Η μικροκομματική αντιμετώπιση των θεμάτων στην πατρίδα μας δεν αποτελεί σημείο των καιρών. Πριν ακόμα αποκτήσουμε την κρατική μας υπόσταση, με το που διώξαμε τους Τούρκους από το Μοριά, φυλακίσαμε τον Κολοκοτρώνη και αρχίσαμε το «πανηγύρι». Φαίνεται πως ο Έλληνας δεν έχει γονίδια συνεννόησης στο DNA του κάτι που όπως φαίνεται όσοι φιλοδοξούν να μας κυβερνήσουν γνωρίζουν άριστα. Δεν πρέπει λοιπόν να μας παραξενεύει το γεγονός πως ακόμα και στα θέματα υγείας, παιδείας και εξωτερικής πολιτικής που κανονικά οι στοχεύσεις ανεξαρτήτως κυβέρνησης θα έπρεπε να είναι κοινές, ο μικροκομματισμός θριαμβεύει.
Όσο περνά ο καιρός γίνεται όλο και περισσότερο σαφές πως η ανακίνηση του Μακεδονικού έγινε για μικροπολιτικούς λόγους. Η κυβέρνηση εβρισκόμενη σε άσχημη θέση προσπάθησε να αλλάξει την ατζέντα, να διώξει από τα πρωτοσέλιδα τις κακές για αυτήν οικονομικές ειδήσεις προωθώντας ειδήσεις καλύτερες ή έστω ουδέτερες για αυτήν. Είναι πλέον σαφές πως σκοπός του ξαφνικού «σηκώματος» του θέματος δεν ήταν η επίλυση του, αλλά η πρόκληση ζημίας στον αντίπαλο. Αυτό γιατί αν υπήρχε ελπίδα σοβαρής αντιμετώπισης του, η πρώτη κίνηση του πρωθυπουργού θα έπρεπε να είναι η συνεννόηση με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις. Το θέμα δεν είναι απλά πολιτικό είναι εθνικό, εθνική θα έπρεπε να είναι και η αντιμετώπιση. Στην περίπτωση μας όχι απλά εθνική αντιμετώπιση δεν είχαμε, αλλά για μία ακόμα φορά τον τόνο έδωσαν οι εμπρηστικές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών με στόχο σαφή τον εκ νέου διχασμό του λαού. Ο μανιχαϊσμός σαν εργαλείο κομματικών κερδών. Με φανερό υποκινητή μεγαλοπαράγοντα της Βορείου Ελλάδας δεν δυσκολεύτηκαν να βρουν τον «χρήσιμο ηλίθιο» που θα βάλουν μπροστά. Ακόμα και τον αρχιεπίσκοπο (σε μια ελλαδική εκκλησία που πάντα δίνει το στίγμα στα θέματα αυτά) προσπάθησαν να εμπλέξουν οι αθεόφοβοι…
Έχω την εντύπωση πως οι αντιδράσεις από τον χώρο της αντιπολίτευσης ήταν ασυνήθιστα νηφάλιες, σε σημείο που η εθνική ήττα και πολύ περισσότερο ο νέος εθνικός διχασμός να πρέπει να αποκλειστεί. Σύσσωμη η αντιπολίτευση απαίτησε δυο πράγματα: πρώτον η κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει τη θέση της και δεύτερον ότι ο αλυτρωτισμός είναι το σοβαρότερο κομμάτι της συμφωνίας. Το πρώτο φέρνει την κυβέρνηση από εκεί που ξεκίνησε, σε δύσκολη θέση, καθώς αν ο κυβερνητικός εταίρος Καμμένος συμφωνήσει σε σύνθετη ονομασία, στις επόμενες εκλογές θα καταρρεύσει. Το δεύτερο φέρνει σε δύσκολη θέση τα Σκόπια, καθώς μπορεί η εκδήλωση καλών προθέσεων και τα χαμόγελα να είναι εύκολα, η αλλαγή του Σκοπιανού συντάγματος όμως με τις υπάρχουσες δυνάμεις δεν είναι.
Τελικά, έχω την εντύπωση πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε απόλυτο δίκιο όταν προέτρεψε την κυβέρνηση να αφήσει το θέμα για αργότερα. Οι σκοπιανοί μόλις τώρα απαλλάχτηκαν από τους εθνικολαϊκιστές οι οποίοι ακόμα κρατούν δυνάμεις. Η ώρα πλησιάζει, αλλά δεν ήρθε ακόμα.