές διαδικασίες, δεν θα λέγει το όνομά του. Θα χρησιμοποιεί την αντωνυμία «αυτός»! Και αυτό θα αρκεί για την μεταξύ μας συνεννόηση. 
Πάντως, την τεχνική των υποκλοπών την κατέχουν. Την κατέχει ο Γιάνης Βαρουφάκης. Υπέκλεπτε τις συνομιλίες με τους συναδέλφους του στο Eurogroup. Την κατέχουν κορυφαία κυβερνητικά στελέχη. Υπέκλεπταν συζητήσεις μεταξύ των στελεχών του ΔΝΤ. Και τις αξιοποιούσαν. Τώρα, υπέκλεψαν προσωπικές συνομιλίες μεταξύ ανωτάτων και νέων Δικαστών. Και, μια και απέκτησαν και άλλες ειδικότητες, τις χρωμάτισαν με «ροζ» χρώματα. Όχι πειστικά. 

Μπορείς να εκβιάζεις ένα πολίτη. Ενδεχομένως και με επιτυχία. Δεν μπορείς, όμως, να εκβιάζεις έναν ολόκληρο λαό, για να υποκύψει. Μπορείς να επιχειρήσεις να εκβιάζεις ένα Δικαστή. Μέσα από την κλειδαρότρυπα της προσωπικής του ζωής. Δεν αποκλείεται να το πετύχεις καμιά φορά. Δεν μπορείς, όμως, να εκβιάζεις και να καθυποτάξεις έναν βαθιά ριζωμένο θεσμό στη συλλογικότητά του. 

 

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook