«Το πολύ «Κύριε Ελέησον» κι ο παπάς το βαριέται», λέει η λαϊκή παροιμία. Επομένως..
Αυτό είναι το τρίτο και τελευταίο σχόλιό μου για το Σκοπιανό πρόβλημα που, εξαιτίας των λαθών και της μακροχρόνιας αδράνειάς μας, κατέληξε να γίνει Μακεδονικό, δηλαδή, (και κυρίως δυστυχώς) περισσότερο δικό μας πρόβλημα. εδώ
Κατά τα τελευταία πολλά χρόνια, αναλωνόμαστε σε αναλύσεις για τα αίτια που μας οδήγησαν και σ’ αυτή την κρίση παράλληλα με τη σοβούσα οικονομική, κοινωνική και ηθική κρίση που μας πλήττει.
Παρουσίασα τη δική μου ερμηνεία για το «τι και τις πταίει» που φτάσαμε σ’ αυτό το αδιέξοδο.
Τα το κρατίδιο των Σκοπίων έχει αναγνωριστεί «de facto» ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» από 133 χώρες-μέλη των ΟΗΕ, στο Σύνταγμά τους έχουν κατοχυρώσει την «εθνική» τους ταυτότητα ως «Μακεδόνες» και τη σλαβική τους γλώσσα ως «Μακεδονική». Τα δελτία του BBC και του CNN κ.ά, και οι ξένοι ηγέτες το αναφέρουν ως «Macedonia».
Με δεδομένα τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των χωρών του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υπαγορεύουν την ένταξη στους κόλπους τους των Δυτικών Βαλκανίων (και των Σκοπίων βεβαίως), εμείς διατρέχουμε τον κίνδυνο να μείνουμε απ’ έξω χωρίς φωνή και χωρίς δυνατότητα παρέμβασης.
Αυτή η πραγματικότητα, σε συνδυασμό με την τυχοδιωκτική και απρόβλεπτη συμπεριφορά των εξ ανατολών γειτόνων μας,εγκυμονεί τον κίνδυνο της πλήρους διπλωματικής μας απομόνωσης, με ό,τι αυτή συνεπάγεται.
Το δίκιο που δικαιολογημένα μας πνίγει και η σύγχυση που μας προκαλεί μας οδηγεί σε παράλογες συμπεριφορές,ακατάσχετη παρελθοντολογία, αλληλοκατηγορίες και διχασμό σε βαθμό συλλογικής παράκρουσης που μας εμποδίζει να ιδούμε το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις και να το χειριστούμε με νηφαλιότητα, ψυχραιμία.
Και Τώρα, Τι;
Δυστυχώς, η ορθή διάγνωση χωρίς τη σωστή θεραπευτική αγωγή δεν φέρνει θετικό αποτέλεσμα.
Ας δούμε λοιπόν ποιες είναι οι επιλογές μας: Τα Σκόπια, μια από τις «δημοκρατίες» που τεχνητά συγκόλλησε ο Τίτο κατέχουν το 30% της ιστορικής και γεωγραφικής ενότητας της αρχαίας ελληνικής Μακεδονίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Είναι ένα μικρό, φτωχό κρατίδιο που προήλθε από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας της μετασοβιετικής περιόδου και προσπαθεί να επιβιώσει οικονομικά, να αναπτυχθεί και να ενταχθεί στη διεθνή κοινότητα. (Σ’ αυτήν τους την προσπάθεια βοηθήσαμε και εμείς με πολλές ελληνικές επιχειρήσεις να προσφέρουν εργασία στους κατοίκους τους και με την αλληλεγγύη που επιδείξαμε ως καλοί γείτονες).
Δεν έχουν λόγο να μας μισούν. Είναι βέβαια αλήθεια ότι η μονομερής διαχρονική προπαγάνδα των ηγετών τους περί μακεδονικού έθνους όταν εμείς αδρανούσαμε, τους δημιούργησε αβάσιμες προσδοκίες. Διαφαίνεται όμως ότι κυρίως ζητούν «μια θέση κάτω από τον ήλιο».
Στην πλειονότητά τους, επιθυμούν σφόδρα να ενταχθούν στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Είναι μια μοναδική ευκαιρία να διαπραγματευτούμε μαζί τους σε μια πανεθνική προσπάθεια να κρατήσουμε ό,τι έχουμε και να ανακτήσουμε μεγάλο μέρος αυτών που χάσαμε. Διαπραγματευτικό πλεονέκτημα είναι το βέτο ως προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο ΝΑΤΟ όμως δεν ισχύει γιατί θα τα εντάξουν με ή χωρίς εμάς.
Δεν χρειάζεται να φοβόμαστε. Δεν κινδυνεύουμε από τα Σκόπια. Είμαστε πολύ ισχυρότεροι από κάθε άποψη. Για να το πούμε απλά θέλουν να ξεπεινάσουν. Τα περί εθνικής υπερηφάνειας, θα αμβλυνθούν.
Από τη διαπραγμάτευση μπορούν να κερδίσουν και οι δύο πλευρές. Η κάθε μία, αυτό που πραγματικά ζητάει. Πρέπει όμως να αλλάξουμε τακτική.
Καλά τα συλλαλητήρια. Βοηθούν, αλλά δεν δίνουν τη λύση από μόνα τους.
Προ πάντων δεν βοηθά η εθνικιστική υστερία των ακροδεξιών
Ούτε οι καλοπροαίρετες και συναισθηματικά φορτισμένες πατριωτικές κορώνες θα φέρουν τη λύση.
Οι άκριτες κομματικές αντιπαραθέσεις σε εθνικά θέματα υπονομεύουν τη διαπραγματευτική μας θέση.
Πρωταρχική μας προτεραιότητα ας είναι να βρούμε μια κοινά αποδεκτή λύση που δεν βλάπτει το εθνικό συμφέρον και προάγει την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή μας.
Πρέπει όμως να κατανοήσουμε επί τέλους, αν συνεχίσουμε έτσι, τα πράγματα θα χειροτερεύουν συνεχώς για μας. Ας εκτιμήσουμε τις πραγματικές συνθήκες όπως έχουν διαμορφωθεί και ενωμένοι, με ενιαία εθνική γραμμή, ενότητα και ομοψυχία να επιδιώξουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την Ελλάδα και τα Βαλκάνια.