Το σημαντικότερο τεκμήριο της ελευθερίας των πολιτών μιας χώρας είναι η αίσθηση της ασφάλειας τους ,από κάθε μορφής απειλή.
΄Ενα μέσο γι΄αυτή την αίσθηση της ασφάλειας είναι η σύμπραξη των τριών διακεκριμένων συνταγματικών εξουσιών, δηλαδή της Νομοθετικής, της Εκτελεστικής και της Δικαστικής.
Σκοπός της διάκρισης των εξουσιών, δεν είναι να πάρει κάθε φορέας από μία και μόνη εξουσία, παρά να μην τις πάρει κανείς όλες τους για ν΄αποφευχθεί η συσσώρευσή τους σ΄ένα μόνο όργανο, εφ΄όσον τέτοια συσσώρευση συμπίπτει με τη δεσποτεία, τη μοναρχία ή τη δικτατορία, άρα καταλήγει κατά της έννοιας της δημοκρατίας
Πλήρης χωρισμός των εξουσιών δεν έγινε ποτέ. Γιατί την ισορροπία δεν την δημιουργεί ένας τέτοιος χωρισμός, παρά η αρμονική διασταύρωση της λειτουργίας Νομοθετικής, Εκτελεστικής και Δικαστικής εξουσίας και η ομαλή αλληλοεπικάλυψη των πεδίων τους, χωρίς να υποκαθιστά η μία την άλλη…
Το νομοθετικό σώμα εκλέγεται μεν από το λαό, κυριαρχείται όμως από το ισχυρότερο κόμμα, του οποίου εκτελεστικό όργανο είναι de facto η κυβέρνηση.
Η ισχυρότερη κομματική ηγεσία δεσπόζει στο κοινοβούλιο (Νομοθετική),αυτή ελέγχει την Εκτελεστική εξουσία και αυτή επίσης ορίζει άμεσα ή έμμεσα τη σύνθεση και τις δικαιοδοσίες της Δικαστικής.
Αγρυπνος, λοιπόν, φρουρός και κύριο αντίβαρο στην πιθανή καταχρηστική άσκηση της Εκτελεστικής εξουσίας είναι το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, το ανώτατο αυτό Ακυρωτικό Δικαστήριο ,που ακυρώνει όσους νόμους κρίνει ότι παραβιάζουν το γράμμα και το πνεύμα του Συνταγματικού Νομοθέτη.
Το ΣτΕ ιδρύθηκε και ουσιαστικά λειτούργησε με την εποπτεία και καθοδήγηση του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ..Με τον ιδρυτικό νόμο 3713 της 23 Δεκεμβρίου του 1928, το ΣτΕ άρχισε να λειτουργεί με τη σημερινή του μορφή από τον Μάιο του 1929 Ως πρόεδρός του τοποθετήθηκε ο Κωνσταντίνος Ρακτιβάν. Ήδη από τον πρώτο χρόνο της λειτουργίας του το ΣτΕ ακύρωσε πολλές από τις πράξεις της Διοικήσεως, που τα μέλη του έκριναν ότι ήταν παράνομες.
Η τακτική αυτή του Συμβουλίου ικανοποίησε ηθικά τον ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ , γιατί δικαίωνε τις προσδοκίες του για τη χρησιμότητα του δικαστηρίου, και επιβράβευσε την επιλογή των προσώπων που είχε κάνει και τα οποία στην αρχή η αντιπολίτευση τα είχε χαρακτηρίσει υποχείρια της κυβερνήσεως.[5] Έκτοτε προστατεύεται από το Σύνταγμα του 1952 και τα μεταγενέστερα.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας αποτελείται από δικαστές τριών βαθμίδων:
α) τους εισηγητές, οι οποίοι προετοιμάζουν τις εισηγήσεις επί των υποθέσεων,
β) τους παρέδρους, οι οποίοι έχουν συμβουλευτική ψήφο, και
γ) τους συμβούλους, οι οποίοι είναι και οι μόνοι που εχουν αποφασιστική ψήφο.
Το ΣτΕ διαιρείται σε τμήματα, στα οποία κατανέμονται οι υποθέσεις ανάλογα με το αντικείμενό τους. Το τμήμα αποτελείται από έναν αντιπρόεδρο του ΣτΕ ως πρόεδρο του τμήματος, δύο Συμβούλους και δύο Παρέδρους. Σημαντικές υποθέσεις παραπέμπονται σε διευρυμένη επταμελή σύνθεση του τμήματος. Το τμήμα μπορεί να παραπέμψει μια υπόθεση στην Ολομέλεια λόγω σπουδαιότητας. Υποχρεούται να την παραπέμψει, όταν καταλήγει να κηρύξει νόμο αντισυνταγματικό.
Οι αρμοδιότητες του ΣτΕ όπως προβλέπονται από τις διατάξεις του άρθρου 95 του Συντάγματος διακρίνονται σε Διοικητικές και Δικαστικές.
Η Διοικητική αρμοδιότητα συνίσταται στην έκφραση γνωμοδότησης του ΣτΕ, επί των Προεδρικών Διαταγμάτων.
Η δε Δικαστική αρμοδιότητα συνίσταται στην ακύρωση μιας εκτελεστής πράξης της Διοίκησης ή αναίρεσης αποφάσεων τακτικών διοικητικών δικαστηρίων.
Συνοπτικά με βάση τα παραπάνω το Συμβούλιο επικρατείας δικάζει:
1. Αιτήσεις ακύρωσης διοικητικών πράξεων για παράβαση νόμου, για υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας καθώς και για αναρμοδιότητα ,ιδιαίτερα στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος(Ε’ Τμήμα) .
2. Προσφυγές πολιτικών, στρατιωτικών, δημοτικών κ.λπ. υπαλλήλων, κατά αποφάσεων Υπηρεσιακών Συμβουλίων περί προαγωγής, απόλυσης, υποβιβασμού κ.λπ.
3. Αιτήσεις αναίρεσης κατά αποφάσεων των Διοικητικών Δικαστηρίων κλπ…
Σ τα απόλυτα, λοιπόν, νόμιμα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του το ΣτΕ, με μια γενναία και ιστορική του απόφαση έκρινε τον περιβόητο Νόμο ΠΑΠΠΑ , όπως είναι γνωστός ,περί της χορήγησης τηλεοπτικών Αδειών ως ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ.
Είναι γενναία γιατί λήφθηκε κάτω από πρωτοφανείς συνθήκες κατασκευής τετελεσμένων γεγονότων, διαρροών για κίνδυνο πρόκλησης, δήθεν ,πολιτικής κρίσης ,αν κριθεί ο επίμαχος Νόμος ως αντισυνταγματικός αλλά και εκβιασμών για ροζ σκάνδαλο σε βάρος Δικαστή και άλλα που δεν τιμούν τον δημόσιο βίο της χώρας .
Είναι δε και ιστορικός ,καθότι , αφενός ,δικαιώνει τον εμπνευστή της ίδρυσης του θεσμού ,του ΣτΕ, τον ΕΛΕΥΘ.ΒΕΝΙΖΕΛΟ, για να μπορεί να τίθεται ανάχωμα στις παρανομίες της Εκτελεστικής εξουσίας , και για την επιβεβαίωση ότι <<υπάρχουν Δικαστές στην Αθήνα>>…
Η επίθεση όμως της κυβερνητικής εκπροσώπου κατά των δικαστών του ΣτΕ ,που με ψήφους 14/11 ,έκριναν τον περιβόητο νόμο ως αντισυνταγματικό, μαρτυρεί πανικό και εκνευρισμό . Φαίνεται ότι τους χάλασε το πρόχειρα στημένο σχέδιο τους ,για έλεγχο από την κυβέρνηση της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ,με το πρόσχημα την εξυγίανση του τηλεοπτικού τοπίου, το οποίο πράγματι χρειάζεται μεν βελτίωση, αλλά όχι με συστήματα <<big brother>> , με κύριο κριτήριο το <<παχύ πορτοφόλι>> και τον αυθαίρετο καθορισμό του αριθμού των τηλεοπτικών αδειών πανελλήνιας εμβέλειας .
Η κυβέρνηση πρέπει να κρατήσει την ψυχραιμία της ,να κάνει την αυτοκριτική της ,να ελέγξει το στελέχη της ,που προκάλεσαν αυτό το φιάσκο και την στρατηγική αυτή ήττα και να μην προβεί σε σπασμωδικές ενέργειες ,που θα την οδηγήσουν σε νέο <<βατερλώ>>.
Τα πράγματα είναι σαφή. Δεν υπάρχουν πλέον αυταπάτες.
Το ΣτΕ αποφάσισε μεν για την αντισυνταγματικότητα του νόμου Παππά.
Όμως δεν Νομοθετεί. Υπάρχει, όπως τονίσαμε, διάκριση των εξουσιών.
Απαιτείται νέα Νομοθετική Πρωτοβουλία. ,δηλαδή νέος Νόμος ο οποίος ,αφού κριθεί από το ΣτΕ , εκ των προτέρων, ως ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ , και να έλθει στην Βουλή για ψήφιση.
Αν αυτή η διαδικασία ακολουθείτο ,δεν θα είχαμε το σημερινό φιάσκο.
…<<ΣΤΕΡΝΗ ΜΟΥ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕΙΧΑ ΠΡΩΤΑ…>>
(Μέχρι ,βέβαια, την ψήφιση του νέου Νόμου ισχύει ο παλαιός νόμος Παππά, όπως γνωρίζει και ο πρωτοετής φοιτητής της Νομικής. Δεν θέλω ,βέβαια, να δώσω ιδέες στη κυβέρνηση να εφαρμόσει το νόμο Παππά, με το να μη φέρει ,στην Βουλή τον νέο Νόμο και θα είναι τότε << η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης>>…)