«Ευθύνες βαραίνουν φυσικά όλους, όχι μονάχα τις κυβερνήσεις μας, οι ευρωπαίοι έπρεπε να μην επιτρέψουν τον εκτροχιασμό των προϋπολογισμών της δεύτερης περιόδου Καραμανλή και το ΔΝΤ δεν έπρεπε να υποχωρήσει από την αρχική του πρόταση η μείωση των δαπανών του προϋπολογισμού να γίνει κατά τα δύο τρίτα από το σκέλος των δαπανών και μόνο κατά το ένα τρίτο από αυτό της αύξησης των φόρων. Επιπλέον, Ε.Ε. και ΔΝΤ δεν έπρεπε να επιτρέψουν στις διαχρονικά ανεύθυνες Ελληνικές κυβερνήσεις να παίζουν τα μικροπολιτικά παιχνίδια τους, επιβάλλοντας τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να γίνει επιτέλους η Ελλάδα κανονική χώρα.
Χώρα δηλαδή στην οποία λόγος ύπαρξης του κράτους θα είναι η εξυπηρέτηση του πολίτη και όχι το αντίθετο, όπως συμβαίνει στην κακόμοιρη πατρίδα μας. Τα επόμενα βήματα ανήκουν αποκλειστικά στον πρωθυπουργό. Οι ευθύνες του είναι τεράστιες». Αυτά έγραφα πριν μερικές εβδομάδες (Κ.Ε. 28/1/2017) προσπαθώντας να περιγράψω την καταστροφική αποτελμάτωση της οικονομίας που οι συνεχείς καθυστερήσεις έχουν φέρει στη χώρα. Γιατί χειρότερο πράγμα από την αβεβαιότητα σε μια οικονομία, δεν υπάρχει.
Όπως έδειχναν τα πράγματα έως πριν από μερικές ημέρες, ο πρωθυπουργός γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει καμία διαπραγμάτευση, απλά οι δανειστές υπομονετικά περιμένουν να υλοποιήσουμε τα συμφωνηθέντα, μάλλον θα προτιμούσε να τρενάρει τις εξελίξεις περιμένοντας μήπως μετά τις εκλογικές διαδικασίες στην Ευρώπη κάτι αλλάξει. Η στροφή 180ο με την συμφωνία για νέες παρεμβάσεις στο φορολογικό και κυρίως στο ασφαλιστικό με την έως τώρα ακολουθούμενη πολιτική ήταν ακατανόητη. Απ ότι φαίνεται και για τούτο το κακό που μας βρήκε ευθύνεται ο… Στουρνάρας. Όχι ότι ο κεντρικός τραπεζίτης επέβαλε κάτι στην κυβέρνηση, απλά τα μαντάτα από το μέτωπο των τραπεζών δεν ήταν καλά. Η καύσιμος ύλη των τραπεζών, οι καταθέσεις, ενώ αυξήθηκαν κατά 8 δις το 2016 μετά τις γιορτές μειώθηκαν κατά 2,8 δις, κεφάλαια που είχαν επιστρέψει και δεν υπόκεινται σε capital controls αποσύρονται και κυρίως, τα κόκκινα δάνεια το πρώτο δίμηνο του 2017 σημείωσαν αύξηση 1,5 δις €. Ειδικά τα δάνεια είναι πολύ σημαντικό θέμα γιατί μπορεί να οδηγήσουν τις τράπεζες σε τέταρτη (αν είναι δυνατόν!!!) ανακεφαλαιοποίηση, με ότι αυτό συνεπάγεται. Όλοι καταλαβαίνουμε πως μπορεί να αγαπάμε να μισούμε τις τράπεζες, αλλά χωρίς αυτές οικονομία δεν υπάρχει…
Φτάσαμε λοιπόν στο δια ταύτα. Όπως και να παρουσιαστεί η συγκεκριμένη συμφωνία τα πράγματα έχουν απλοποιηθεί κατά πολύ. Ανεξάρτητα κυβερνήσεως η Ελλάδα με αυτά τα οικονομικά δεδομένα δεν μπορεί να κυβερνηθεί και για αυτό βασικά δεν ευθύνεται το χρέος. Τα όσα διαδοχικές κυβερνήσεις «έχτιζαν» στο κράτος πρέπει να κατεδαφιστούν μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα αν τουλάχιστον θέλουμε να συνεχίσουμε να λεγόμαστε ευρωπαίοι πολίτες. Αυτή και η επόμενες κυβερνήσεις θα κριθούν από τη δυνατότητα μείωσης του κράτους και της διευκόλυνσης της επιχειρηματικότητας.
- Ο Κώστας Ν. Πολυχρονάκης είναι Director of Operations
www.polefl.gr
[email protected]