Με άλλα λόγια, όπως δημοσιεύει το protothema.gr, το Bloomberg μας λέει κατάμουτρα ότι οι συναλλαγές με τις γερμανικές εταιρείες οδήγησαν την χώρα σε υπέρογκο δανεισμό και ωφέλησαν τους Γερμανούς, όπως θα δούμε. Οπως σημειώνει το Blοomberg, ο κ. Μανωλόπουλος είναι ένας hedge fund manager που ειδικεύεται στις αναδυόμενες αγορές με το Dromeus Capital Fund.
Σε ένα κεφάλαιο του βιβλίου πάει κατευθείαν στην ουσία του θέματος θυμίζοντας τις δηλώσεις του Αλμούνια (ότι δεν τρέχει τίποτα με το ελληνικό χρέος) και συμπληρώνοντας ότι οι ξένες τράπεζες δάνειζαν την Ελλάδα προκειμένου να κάνει συναλλαγές με γερμανικές και γαλλικές εταιρείες.
Παράλληλα το χρήμα σπατάλησαν και «κατάπιαν» οι πολιτικοί, τους οποίους αποκαλεί ως τους Έλληνες Περονιστές (από την οικογένεια Περόν της Αργεντινής). Ταυτόχρονα, οι επιδοτήσεις δόθηκαν υπέρ συγκεκριμένων επιχειρηματικών ομάδων αντί να δημιουργηθεί πλούτος.
Στηριζόμενοι στον εύκολο δανεισμό οι Έλληνες αγόραζαν δεύτερα σπίτια, εξοχικά και Porsche Cayenne για να φθάσουν τους πιο ευνοημένους επιχειρηματίες. «Οι Έλληνες πουλούσαν ντομάτες για να αγοράζουν Louis Vuitton και φανταστείτε αυτό δεν σταμάτησε ούτε μια ημέρα», γράφει με σαρκασμό ο κ. Μανωλόπουλος.
Οπως αναφέρει το Bloomberg ο λόγος του κ. Μανωλόπουλου είναι οξύς, απότομος και οξύνους καθώς τονίζει ότι η Ελλάδα είναι μια σύγχρονη Λερναία Υδρα με επτά κεφάλια: Ευνοιοκρατία, κρατισμός, νεποτισμός (πολιτικές οικογένειες), πελατειακές σχέσεις, διαφθορά, κλειστές αγορές και σπατάλη.
Η ουσία του θέματος
Ο συγγραφέας ο οποίος τονίζει ότι η Ελλάδα όταν εντάχθηκε στο Ευρώ το 2001 ήταν μια μη διαφοροποιημένη οικονομία που βασιζόταν στον τουρισμό, τη ναυτιλία και τη γεωργία.
Οπως υπογραμμίζει σε άλλο σημείο, η Ελλάδα είναι περισσότερο αναδυόμενη αγορά παρά ανεπτυγμένη και δεν είχε καμία δουλειά να ενταχθεί στο ευρώ. Η χώρα είχε πολλά κοινά με την Αργεντινή του προέδρου Κάρλος Μένεμ ο οποίος συνέδεσε το πέσος με το δολάριο.
Κι αυτό είναι η ουσία του θέματος: Το ευρώ για την Ελλάδα ήταν ένα μη διατηρήσιμο «καρφί», ένας σύνδεσμος που δημιούργησε και επέτρεψε στην χώρα να δανείζεται σε σκληρή ισοτιμία την οποία δεν μπορούσε να ξεπληρώσει. Ο κ. Μανωλόπουλος κάνει και το κρίσιμο ερώτημα:
Ποιοι επωφελούνται από την διάσωση της Ελλάδας, ποιους σώζει ακριβώς: τους Έλληνες, τις τράπεζες που κρατούν ομόλογα ή τους Γερμανούς εξαγωγείς; Επιπλέον όπως υπενθυμίζει οι Γερμανοί ήταν οι μεγαλύτεροι ωφελημένοι από τις εξαγωγές εξαιτίας της σκληρής ισοτιμίας.