Την ώρα που ο δήμος Ηρακλείου προσπαθεί να βρει λύση στο θέμα της μεταφοράς του καταυλισμού των αθιγγάνων από την περιοχή Δύο Αοράκια σε άλλο χώρο, η οικοδομική δραστηριότητα εκεί τρέχει με υψηλούς ρυθμούς.
Έχουν περάσει μόλις 4 μέρες από το ραντεβού που είχαν στην Αθήνα με την αναπληρωτή υπουργό Κοινωνικής Αλληλεγγύης η αντιδήμαρχος Μαρία Καναβάκη και η Εντεταλμένη σύμβουλος σε θέματα δημοτικής περιουσίας, Στέλλα Αρχοντάκη, όμως στον καταυλισμό ετοιμάζονται και νέα σπίτια.
Τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργηθεί αρκετά σπίτια που σε τίποτα δεν θυμίζουν τα τσαντίρια ή τις παράγκες του παρελθόντος. Πρόκειται για κατασκευές που δημιουργήθηκαν και συνεχίζουν να δημιουργούνται με οικοδομικά υλικά, χτίστες, αλλά και ότι άλλο είναι απαραίτητο για να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο σπίτι.
Είναι χαρακτηριστικό πως τα πρώτα τέτοια σπίτια που δημιουργήθηκαν, στην είσοδο του καταυλισμού, έχουν αλουμινένια παράθυρα και πόρτες και μάλιστα με χρώμα που όπως λένε οι γνωρίζοντες κοστίζουν σχεδόν διπλάσια τιμή σε σχέση με τα λευκά.
Η οικοδομική δραστηριότητα όμως στον καταυλισμό συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε πως εδώ και περίπου ένα μήνα ετοιμάζεται ένα ακόμη σπίτι στο ανατολικό τμήμα κοντά στο δρόμο που οδηγεί στο ραντάρ του αεροδρομίου όπου ο «ιδιοκτήτης» δημιούργησε και αυλή ενώ σε εξωτερικό τοίχο υπάρχει και υποδοχή για ρολόι της ΔΕΗ.
Στο τοιχίο αριστερά η υποδοχή για το ρολόϊ της ΔΕΗ.
Επίσης όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες ήδη σε άλλο σημείο του καταυλισμού μπροστά στο δρόμο έχει ξεκινήσει η κατασκευή άλλου σπιτιού όπως μαρτυρούν τα μπλόκα που βρίσκονται εκεί.
Οι πληροφορίες αναφέρουν πως και μέσα στον καταυλισμό έχουν δημιουργηθεί αρκετά σπίτια τα οποία δεν είναι ορατά από το δρόμο.
Και το μεγάλο ερώτημα είναι, μπορεί να γίνει η μετεγκατάσταση όταν οι ίδιοι οι αθίγγανοι δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τον συγκεκριμένο χώρο κάτι που φαίνεται και από τα σπίτια που κατασκευάζουν.
Το θέμα της μετεγκατάστασης βέβαια δεν είναι σημερινό. Το κληρονόμησε η σημερινή δημοτική αρχή όπως και αρκετά άλλα και αποτελεί μία από τις καυτές πατάτες που έχει να διαχειριστεί.
Οι πρώτες προσπάθειες μετεγκατάστασης ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 90 χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Στα τέλη της δεκαετίας ο δήμος Νέας Αλικαρνασσού σε συνεργασία με τον ΟΑΝΑΚ τότε βάζει σε εφαρμογή ένα φιλόδοξο σχέδιο για τη δημιουργία ενός πρότυπου καταυλισμού δίπλα από τη βιομηχανική περιοχή σε οικόπεδο δίπλα από εκεί που σήμερα βρίσκεται το κλειστό γυμναστήριο. Δημιουργούνται οικοδομικά τετράγωνα όλες οι υποδομές ύδρευσης και αποχέτευσης όμως το σχέδιο σταματά λόγω των αντιδράσεων των κατοίκων.
Η έκταση στην οποία προοριζόταν να δημιουργηθεί ο πρότυπος καταυλισμός στα τέλη της δεκαετίας του ΄90.
Η δεύτερη απόπειρα για μετεγκατάσταση σε ένα εγκαταλειμμένο στρατόπεδο δίπλα από την 126 Σμυναρχία Μάχης και το αεροδρόμιο πέφτει στο κενό ενώ οι ίδιοι οι αθίγγανοι δεν ήταν αρνητικοί όταν ο τότε περιφερειάρχης Σεραφείμ Τσόκας έγινε δέκτης έντονων αντιδράσεων βουλευτών αλλά και κατοίκων που έχουν τα σπίτια τους δίπλα από το συγκεκριμένο χώρο.
Η τρίτη απόπειρα ήταν και η πιο δαπανηρή καθώς κόστισε στο ελληνικό δημόσιο περίπου 10 εκατομμύρια ευρώ. Ήταν γύρω στο 2007 όταν περίπου 170 οικογένειες έπειτα από καταγραφή χρηματοδοτήθηκαν με 50-60000 ευρώ η κάθε μία προκειμένου να βρουν σπίτια να αγοράσουν και να εγκαταλείψουν τον καταυλισμό. Τα χρήματα δόθηκαν όμως κανείς δεν διασφάλισε πως θα αποχωρούσαν οι οικογένειες που τα πήραν και το αποτέλεσμα ήταν να αποχωρήσουν ελάχιστες, ίσως μετρημένες στα δάκτυλα ενός χεριού.