Μορφή χιονοστιβάδας λαμβάνει το αίτημα ευρωπαϊκών χωρών προς την Αθήνα για παροχή εγγυήσεων με εμπράγματα δικαιώματα ότι τα δάνεια που θα προσφέρουν στην Ελλάδα θα αποπληρωθούν κανονικά, απειλώντας ευθέως ότι σε διαφορετική περίπτωση θα μπλοκάρουν το πακέτο βοήθειας των 109 δισ. ευρώ που αποφασίστηκε στις 21 Ιουλίου.
Στην αρχή όπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα στο PROTO THEMA, το πρόβλημα ήταν μόνο η Φινλανδία. Ξαφνικά την Πέμπτη ακόμη πέντε ευρωπαϊκές χώρες εμφανίστηκαν να διεκδικούν επίσης εμπράγματα δικαιώματα. Πρόκειται για την Αυστρία, την Ολλανδία, την Σλοβακία, την Εσθονία, ακόμη και για την Μάλτα υπάρχουν πληροφορίες ότι θα κινηθεί διεκδικώντας εμπράγματα δικαιώματα από την Ελλάδα. Επισήμως οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών δεν έχουν υποβάλλει αίτημα παροχής εμπράγματων εγγυήσεων, όμως αρμόδιοι αξιωματούχοι από τις χώρες αυτές φρόντισαν να κάνουν γνωστές τις προθέσεις τους μέσω του διεθνούς τύπου.
Επιχειρώντας να σταματήσει την πρόκληση ντόμινο που θα έθετε σε κίνδυνο το νέο πακέτο διάσωσης προς την Ελλάδα, στελέχη της ελληνικής κυβέρνησης διαμηνύουν ότι δεν θα υπάρξει καμία συμφωνία αντίστοιχη αυτής που έγινε με τη Φινλανδία. Άλλωστε τα περιθώρια είναι ασφυκτικά, αφού μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου τα κοινοβούλια των χωρών μελών της ευρωζώνης θα πρέπει να έχουν εγκρίνει την συμμετοχή των χωρών τους στο νέο πακέτο διάσωσης της ελληνικής οικονομίας ύψους 109 δισ. ευρώ. Οι πέντε νέες χώρες που φέρονται να αξιώνουν εμπράγματες εγγυήσεις από την Ελλάδα, τη δέσμευση δηλαδή ότι σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής των δανείων η Αθήνα θα τους αποζημιώσει προσφέροντας ακίνητα ή άλλη δημόσια περιουσία, αντιπροσωπεύουν αθροιστικά περίπου το 10% του συνολικού δανείου των 109 δισ. Με απλά λόγια αν κάνουν πράξη τις απειλές τους και επιμείνουν να απαιτούν εγγυήσεις με εμπράγματα δικαιώματα τότε το νέο πακέτο διάσωσης θα βρεθεί στον αέρα. Με δεδομένο ότι απομένουν μόνο λίγες εβδομάδες για την επικύρωση της συμμετοχής των υπόλοιπων 16 χωρών της ευρωζώνης στο πακέτο των 109 δις., ο γόρδιος δεσμός φαίνεται ότι θα μπορέσει να λυθεί μόνο με μια ισχυρή και δεσμευτική απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Από την πρώτη ανάγνωση προκύπτει το συμπέρασμα ότι η πλειονότητα των χωρών που ζητούν εμπράγματες ασφάλειες ανήκουν στη γερμανική σφαίρα επιρροής. Ίσως να είναι υπερβολική η διασύνδεση, όμως γερμανικές εφημερίδες ήταν αυτές που πρώτες, εδώ και ενάμιση χρόνο, είχαν δημοσιεύσει ιδέες για πώληση ελληνικών νησιών προκειμένου να μειωθεί το ελληνικό χρέος.
Ο ασκός άνοιξε έπειτα από απαίτηση της Φινλανδία να λάβει εγγυήσεις με εμπράγματα δικαιώματα προκειμένου να εκταμιεύσει το δικό της μερίδιο στο νέο δάνειο προς την Ελλάδα. Έπειτα από την εκλογική επιτυχία του νέου κόμματος των \”αληθινών Φινλανδών\” που συγκέντρωσε 15% των ψήφων στη σκανδιναβική χώρα και εισήλθε στον κυβερνητικό συνασπισμό, τα μέλη της φινλανδικής κυβέρνησης στύλωσαν τα πόδια και διεμήνυσαν ότι δεν θα δώσουν στην Ελλάδα τα 1,7 δισ. ευρώ που τους αντιστοιχούν από το νέο δάνειο των 109 δισ. ευρώ, εκτός κι αν η Ελλάδα δεσμευθεί ότι θα τους αναγνωρίσει εμπράγματες εγγυήσεις. Απαιτούσαν δηλαδή από την ελληνική κυβέρνηση να επικυρώσει μια νομικά δεσμευτική συμφωνία ότι αν σε 25-30 χρόνια το ελληνικό κράτος δεν τους έχει επιστρέψει τα δανεικά, τότε το Ελσίνκι να μπορεί να \”κατάσχει\”, κατά ένα τρόπο, δημόσια ελληνική περιουσία.
Με πρωτοβουλία του, ο υπουργός Οικονομικών διαπραγματεύθηκε με τη φινλανδή ομόλογό του Γιούτα Ουρπιλάινεν ένα χρηματοδοτικό σχήμα \”που επιτρέπει στην Κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο της Φινλανδίας να αποφασίσουν τη συμμετοχή της χώρας τους στη νέα δέσμη βοήθειας προς την Ελλάδα, μέσω του EFSF\”.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της κυβέρνησης από την προηγούμενη Δευτέρα, \”το χρηματοδοτικό σχήμα που έχει συμφωνηθεί ανάμεσα στις δύο χώρες θα υποβληθεί προς έγκριση στο Euro WorkingGroup (Eurogroup σε επίπεδο των εκπροσώπων των Υπουργών)\”, ενώ επισημάνθηκε ιδιαιτέρως ότι το χρηματοδοτικό αυτό σχήμα δεν έχει κανέναν εμπράγματο χαρακτήρα.
Πρακτικά το σχήμα που ο κ. Βενιζέλος συμφώνησε με την κυρία Ουρπιλάινεν λέει ότι περίπου το ένα τρίτο της Φινλανδικής συμμετοχής στο δάνειο των 109 δισ (για την ακρίβεια τα 600 εκατ. από το 1,7 δισ που καλείται να δανείσει το Ελσίνκι) θα μπουν σε ένα ειδικό λογαριασμό στο όνομα της φινλανδικής κυβέρνησης η οποία θα μπορεί να τραβήξει τα χρήματα σε 25 χρόνια από τώρα, αν η Ελλάδα δεν έχει ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της. Με τους υπολογισμούς που έχουν γίνει, σε 25 με 30 χρόνια αυτά τα 600 εκατ. ευρώ θα έχουν γίνει 1,7 δισ. ευρώ ή και περισσότερα δηλαδή θα είναι ένα ποσό ισοδύναμο της συνολικής συνεισφοράς των Φινλανδών.
Εξυπακούεται ότι αν κάτι αντίστοιχο ζητήσουν κι άλλες χώρες της ευρωζώνης τότε το πακέτο των 109 δισ. ευρώ θα ψαλιδιστεί σημαντικά και ενδέχεται να μην καλύπτει πλέον τις πιεστικές ανάγκες αναχρηματοδότησης του ελληνικού χρέους για τα επόμενα χρόνια.
Αυτό που έχει πραγματικό ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχει εμφανιστεί δημοσίως κάποιος αξιωματούχος, για παράδειγμα από τη Γερμανία ή από την Κομισιόν ο οποίος να ζητήσει από τα μέλη της ευρωζώνης να μην θέτουν εμπόδια στην παροχή της βοήθειας προς την Ελλάδα, επικαλούμενος έστω την ξεχασμένη αρχή της υποτιθέμενης κοινοτικής αλληλεγγύης.
Δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο επίσης ότι τα κενά αέρος δημιουργούνται επειδή η ηγεσία του νέου κόμματος των «Αληθινών Φινλανδών» επικαλείται τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει πριν από τις εκλογές του Ιουνίου ενώπιον των ψηφοφόρων της. Με απλά λόγια, περίπου 300. 000 πολίτες (αφού το εκλογικό σώμα της Φινλανδίας είναι περίπου 2 εκατ. άνθρωποι και οι αληθινοί Φινλανδοί συγκέντρωσαν το 15% των ψήφων), μοιάζουν σαν να είναι οι ουσιαστικοί ρυθμιστές των αποφάσεων που αφορούν αμέσως 11 εκατ. Ελληνες και εμμέσως 325 εκατομμύρια πολίτες στις 17 χώρες της ευρωζώνης…