Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός όρισε το θεσμικό πλαίσιο για την ποιότητα, βασική προϋπόθεση για την εξέλιξη και την ανάπτυξη των ανθρώπινων κοινωνιών.  Άλλωστε δεν κτίζονται Παρθενώνες χωρίς τεχνολογία και δε νοείται ανάπτυξη χωρίς εφαρμογή κανονισμών που να διασφαλίζουν την υψηλή ποιότητα των υλικών που χρησιμοποιούνται, αλλά και των αγαθών – υπηρεσιών που παράγονται.

 Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η μαρμάρινη εγχάρακτη επιγραφή της Ελευσίνας (4ος π.Χ.), το κείμενο της οποίας περιέχει μία παραγγελία για τη κατασκευή των μπρούτζινων συνδέσμων, πόλων και εμπολίων, που θα έμπαιναν ανάμεσα στους σπονδύλους των κιόνων της Φιλώνειας Στοάς.  Εντύπωση προκαλεί η αναφορά στις  πολύ αυστηρές προδιαγραφές, με τις οποίες έπρεπε να συμμορφωθεί ο κατασκευαστής.

«Πελάτης»του  Δημοσίου,βέβαια,  είναι ο Έλληνας πολίτης (άλλωστε αυτός μας διαθέτει τους πόρους , μέσω του φορολογικού συστήματος) αλλά και όλοι όσοι είναι άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενοι  (τουρίστες, επισκέπτες, οργανισμοί, άλλες ελληνικές ή και ξένες Δημόσιες Υπηρεσίες κα).  Οι υπηρεσίες μας περιγράφονται από την Ελληνική Νομοθεσία καθώς και από σειρά κανόνων οι οποίοι έχουν τεθεί από τις Αρμόδιες Αρχές (Υπουργεία, Δημόσιες Υπηρεσίες κλπ) . Ο τρόπος με τον οποίο πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνει αυτό είναι:

Κατ’ αρχήν, η καταγραφή των αρμοδιοτήτων και υποχρεώσεων των υπηρεσιών του Δημοσίου , όπως αυτές προκύπτουν από  τους σχετικούς ισχύοντες Νόμους και Κανονισμούς, καθώς και η καταγραφή των μέσων που διατίθενται.

Σε επόμενο βήμα θα πρέπει να διαπιστωθεί ο βαθμός και ο τρόπος εφαρμογής αυτών από τις αντίστοιχες Υπηρεσίες .

Επιπλέον μπορούν να ευρεθούν τα δυνατά, τα αδύνατα σημεία, καθώς και τα σημεία προς βελτίωση των εν λόγω υπηρεσιών.  Να διατυπωθούν συγκεκριμένες προτάσεις, οργανωτικές ή μη, για την αναβάθμιση των λειτουργιών της, οι οποίες θα συνοδεύονται από συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης και θα αποσκοπούν στην καλύτερη αξιοποίηση του δυναμικού, καθώς και στη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών της.  Επίσης θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα σύστημα διασφάλισης ποιότητας για όλες τις διεργασίες του Δημοσίου.

Τέλος η συνεχής καθολική εφαρμογή, η αδιάλειπτη προσαρμογή, η τακτική και έκτακτη ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ και η διαρκής βελτίωση τόσο του συστήματος διαχείρισης όσο και των «προϊόντων», καθώς και η πιστοποίησή του είναι ο «κυρίαρχος» στόχος .

 Το μεγαλύτερο ίσως εμπόδιο στην επίτευξη του στόχου, είναι η υπάρχουσα νοοτροπία, όχι μόνον αυτών οι οποίοι παρέχουν υπηρεσίες, αλλά και των ίδιων των «πελατών».

Η υιοθέτηση ενός μοντέλου Διοίκησης, η οποία θα δημιουργήσει και θα εφαρμόσει ένα πλαίσιο διαχείρισης, που θα περιλαμβάνει έννοιες όπως Δημιουργικότητα, Καινοτομία, άμιλλα και ανταγωνισμό φαίνεται «μονόδρομος».  Η διασφάλιση της διαρκούς συμμετοχής όλων των πλευρών, προϋποθέτει την αποκόμιση οφελών που δικαιώνουν ένα τέτοιο εγχείρημα.

Ενδεικτικά οφέλη μπορεί να είναι κατ’ αρχήν η πρωτοπορία ενός τέτοιου εγχειρήματος στην Ελληνική Δημόσια Διοίκηση, η δημιουργία καλύτερων συνθηκών εργασίας, η συνεχής εκπαίδευση και κατάρτιση, η εισαγωγή νέων τεχνολογιών, η δυνατότητα ομαδικής εργασίας, η επιβράβευση ορθών πρακτικών και νέων προτάσεων βελτίωσης εργασιών, η τόνωση της αξιοπρέπειας της εργασίας, οι αναβαθμισμένες και προσβάσιμες υπηρεσίες, η άμεση ανταπόκριση σε αιτήματα και παράπονα, η συνεχής βελτίωση παρεχομένων «προϊόντων», η αμφίδρομη επικοινωνία με τη τοπική κοινωνία και οποιαδήποτε ενέργεια θεωρηθεί απαραίτητη και ωφέλιμη.

Τα Συστήματα Διαχείρισης και αξιολόγησης  δεν είναι «πανάκεια», ούτε αποτελούνται από «θέσφατα».  Είναι απλώς «εργαλεία».   Ο τρόπος χρήσης , προσδίδει τα θετικά ή τα αρνητικά χαρακτηριστικά σε όλα αυτά τα συστήματα.

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook