Ανακοίνωση – σχόλιο της Κομμουνιστικής Νεολαίας “με αφορμή την αντικομουνιστική φιέστα της ΕΕ στην Εσθονία και το άρθρο καθηγητή της φιλοσοφικής σχολής”
“Παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες μία πρωτόγνωρη αντικομουνιστική εκστρατεία με αφορμή την μη συμμετοχή της Ελλάδας στο διεθνές συνέδριο που διοργανώνει η Εσθονική Προεδρία της ΕΕ με θέμα « τα εγκλήματα από τα κομμουνιστικά καθεστώτα» και μάλιστα σε μέρες που συμπληρώνονται 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Το πρώτο ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι «τι στην πραγματικότητα είναι αυτό που 30 χρόνια μετά τις ανατροπές, ενώνει όλες τις εφημερίδες και τα αστικά κόμματα σε μία τέτοια στάση μίσους και συκοφάντησης του σοσιαλισμού όπως οικοδομήθηκε τον προηγούμενο αιώνα;» Είναι ολοφάνερο ότι η συζήτηση αυτή δεν έχει λοιπόν το βλέμμα στραμμένο στο παρελθόν αλλά στο μέλλον, στην προοπτική που προσφέρουν τα διδάγματα από την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην Ανατολική Ευρώπη. «Πηροβολούν το παρελθόν για να σκοτώσουν το μέλλον».
Η διοργάνωση του συνεδρίου αυτού δεν προκαλεί έκπληξη. Τέτοιου είδους συνέδρια κι εκδηλώσεις σε διάφορες χώρες γίνονται κατ επανάληψη με την στήριξη και την χρηματοδότηση της ΕΕ, με σκοπό την εξίσωση φασισμού- κομμουνισμού, την παραχάραξη της ιστορίας δηλαδή, στα πλαίσια της προσπάθειας να σβηστούν από την μνήμη των λαών της Ευρώπης τα χιλιάδες επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης τον 20ο αιώνα, το άλμα που έκανε η ανθρωπότητα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Σε αυτήν την προσπάθεια πέρα από τα συνέδρια τέτοιου είδους επιστρατεύονται καθημερινά και τα ελληνικά Πανεπιστήμια για την προώθηση της κυρίαρχης ιδεολογίας της ΕΕ, της παραχάραξης δηλαδή της ιστορίας, με επιστημονικό περίβλημα.
Σε αυτήν την προσπάθεια της ΕΕ πρωτοστατούν όλα τα αστικά κόμματα στην χώρα μας, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ, και βέβαια δεν εξαιρείται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρά την τοποθέτησή της για μη συμμετοχή της Ελλάδας στο συγκεκριμένο συνέδριο. Η Αυτονόητη αυτή στάση του ΣΥΡΙΖΑ δεν παραγράφει τις δικές του ευθύνες, που με τα παραπάνω κόμματα ψηφίζει από κοινού τα αντιλαϊκά μνημόνια και εφαρμόζει κατά γράμμα την πολιτική εξυπηρέτησης του κεφαλαίου και της ΕΕ, ενώ φυσικά ο αντισοβιετισμός και ο ιστορικός αναθεωρητισμός ήταν και είναι βασικό φυσκιογνωμικό χαρακτηριστικό του από την ίδρυσή του ακόμα. Με την στάση του αυτή προσπαθεί μάταια να ανακτήσει στα μάτια του ελληνικού λαού το προφίλ του αριστερού τονίζοντας για μία ακόμα φορά μία δήθεν αντίθεση με την αντιπολίτευση, παρά την στρατηγική τους σύμπλευση ουσιαστικά αξιοποιήσει ιστορικές καταβολές που έχει ο ίδιος αθετήσει, για άλλοθι στην σημερινή πολιτική του που εξυπηρετεί τα συφμέροντα του κεφαλάιου.
Γράφουμε αυτήν την ανακοίνωση-σχόλιο με αφορμή τόσο την ανακοίνωση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Σ. Κοντονή, όσο και το άρθρο του καθηγητή του τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΠΚ, Μιχάλη Πασχάλη ( που δημοσιεύθηκε την Δευτέρα 2 Αυγούστου στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ) διότι κι από τις δύο πλευρές λέγονται πράγματα που παραχαράσουν την ιστορική πραγματικότητα, αποπροσανατολίζουν από την ουσία της συζήτησης σχετικά με το εν λόγω συνέδριο κι αποκρύπτουν τον πραγματικό λόγο για τον οποίο η μη συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτό είναι αυτονόητη.
Και στα δύο κείμενα γίνονται αναφορές σε διάφορα ζητήματα. Θα σταθούμε λοιπόν μόνο στα δύο ζητήματα που σχολιάζονται και απο τους δύο με χαρακτηριστικό τρόπο.
Σχετικά με την συμβολή του Κόκκινου Στρατού στην συντριβή του Φασισμού, από την μία ο Κοντονής, Υπουργός τυ ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα επικαλείται τα ιστορικά στοιχεία και παραδέχεται ότι «κατέγραψαν τον στρατό της ΕΣΔΔ ως τον απελευθερωτή της Ευρώπης και των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης και ως λυτρωτή από την φρίκη του Ολοκαυτώματος» είναι οι ίδιοι που πέρυσι τέτοιον καιρό εκπροσωπήθηκαν επίσημα σε αντίστοιχο συνέδριο στην Μπρατισλάβα που σκοπό είχε όπως τόνιζαν οι διοργανωτές εκτός του να «τιμήσει τη μνήμη των θυμάτων του ναζισμού, φασισμού και κομμουνισμού», και «να ξεκινήσει μια συζήτηση σχετικά με το πρόβλημα της αυξανόμενης ριζοσπαστικοποίησης (συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης) στην Ευρώπη και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών σε αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου». Δηλαδή τα ιστορικά γεγονότα που κατέγραψαν τον κόκκινο στρατό ως απελευθερωτή, ξαφνικά είχαν εξαφανιστεί τότε. Ο ΣΥΡΙΖΑ ψεύδεται οταν κατηγορεί οτι τέτοιου είδους εκδηλώσεις δεν συνάδουν με τη φυσιογνωμία της ΕΕ αφού το περιεχόμενο αυτών των εκδηλώσεων, είναι η κυρίαρχη αντίληψη της ΕΕ. Όσο για το άρθρο του κ. Παχάλη, γνωστού για την αντικομμουνιστική του προπαγάνδα μέσα κι έξω από τα αμφιθέατρα, δεν μας κάνει εντύπωση η τοποθέτησή του για το ότι τα σοβιετικά στρατεύματα παρέμειναν ως «δυνάμεις κατοχής» στις χώρες που απελευθέρωσαν από τους Ναζί. Αυτό που κρύβει ο κ Πασχάλης είναι ότι οι λαοί της Ανατολικής Ευρώπης επεφύλαξαν θερμή υποδοχή στον Κόκκινο Στρατό που μπήκε ως απελευθερωτής στις χώρες τους και συνέβαλε στην πάλη τους, καθώς βγήκαν από την δύνη του πολέμου και οργάνωσαν την ζωή τους απελευθερωμένοι από τα δεσμά του καπιταλισμού.
Στην συνέχεια των δύο άρθρων γίνεται αναφορά στα ιδεολογικά ρεύματα , που όπως αναφέρει ο κ. Κοντονής “ένα εκ των οποίων υπήρξε ο ευρωκομμουνισμός, ο οποίος γεννήθηκε μέσα σε κομμουνιστικό καθεστώς”. Τα ιδεολογικά ρεύματα για τα οποία υπερηφανεύεται ο κ. Κοντονής είναι αυτά που οδήγησαν στην ανατροπή του σοσιαλισμού στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και που αργότερα στην Ελλάδα, όπως και σε μία σειρά χώρες της Ευρώπης καλλιέργησαν αυταπάτες στους λαούς ότι δήθεν με την συμμετοχή στην ΕΕ και σε άλλες ιμπεριαλιστικές ενώσεις οι λαοί θα τρώγανε με χρυσά κουτάλια, ότι συμμετοχή Κομμουνιστικών Κομμάτων σε αστικές κυβερνήσεις θα μπορούσε να φέρει φιλολαϊκά μέτρα, ότι ο καπιταλισμός μπορεί να έχει ανθρώπινο πρόσωπο, θέσεις που πλήρωσαν και πληρώνουν οι λαοί αυτών των χωρών μεταξύ των οποίων και ο ελληνικός, καθώς αποδείχθησαν πολύ χρήσιμες για την επιτυχή διαχείρηση των κερδών του κεφαλαίου. Η Άνοιξη της Πράγας μάλιστα που υπερασπίζεται στην ανακοίνωσή του ο Κοντονής και που μέχρι και σήμερα ο αστικός τύπος την παρουσιάζει ως κάτι «νέο» και «καινούργιο» , ήταν στην πραγματικότητα αντεπαναστατική απόπειρα με μοναδικό στόχο την επιστροφή της Τσεχοσλοβακίας στον χειμώνα της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Δεν είναι μάλιστα λίγα τα ντοκουμέντα που δημοσιεύτηκαν και αποδεικνύουν τη διασύνδεση των τότε πρωταγωνιστών της Πράγας με τα διεθνή κέντρα της αντίδρασης για την παλινόρθωση στην Τσεχοσλοβακία, όπως μάλιστα ομολόγησε ένας από τους κύριους πρωταγωνιστές της «Ανοιξης», ο Οτα Σικ «δεν ήταν η ανανέωση του υπαρκτού σοσιαλισμού και η εγκαθίδρυση ενός “σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά η παλινόρθωση ενός καθαρόαιμου καπιταλισμού», αυτό ομολογούν άλλωστε και γνωστά σχέδια των ιμπεριαλιστικών κέντρων με πιο χαρακτηριστικά της CIA, ή του σχεδίου «Ζέφυρος» του ΝΑΤΟ για την παρέμβαση στην Τσεχοσλοβακία. Ταυτόχρονα στο δικό του άρθρο ο κ. Πασχάλης σχετικά με την Άνοιξη της Πράγας όχι μόνο αφήνει να εννοειθεί οτι όντως αποτελούσε μια εν δυνάμη θετική εξέλιξη, αλλα ταυτόχρονα ονομάζει κατάπνιξη «τα τανκσς της βαρσοβίας», θεωρώντας ότι έπρεπε να μην υπάρξει καμία αντίσταση στην αντεπαναστατική αυτή απόπειρα άρα ουσιαστικά τάσσεται και αυτός υπέρ του περιεχομένου της.
Το συμπέρασμα για την εργατική τάξη και τη νεολαία είναι ότι 100 χρόνια μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση που συγκλόνισε τον κόσμο, τα αστικά επιτελεία ξέρουν καλά, πως η υποχώρηση του κινήματος είναι προσωρινή και οι λαοί δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη. Η προοπτική του σοσιαλισμού – κομμουνισμού υπάρχει ακόμα, τρομάζοντας και τους μεν και τους δε . Έτσι εξηγείται το σθένος με το οποίο από κοινού ΕΕ, κυβέρνηση και υπόλοιπα αστικά κόμματα, μαζί με τα επιτελεία τους ενισχύουν την πολεμική στον κομμουνισμό.
Καλόυμε τους φοιτητές και συνολικά την νεολαία να παλέψει για τα σύγχρονα δικαιώματά της, ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα κυβέρνησης και ΕΕ και να μην τσιμπήσει σε τέτοιου είδους αντικομμουνιστικές φιέστες. Ειδικά οι φοιτητές, να υπερασπιστούν την επιστήμη τους και να παλέψουν ενάντια σε κάθε προσπάθεια διαστρέβλωσης της ιστορικής πραγματικότητας.
Σήμερα το μέλλον για τον λαό και την νεολαία είναι η πάλη για ένα σύστημα απαλλαγμένο από τα δεσμά του καπιταλιστικού κέρδους, για ένα σύστημα χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για τον σοσιαλισμό κομμουνισμό!”
