Οι πρώτες εμπειρίες από την εκπαιδευτική εθελοντική δράση της ομάδας στην οποία μετέχουν και Κρητικοί, στο Μαλάουι
Σε εξέλιξη είναι η αποστολή οκτώ εθελοντών ποδηλατών της ομάδας Spin The Wheel για την προσφορά δυνατοτήτων εκπαίδευσης στα παιδιά στο Μαλάουι της Αφρικής.
Υπενθυμίζεται πως τα τέσσερα μέλη της ομάδας που πήγαν στο Μαλάουι από Κρήτη, είναι οι : Κάλλι Ρουμελιώτου (Ηράκλειο), Δώρα Μαυρίκη-Γεωργία Νικηφοράκη-Νίκος Φαζός (Χανιά). Ο τελευταίος ειναι και ο βασικός φωτογραφος της αποστολής στην οποία μετέχουν άλλοι τρεις απο αλλά μερη της Ελλαδας, κι ενας από την Ελβετία.
Η Κάλλι Ρουμελιώτου, Πρόεδρος συλλόγου Spin the wheel (Δασκάλα Αβαθμιας εκπαίδευσης και ποδηλάτις) γράφει :
«Σήμερα είχα μια από τις πιο δυνατές εκπαιδευτικές μου εμπειρίες. Ο Καλάντα, τυφλός δάσκαλος σε ένα επαρχιακό σχολείο, με καλεί στην τάξη του. Το ένα σοκ μετά το άλλο. Οι τοίχοι με αυτοσχέδιο εκπαιδευτικό υλικό, η αποδοχή των παιδιών, η ικανότητα του να τα ξεχωρίζει μεταξύ τους, ΟΛΑ, και τα περίπου (εδώ η ακρίβεια δεν παίζει σε κανένα επίπεδο) 90 παιδιά της τάξης του, ηλικίας 12-17, η ικανότητα του να τα κινητοποιεί, να τα εμπνέει να συμμετέχουν στο μάθημα. Κάποια στιγμή τους ζητάει να δουλέψουν σε ομάδες των 5 και να κάνουν brainstorming σχετικά με τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της μετακίνησης με αμάξι. Έπειτα ένας εκπρόσωπος από κάθε ομάδα παρουσίασε τα αποτελέσματα . Το μάθημα έκλεισε με ερωτήσεις αξιολόγησης ώστε να επιβεβαιώσει πως το κατάλαβαν. Σε κάθε εύστοχη απάντηση οι μαθητές χειροκροτούσαν τους συμμαθητές τους..
Του παίρνω συνέντευξη. Μαθαίνω για το πώς σπούδασε όντας τυφλός, πώς καταφέρνει με τη βοήθεια των συναδέλφων του να οργανώσει το μάθημα. Μεγάλη έμπνευση ο τύπος.
Είμαι ευγνώμων για αυτή τη μέρα. Οι εμπειρίες που μαζεύω από τους συναδέλφους εδώ με κινητοποιούν όλο και περισσότερο.
Είμαι εδώ κ αναρωτιέμαι: 2000 παιδιά ανά σχολείο κ εμείς βοηθάμε τα 300 που πάνε στην πρώτη τάξη. Τι προσφέρουμε τελικά; Τι αλλάζουμε; Όταν όμως ακούω τον δάσκαλο να μου λέει πως το βασικό του πρόβλημα είναι ότι μοιράζονται 15 παιδιά το βιβλίο τους, τη δασκάλα της πρώτης να αναφέρει πως η καλύτερη στιγμή είναι όταν τραγουδούν γιατί εκεί δεν χρειάζονται γραφική ύλη ή πως χρησιμοποιούν το έδαφος ως βασικό μέσο εξάσκησης, γουστάρω ακόμα περισσότερο και λέω « ναι »! Γι’ αυτά τα παιδιά, γι’ αυτούς τους δασκάλους , γι’ αυτό το σχολείο, κάτι αλλάζει! Και δεν είναι μόνο η γραφική ύλη. Είναι αυτή η παγκόσμια κουλτούρα που τόσο με εμπνέει, η ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών, τα παιχνίδια, τα τραγούδια, οι στιγμές που μοιραζόμαστε, η αίσθηση ότι τελικά είμαστε όλοι ένα, η αγάπη πηγαία, η αλληλεγγύη δεδομένη. Ερχόμαστε σαν επισκέπτες και είμαστε ευγνώμονες για την εξαιρετική φιλοξενία.
Το υλικό είναι τεράστιο και αναγκαζόμαστε να στείλουμε μόνο ψίχουλα καθώς το ιντερνέτ είναι περιορισμένο. Σας ευχαριστούμε όλους για την αγάπη και τη συμπαράσταση. Με κάθε σχόλιο σας νιώθουμε κοντά μας.
Νιώθω σαν 7 μήνες τώρα να βάζουμε χαλικάκι-χαλικάκι και τώρα πλέον μπαίνουμε μέσα να δούμε τι δημιουργήσαμε. Η ομάδα εξαιρετική, η προσαρμογή όλων ταχύτατη και καμαρώνω καθημερινά τις προσωπικές τους υπερβάσεις. Σας ευχαριστώ που είστε εδώ αγαπημένη μου οικογένεια , με ακούτε , με καταλαβαίνετε και δίνετε καθημερινά τον καλύτερο εαυτό σας.Αν έστω κ ένας από σας έλειπε ,το Spin the wheel θα ήταν κάτι άλλο από αυτό που είναι τώρα και που τόσο αγαπώ.»
Επίσης η Σοφία Καρφή, γραμματέας του συλλόγου σε κείμενό της υπο τον τίτλο «Να ήταν όλα τα όνειρα διαυγή!» αναφέρει τα εξής:
«Κοιτάζω τις φωτογραφίες που στέλνει η ομάδα από την Αφρική. Βλέπω στην πρώτη έξι απ’ τους ποδηλάτες του Spinthewheelνα ξεχωρίζουν απ’ το πλήθος λόγω της άσπρης ποδηλατικής μπλούζας που φορούν. Έχουν σταθεί σε ψηλό σκαλί απέναντι απ’ τους Μαλαουιανούς μαθητές, όλοι χαμογελαστοί, τραγουδούν κουνώντας τα χέρια ψηλά και χαιρετούν το πλήθος των παιδιών.
Δεν έχω την τύχη να βιώνω τα υπέροχα συναισθήματα που αυτή η εμπειρία τους προσφέρει, όμως μπορώ να τους δω σαν ιδιαίτερους ανθρώπους οι οποίοι έχουν ταξιδέψει ως εκεί για να προσφέρουν. Σαν από μηχανής μικροί θεοί γι’ αυτά τα παιδιά που φοιτούν στο σχολείο αυτής της χώρας χωρίς την απαραίτητη γραφική ύλη.
Τα παιδιά τους χειροκροτούν και τους χαιρετούν, ζουν μια σπάνια μέρα, τους επεξεργάζονται να δουν το διαφορετικό χρώμα του δέρματός τους, τα όμορφά τους ρούχα, τα καστανόξανθα μαλλιά, τα καινούρια τους ποδήλατα και τη χαρά που κουβαλούν από μακριά για να τους φέρουν.
Σαν ήρωες τους βλέπω να παίρνουν τη δόξα και το θαυμασμό κι εύχομαι να ήταν όλα τα όνειρα τόσο άδολα, τόσο διαυγή, εύχομαι να έπαιρναν τόση αγάπη και τόση δόξα στον κόσμο μας και στην καθημερινή ζωή, άνθρωποι που κοιτούν πέρα απ’ το οικονομικό όφελος, που οραματίζονται έναν κόσμο πιο δίκαιο και που με μόνο μέσο το πάθος και την ενέργεια που τους δίνει το σώμα και η ψυχή τους κινούν το σύμπαν για να τραβήξουν τα φώτα πάνω τους, με σκοπό να ωφεληθούν κάποιοι άλλοι!»
Χορηγός επικοινωνίας της αποστολής είναι και το Flashnews.gr
