Με θλίψη αποχαιρέτησαν σήμερα τον μεγάλο Χανιώτη αγωνιστή Νικόλαο Κοπάση, συγγενείς και φίλοι .
Από χθές το απόγευμα, η κοινωνία των Χανίων βυθίστηκε στο πένθος από την είδηση του θανάτου του τελευταίου επιζώντα αξιωματικού της Μάχης της Κρήτης και πατέρα του πρώην Διευθύνοντα Συμβούλου του ΟΑΚ, Λευτέρη Κοπάση που έφυγε σε ηλικία 100 ετών.
Η νεκρώσιμος ακολουθία εψάλει στον Ιερό Ναό Πέτρου και Παύλου με την ταφή να γίνειται στο νεκροταφείο του Ι.Ν Αγίου Λουκά στα Χανιά.
Ποιος ήταν ο Νικόλαος Κοπάσης
Γεννημένος την 27/11/1917 στην Ανώπολη Σφακίων, κατατάχθηκε τον Οκτώβριο του 1938 στο Ι4 Σύνταγμα Πεζικού και τον Απρίλιο του 1939 μετατέθηκε στον ΙΧ συνοριακό τομέα, ενώ την 23/03/1941 ονομάσθηκε έφεδρος Ανθ/γος Πεζικού.
Στις 20 Μάη του 1941 υπηρετούσε στο 5ο Ανεξάρτητο Τάγμα Πηγής Ρεθύμνης λαμβάνοντας μέρος στην επική Μάχη. Προήχθη επ’ ανδραγαθία στο πεδίο της Μάχης στο βαθμό του Λοχαγού και παρασημοφορήθηκε με το Χρυσόν Αριστείον Ανδρείας, τον Πολεμικόν Σταυρό Γ’ τάξεως δύο φορές, το Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων και τα Μετάλλια εκστρατείας 1940 – 41 και Εθνικής Αντίστασης. Τιμήθηκε επίσης με περγαμηνές, διπλώματα και πλακέτες από πολλούς άλλους φορείς όπως την V Μεραρχία Κρητών, τις Νομαρχίες Χανίων και Ρεθύμνης και αρκετούς άλλους.
Το 1948 διορίσθηκε στην Αγροτική τράπεζα στα Χανιά όπου έφθασε ως υποδιευθυντής, ενώ για 20 χρόνια ως διευθυντής με επιτυχία στο υποκατάστημα της Αγροτικής στις Σάππες Ροδοπής, στην Κίσαμο, στην Ατλάντη στον Παλαμά Καρδίτσας, στο Ρέθυμνο, Ηράκλειο και Λάρισα, απ’ όπου συνταξιοδοτήθηκε το 1983.
Δείτε βίντεο του Flashnews.gr από τα όσα εξιστόρησε ο εκλιπών, έχοντας μάτια υγρά, ενθυμούμενος περιστατικά από την ηρωική συμμετοχή του στη Μάχη της Κρήτης, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης απονομής τιμητικής πλακέτας προς τον Ν.Κοπάση.
Ο Ν.Κοπάσης, μίλησε για μια στιγμή του πολέμου που δεν θα ξεχάσει ποτέ. Ο ίδιος αποτέλεσε την αφορμή που οι Έλληνες ανέκτησαν τον “Εσταυρωμένου” όπου είχε εγκατασταθεί εκεί πέρα ένα Γερμανικό πολυβολείο και προκαλούσε ζημιές στον ελληνικό στρατό. Μάλιστα ο ίδιος κατάλαβε που ήταν κρυμμένο διότι καθισμένος κάτω από μια ελιά έβλεπε τα κλαδιά να σπάνε από Ανατολική πλευρά προς Δυτική και κατάλαβε που ήταν το πολυβολείο ενώ παράλληλα είχε αντικρίσει μια κίνηση και στον λόφο.