Η εξιχνίαση της απαγωγής του Ηρακλειώτη επιχειρηματία, στην οποία όπως φαίνεται συμμετείχαν αρκετοί Ρεθεμνιώτες, πυροδότησε μία ακόμα συζήτηση για τα συμβαίνοντα στην πολιτεία μας. Άσχημες μνήμες από εποχές που θέλουμε να ξεχάσουμε, με την ανασφάλεια να επιστρέφει μαζί με τους εύκολους χαρακτηρισμούς και τις απαραίτητες ισοπεδώσεις. Έξυπνα ο «Ραδάμανθυς» σχηματοποιεί την κατάσταση μας ως ανθρώπους που ζουν σε… συννεφούπολη και κάθε τόσο, με τα όσα… ξαφνικά μαθαίνουν, «πέφτουν από τα σύννεφα».
Αλήθεια είναι ότι αναλογικά με τον πληθυσμό μας η συμμετοχή σε εγκληματικές ενέργειες όπως οι απαγωγές, οι φρικιαστικά ντροπιαστικές όπως η παιδοφιλία και οι δολοφονίες σε αργή κίνηση όπως το εμπόριο ναρκωτικών είναι μεγάλη. Μεγάλη και η ανοχή της ευαίσθητης στον ανθρώπινο πόνο κοινωνίας μας, σε ενέργειες που αν και πέφτουν στην αντίληψη μας, αν και καταλαβαίνουμε ότι εδώ κάτι δεν πάει καλά, τις προσπερνάμε. Αιτίες ή καλύτερα δικαιολογίες (στον εαυτό μας) πολλές, με συνηθέστερη το «κοίτα τη δουλειά σου». Αυτή η ανοχή είναι που εξέθρεψε καταστάσεις που λίγο σωστότερα η κοινωνία μας να λειτουργούσε, θα είχαν αποφευχθεί. Από την άλλη και οι αστυνομικοί που εξιχνιάζουν τις υποθέσεις, στην πλειοψηφία τους Ρεθεμνιώτες είναι. Δικοί μας δηλαδή και οι «κακοί» και οι «καλοί» της άσχημης εικόνας που κατά τακτά είναι αλήθεια διαστήματα παρουσιάζει η πολιτεία μας. Αν πρέπει να χαρακτηριστεί μια κοινωνία δεν θα πρέπει και το καλό να μπει στη ζυγαριά;
Θέλω με τα παραπάνω να πω ότι όσοι ξεκινούν κουβέντες για το Ρέθεμνος το κάνουν για άλλους λόγους, δικούς τους, εμείς δεν έχουμε λόγο να παίρνουμε μέρος. Καλοί και κακοί υπάρχουν και θα υπάρχουν παντού και πάντα. Αυτό όμως που σαν κοινωνία πρέπει να προσέξουμε, το «προληπτικό» (ας το πούμε έτσι) κατά της εγκληματικότητας πρόγραμμα στο οποίο τοπική αυτοδιοίκηση και αστυνομική ηγεσία πρέπει να συνεργαστούν στενά, είναι η μεγαλύτερη πρόληψη της λεγόμενης «χαμηλής» εγκληματικότητας, γιατί από εκεί ξεκινούν όλα. Εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε αστυνομικούς με συμμετοχή αμερικανών ειδικών ανέδειξε την σχέση κακοποίησης παιδιών και ζώων και εγκληματικότητας, το γεγονός ότι τα «εύκολα» θύματα που είναι τα παιδιά και τα ζώα δεν αποτελούν παρά τα πρώτα θύματα διαταραγμένων ανθρώπων. Η ιστορία του εμβληματικού δημάρχου της Νέας Υόρκης Ρούντολφ Τζουλιάνι, πόλης με πληθυσμό μεγαλύτερο της Ελλάδας και με δική της αστυνομία, είναι διδακτική. Όταν ο ανέλαβε ο Τζουλιάνι η Νέα Υόρκη υπό το βάρος της εγκληματικότητας παρήκμαζε. Η πρώτη του κίνηση ήταν να καθαρίσει από βρωμιές, αφίσες και γκράφιτι τους κεντρικούς δρόμους και να περιφρουρήσει τη νέα εικόνα τους. Όταν τον κατηγόρησαν για έργα βιτρίνας απάντησε ότι «Η καθαριότητα ενός τόπου καθρεφτίζει τον σεβασμό που έχουν οι ίδιοι οι κάτοικοι προς τον τόπο τους». Η εγκληματικότητα στη Νέα Υόρκη σύντομα έπεσε κατά 70%
Κώστας Ν. Πολυχρονάκης
Director of Operations