Όπως εξηγούν με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό έντυπο «Genome Biology» οι ειδικοί από την Αυστραλία, την Ιαπωνία, τη Βρετανία, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ, τα νέα ευρήματα αναμένεται – μεταξύ άλλων – να βοηθήσουν τους επιστήμονες στην ενδελεχή μελέτη της εξέλιξης των θηλαστικών.
Η ανατομία της κίνησης
Συγκρίνοντας το γονιδίωμα του μικρόσωμου tammar wallaby με εκείνο πλακουντοφόρων θηλαστικών, κατάφεραν να ταυτοποιήσουν ομάδες γονιδίων που εμφανίζονται αποκλειστικά και μόνο στο λιλιπούτειο μαρσιποφόρο είδος.
Όπως αναφέρει το Βήμα, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα γονίδια της οικογένειας HOX αποτελούν το «κλειδί» για την ανάπτυξη των μεγάλων και ισχυρών πίσω άκρων του χαριτωμένου ζώου αλλά και του χαρακτηριστικού χοροπηδηχτού του.
Επιπλέον, διαπίστωσαν ότι παρά το μικροσκοπικό τους μέγεθος τα καγκουρό-«νάνοι» έχουν πολύ ισχυρή όσφρηση, καθώς διαθέτουν περισσότερα από 1.500 γονίδια που σχετίζονται με αυτήν.
Κάτι τέτοιο, κατά τους ειδικούς, θα μπορούσε να εξηγήσει την ικανότητα ενός νεογέννητου wallaby – του οποίου το μέγεθος δεν ξεπερνά εκείνο ενός φασολιού – να κινείται μέσα στη γούνα της μητέρας του και να φτάνει επιτυχώς στον μάρσιπο όπου και φιλοξενείται για τους επόμενους εννέα μήνες, έως ότου αναπτυχθεί.
Σύμφωνα με τους ειδικούς πρόκειται για την τρίτη χαρτογράφηση γονιδιώματος μαρσιποφόρου, μετά από εκείνες του Διαβόλου της Τασμανίας και του οπόσουμ. Τα μαρσιποφόρα και τα πλακουντοφόρα θηλαστικά (στα οποία συμπεριλαμβάνεται και ο άνθρωπος) πιστεύεται ότι είχαν κοινό πρόγονο πριν από περίπου 180 εκατομμύρια χρόνια.
«Τα ευρήματά μας μπορούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε πόσο διαφέρουν τα μαρσιποφόρα από εμάς » αναφέρει η καθηγήτρια Μέριλιν Ρένφρι από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης και μια εκ των κύριων ερευνητών της μελέτης.