Στα σκληρότερα ηφαιστειακά περιβάλλοντα της Γης, στην απομακρυσμένη χερσόνησο Καμτσάτκα της Ρωσίας, οι επιστήμονες του Monash 

Στα σκληρότερα ηφαιστειακά περιβάλλοντα της Γης, στην απομακρυσμένη χερσόνησο Καμτσάτκα της Ρωσίας, οι επιστήμονες του Monash διαδραμάτισαν ηγετικό ρόλο στην ανακάλυψη ενός νέου ορυκτού, το οποίο θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στο μέλλον της εξορυκτικής βιομηχανίας.

Το ορυκτό ναταλιαμαλικίτης (Nataliyamalikite) είναι καινούργιο και δεν υπήρχε πριν, εξηγεί ο καθηγητής Joël Brugger, περιέχει θάλλιο, ένα σπάνιο βαρύ μέταλλο, φημισμένο για τις ιδιότητές του ως δηλητήριο.

“Η ανακάλυψη αυτού του νέου ορυκτού σημαίνει ότι θα καταφέρουμε να κατανοήσουμε καλύτερα πώς εξάγονται μέταλλα από βαθιά τοποθετημένες πηγές στον πλανήτη μας και συγκεντρώνονται σε ρηχά επίπεδα για να σχηματίσουν οικονομικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα”, δήλωσε ο καθηγητής Brugger.

“Αυτό θα μας δώσει μια μοναδική εικόνα για τις διαδικασίες που είναι υπεύθυνες για τη γεωχημική εξέλιξη του πλανήτη μας”, συμπλήρωσε.

Ο ναταλιαμαλικίτης (nataliyamalikite), ο οποίος πήρε το όνομά του από τη ρωσίδα ηφαιστειολόγο και γεωοικολόγο Νατάλια Μάλικ, αναγνωρίστηκε πρόσφατα ως νέο ορυκτό από τη Διεθνή Ορυκτολογική Εταιρεία (International Mineralogical Association, IMA) και η δημοσίευση της περιγραφής του στην επιθεώρηση «American Mineralogist» θεωρείται ότι σηματοδοτεί την επίσημη «γέννησή» του.

Το κύριο χαρακτηριστικό του είναι η υψηλή περιεκτικότητά του σε θάλλιο, ένα σπάνιο βαρύ μέταλλο το οποίο είναι κυρίως γνωστό για την τοξικότητά του αλλά χρησιμοποιείται σε σημαντικές εφαρμογές, από την οπτική ως την ηλεκτρονική και την κατασκευή υπεραγωγών που αντέχουν σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες.

Το θάλλιο δεν βρίσκεται ελεύθερο στη φύση, όμως ανιχνεύεται στους ατμούς ορισμένων ηφαιστείων.

Ενα τέτοιο ηφαίστειο – και μάλιστα με υπερβολικά υψηλές συγκεντρώσεις θαλλίου στους ατμούς του – είναι το Αβάτσα ή Αβατσίνσκι στην Καμτσάτκα, όπου ανακαλύφθηκε το νέο ορυκτό.

Για τον λόγο αυτόν οι συγγραφείς της μελέτης υπογραμμίζουν ότι ο σχηματισμός του ναταλιαμαλικίτη απεικονίζει τις πολύπλοκες διεργασίες που ελέγχουν τη γεωχημεία του θαλλίου στα μαγματικά συστήματα.

Οπως επισημαίνουν, τα ορυκτά που περιέχουν θάλλιο (τα οποία έχουν βρεθεί σε συγκεκριμένους τύπους ηφαιστείων) προκύπτουν τελικά όταν το θάλλιο που υπάρχει σε υποβυθισμένα ιζήματα μεταφέρεται στα αέρια των ηφαιστείων.

Θεωρούν δε ότι οι υπέρμετρα εμπλουτισμένοι με θάλλιο ατμοί από τους οποίους έχει σχηματιστεί ο ναταλιαμαλικίτης έχουν δημιουργηθεί από σύνθετες και παροδικές αλληλεπιδράσεις ανάμεσα σε πλούσια σε θάλλιο θειούχα ρευστά υλικά και μαγματικούς ατμούς – μια διαδικασία η οποία, όπως τονίζουν, μπορεί να παίζει ρόλο στον έλεγχο της κατανομής των μετάλλων στα επιθερμικά κοιτάσματα που σχηματίζονται από ρευστά υλικά σε σημείο βρασμού (όπως π.χ. ορισμένα κοιτάσματα χρυσού).

Το νέο ορυκτό ανακαλύφθηκε στη χερσόνησο της Καμτσάτκα – μια από τις πιο δραστήριες ηφαιστειακές ζώνες στον κόσμο, με 160 ηφαίστεια συμπεριλαμβανομένων των 29 που είναι ενεργά.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Brugger, “Η κατανόηση της κρυσταλλικής δομής είναι κατά κάποιον τρόπο σαν να διαβάζει κάποιος το πλήρες γονιδίωμα του νέου ορυκτού. Και στην περίπτωση του ναταλιαμαλικίτη αυτό ήταν απίστευτα δύσκολο καθώς οι κόκκοι είναι πολύ μικροσκοπικοί, σχεδόν αόρατοι”.

Περίπου 150 νέα μέταλλα ανακαλύπτονται ανά τον κόσμο κάθε χρόνο και το πρόσφατα δημοσιευμένο άρθρο του καθηγητή Brugger σηματοδοτεί την επίσημη γέννηση ενός από αυτούς.

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook