«Επιχειρηματικότητα στα νησιά» το θέμα της Δημόσιας ακρόασης που διοργάνωσε προ ημερών στις Βρυξέλλες,
«Επιχειρηματικότητα στα νησιά» το θέμα της Δημόσιας ακρόασης που διοργάνωσε προ ημερών στις Βρυξέλλες, έδρα της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, το Δίκτυο Νησιωτικών Επιμελητηρίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Insuleur).
Στόχος της δημόσιας ακρόασης στην οποία συμμετείχε και ο πρόεδρος του ΕΒΕΧ Γιάννης Μαργαρώνης με την ιδιότητα του ως Οικονομικός επόπτης του Insuleur, ήταν να δώσει συνέχεια στη γνωμοδότηση “Συμμετοχικά Νησιά” που εγκρίθηκε από την ΕΟΚΕ τον περασμένο Μάρτη και στη γνωμοδότηση “Επιχειρηματικότητα στα νησιά: συμβολή στην εδαφική συνοχή”, η οποία εγκρίθηκε από την Επιτροπή των Περιφερειών της ΕΕ τον Μάιο.
Κατά την δημόσια ακρόαση τέθηκαν τα ερωτήματα εάν οι υπάρχουσες πολιτικές και εργαλεία για τη στήριξη των ΜμΕ είναι επαρκείς για τις νησιωτικές ΜμΕ ή κάποια νέα εργαλεία ή μηχανισμοί είναι απαραίτητοι για να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να αντιμετωπίσουν τα εμπόδια και να συμμετάσχουν με ίσους όρους στην πορεία ολοκλήρωσης.
Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του ο Υφυπουργός Νησιωτικής Πολιτικής κ. Νεκτάριος Σαντορινιός ο οποίος αναφέρθηκε διεξοδικά στις πρωτοβουλίες της Ελληνικής Κυβέρνησης υπέρ των νησιωτικών περιοχών, υποστήριξε ότι η νησιωτική πολιτική αποτελεί προτεραιότητα του Πρωθυπουργού και της Κυβερνητικής Πολιτικής και υπογράμμισε ότι πρέπει να μελετηθούν και να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα όπως π.χ. το μεταφορικό ισοδύναμο.
Ο πρόεδρος του ΕΒΕΧ Γιάννης Μαργαρώνης στην ομιλία του μεταξύ άλλων έκανε αναφορά στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νησιώτικες επιχειρήσεις ομαδοποιώντας τα ανάλογα με το μέγεθος την περιφερειακότητα , την κουλτούρα , την φορολογία, τις κρατικές ενισχύσεις, την χρηματοδότηση , τις υποδομές.
Η νησιωτικότητα είπε, δεν μπορεί κατά συνέπεια να θεωρηθεί a priori συνώνυμο της υπανάπτυξης, ούτε τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά των νησιωτικών πολιτισμών, που έχουν αφήσει απτά στοιχεία δημιουργικότητας, πρωτοβουλίας και φαντασίας, ως αίτια, της καθυστέρησης ή της ματαίωσης της αναπτυξιακής διαδικασίας.
Οι ιδιαιτερότητες αυτές συνέχισε, έρχονται σε αντίθεση με τα βασικά χαρακτηριστικά του κυρίαρχου μοντέλου ανάπτυξης που χαρακτηρίζεται από οικονομίες κλίμακας (ομοιόμορφη παραγωγή μεγάλης κλίμακας και χαμηλού κόστους), οικονομίες συγκέντρωσης (αστικοποίηση) και οικονομική αποτελεσματικότητα.
Η έλλειψη πόρων σε μεγάλη ποσότητα που θα μπορούσε να είναι αντικείμενο μαζικής παραγωγής ικανής να ανταγωνιστεί παρόμοια προϊόντα που παράγονται στην ηπειρωτική χώρα τους δημιουργεί ένα σοβαρό μειονέκτημα τόνισε ο κ. Μαργαρώνης. Αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής – σε συνδυασμό με τις σημαντικές αλλαγές που σημειώθηκαν στις μεταφορές (μείωση του ρόλου των θαλάσσιων μεταφορών και διαφοροποίηση των θαλάσσιων δρόμων) – είναι η περιθωριοποίηση των νησιών.
Η περιθωριοποίηση των νησιών συνέχισε, που είναι ταυτόχρονα οικονομική, δημογραφική, τεχνολογική, πολιτιστική και πολιτική είχε ως αποτέλεσμα τη συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης των νησιών, την απροθυμία κράτους και ιδιωτών να επενδύσουν εξ αιτίας της χαμηλής παραγωγικότητας.
Η περιθωριοποίηση τους κατέληξε στην ομιλία του ο κ. Μαργαρώνης είχε ως επακόλουθο αρνητικές επιπτώσεις σε όλους τους τομείς, οδηγώντας τα νησιά στο καθεστώς υπανάπτυξης που γνωρίζουν σήμερα. Οι επιπτώσεις αυτές – εξ αιτίας της έντασης και της γενίκευσης τους σε όλους τους νησιωτικούς χώρους – ενδύθηκαν τη μορφή εγγενών και αναλλοίωτων χαρακτηριστικών των νησιών ενώ αποτελούν τις δευτερογενείς επιπτώσεις από την εφαρμογή του συγκεκριμένου μοντέλου ανάπτυξης. Η κατάσταση αυτή είναι ανατρέψιμη τόνισε κλείνοντας, εφόσον μεταβληθεί το πλαίσιο που τη δημιούργησε.