Οι εφιάλτες, η απομόνωση, τα χάπια και η λύτρωση

Άνοιξη στην Αθήνα, 2004. Προ Ολυμπιακών Αγώνων, προ κρίσης, προ κρίσης πανικού. Μια «κανονική» Παρασκευή σε ένα γραφείο κάπου στα βόρεια προάστια -γραφείο και υπάλληλος, γραφεία και φίλοι, λίγο πριν το σχόλασμα, πριν το Σαββατοκύριακο, πριν το «τα λέμε» των φίλων-συναδέλφων.

Και κάπως έτσι, ξέγνοιαστα, ξεκινούν οι τραγωδίες. Συνάδελφος νεκρός από εισρόφηση, έτσι ξαφνικά, απλά σηκώθηκε από την καρέκλα και σωριάστηκε στο έδαφος. Μα πώς; Έτσι απλά; Να ξυπνήσεις, να φας πρωινό, να πεις ένα γεια σε γυναίκα και παιδί, να μπλεχτείς στην κίνηση, να ανοίξεις τον υπολογιστή, να πεις καλημέρα, να παραγγείλεις καφέ και να…

Διαβάστε τη συνέχεια στο newsbeast.gr
 

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook