Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, επικεφαλής της οποίας ήταν ειδικοί από τα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Κέιμπριτζ τα νέα γονίδια που εντοπίστηκαν σχετίζονται στην πλειονότητά τους με το ανοσοποιητικό σύστημα. Σύγκεκριμένα, όπως προέκυψε, τα καινούργια στοιχεία δείχνουν ότι τα Τ-κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος – τύπος λευκών αιμοσφαιρίων που αποτελούν κύρια γραμμή άμυνας του οργανισμού – καθώς και χημικά που ονομάζονται ιντερλευκίνες παίζουν ρόλο -«κλειδί» στην εμφάνιση της πολλαπλής σκλήρυνσης.
Ανοσολογική ασθένεια
«Είναι πλέον σαφές ότι η πολλαπλή σκλήρυνση αποτελεί κατά κύριο λόγο μια ανοσολογική ασθένεια. Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε για να τη νικήσουμε» ανέφερε ο Αλαστερ Κόμπστον από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ που ήταν εκ των επικεφαλής της νέας μελέτης.
Προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους οι ερευνητές ανέλυσαν το DNA περισσότερων από 10.000 ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας καθώς και περισσότερων από 15.000 υγιών ατόμων.
Η ανάλυση επιβεβαίωσε την ύπαρξη 23 γνωστών γονιδιακών παραλλαγών που είναι κοινές στον γενικό πληθυσμό και αυξάνουν ελάχιστα τον κίνδυνο για σκλήρυνση κατά πλάκας. Παράλληλα έφερε στο φως τις 29 νέες γονιδιακές παραλλαγές.
57 τα γονίδια της νόσου
Οι ειδικοί επιστημαίνουν ότι άλλες πέντε παραλλαγές αποτελούν κύριους «υπόπτους» για σύνδεση με την πολλαπλή σκλήρυνση – αν αυτή η σύνδεση επιβεβαιωθεί ο συνολικός αριθμός των γονιδίων που σχετίζονται με την ασθένεια θα ανέρχεται πλέον σε 57. Ο δρ Κόμπστον τόνισε ότι «το 80% των γονιδίων από το σύνολο των 57 που εμπλέκονται στη νόσο έχουν σχέση με το ανοσοποιητικό σύστημα».
Συμπλήρωσε πάντως ότι απαιτούνται περαιτέρω μελέτες προκειμένου να αποκαλυφθεί ολόκληρο το γονιδιακό παζλ της σκλήρυνσης κατά πλάκας. «Οι γνωστές γονιδιακές παραλλαγές εξηγούν μόνο το περίπου 20% του γονιδιακού υποβάθρου της νόσου» είπε ο ερευνητής.
Σημειώνεται ότι προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει κάποια σύνδεση μεταξύ της έλλειψης βιταμίνης D στον οργανισμό και της εμφάνισης πολλαπλής σκλήρυνσης. Η νέα μελέτη ενισχύει αυτήν τη θεωρία αφού από το σύνολο των γονιδίων που εντοπίστηκαν δύο εμπλέκονται στον μεταβολισμό της βιταμίνης D.
Σύνδεση με άλλα αυτοάνοσα
Σε μια δεύτερη μελέτη που δημοσιεύεται επίσης σήμερα στην επιθεώρηση «PLoS Genetics» ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Γέιλ με επικεφαλής τον ελληνικής καταγωγής επίκουρο καθηγητή Χρήστο Κοτσάπα αναφέρουν ότι πολλά από τα γονίδια που συνδέονται με τη σκλήρυνση κατά πλάκας σχετίζονται επίσης και με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα όπως η νόσος του Crohn και ο διαβήτης τύπου 1. Η ανακάλυψη αυτή μαρτυρεί ότι ίσως ήδη υπάρχοντα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για κάποιες αυτοάνοσες ασθένειες θα μπορούσαν επίσης να αποδειχθούν αποτελεσματικά και για τη σκλήρυνση κατά πλάκας.