Όπως ακριβώς τα περιμέναμε, οι ευρωπαίοι έδωσαν μια λύση από αυτές που χαρακτηρίζονται «κλασικές». Τετραγωνίζοντας τον κύκλο έδωσαν από κάτι σε όλους: η Γερμανία πήρε τη βασική της απαίτηση να μην ανοίξει το θέμα των μακροχρόνιων μέτρων για το ελληνικό χρέος αλλά και την υποχρέωση της Αθήνας να διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα στον προϋπολογισμός της για τουλάχιστον τρία χρόνια μετά το 2018, το ΔΝΤ πήρε υποσχέσεις (και από την ελληνική πλευρά) ότι θα ληφθούν μέτρα τα οποία θα συμφωνηθούν έως τον Φεβρουάριο και η Ελλάδα εκτός από τα πρώτα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους πήρε κάτι κατά πολύ σπουδαιότερο, την βεβαίωση πως το μέλλον της χώρας είναι μέσα στο κοινό νόμισμα.

Τα όσα έγιναν στις Βρυξέλες την περασμένη Δευτέρα ίσως αποτελούν την διαφωτιστικότερη επεξήγηση για τις ανοησίες που εδώ και επτά χρόνια κάνουμε. Ανεξάρτητα από τις ηρωικές κορώνες όσων εντόνως πλην ανεξόδως προτείνουν τις εύκολες λύσεις που μόλις αναλάβουν να υλοποιήσουν καταπίνουν αμάσητες, τα πράγματα στη βάση τους είναι απλά: το κράτος μας πρέπει να συρρικνωθεί έως το σημείο που οι πολίτες αντέχουν να πληρώνουν. Διαφορετικά πρέπει κάποιος κάθε χρόνο να μας δίνει τα λεφτά που λείπουν και αυτός ο άλλος δεν υπάρχει πια. Από την άλλη, οι ευρωπαίοι έδωσαν το σήμα πως θα συνεχίσουν να βοηθούν την Ελλάδα. Με τους συσχετισμούς σε κόμματα και κοινωνία ανεξαρτήτως κυβέρνησης αυτό είναι βέβαιο.

Πήραμε λοιπόν ότι ήταν τώρα να πάρουμε στο θέμα του χρέους, με μοναδική εκκρεμότητα τα μέτρα που θα διατηρήσουν το πλεόνασμα του προϋπολογισμού στο 3,5% τουλάχιστον μέχρι και το 2021. Για τον λόγο ότι αύξηση φορολογίας δεν υπάρχει στο τραπέζι (ήδη τα ληξιπρόθεσμα στις ΔΟΥ πλησιάζουν τα 100 δις ευρώ), τα περίπου 4 δις που λείπουν θα προέλθουν από τα μέτωπα της φορολογίας και των συντάξεων. Με την συνηθισμένη δραματοποίηση και την πρόταξη των γνωστών «κόκκινων» γραμμών, το θέμα θα λήξει, η αξιολόγηση θα κλείσει και τότε θα βρεθούμε αντιμέτωποι με τα αδιέξοδα μας. Γιατί από την αρχή της κρίσης κυνηγάμε μια δόση, μια αξιολόγηση, μια θετική απόφαση δίνοντας τους χαρακτήρα «βαρβάρου». Και μόλις αυτοί λείψουν τι θα γίνει αφού «Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις».

Το πρώτο και βασικό σήμα για εξάλειψη της αβεβαιότητας έγινε. Τώρα μένει να εξαλειφθούν τα εμπόδια που αποτρέπουν τους επενδυτές να έρθουν στη χώρα μας. Όλοι συμφωνούμε πως επενδύσεις θα έρθουν από τον ιδιωτικό τομέα, τα ευρωπαϊκά κεφάλαια επικουρική και μόνο δράση έχουν. Αν στο κομμάτι αυτό πλησιάσουμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, αν απαλλαγούμε από το σύνδρομο καταδίωξης και απελευθερώσουμε τις παραγωγικές μας δυνάμεις τότε σε σύντομο χρονικό διάστημα θα δρέψουμε τους καρπούς της εργασίας μας σε αντίθεση με σήμερα, που πληρώνουμε το κόστος των «αγώνων μας».  

 

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook