Τα συμπαθή θηλαστικά έμαθαν να χρησιμοποιούν προς όφελος τους έναν ανθρώπινο νόμο
Οι θηλυκές καφέ αρκούδες στη Σουηδία έμαθαν να χρησιμοποιούν προς όφελός τους έναν νόμο που απαγορεύει στους κυνηγούς να σκοτώνουν τις μητέρες και κρατούν μαζί τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τα μικρά τους, ως «ασπίδες», σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε χθες.
Στη Σουηδία οι κυνηγοί επιτρέπεται να σκοτώνουν τις αρκούδες που περιπλανιούνται μόνες τους από τα τέλη Αυγούστου μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου. Όσες μεγαλώνουν ακόμη τα μικρά τους προστατεύονται από τη νομοθεσία. Έτσι, μια θηλυκή που κυκλοφορεί μόνη της έχει τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να σκοτωθεί, από μια άλλη που έχει μαζί της τα αρκουδάκια της, αναφέρεται στη μελέτη που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Communications και βασίστηκε σε στοιχεία που συγκεντρώθηκαν τα τελευταία 22 χρόνια.
«Ο άνθρωπος έχει γίνει πλέον η κινητήριος δύναμη για την εξέλιξη στη ζωή των αρκούδων», συνόψισε ο Γιον Σβένσον, καθηγητής στο νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστημών της Ζωής.
Ορισμένες θηλυκές έχουν προσαρμόσει τη συμπεριφορά τους για να ζήσουν περισσότερο καιρό, ανατρέφοντας τα μικρά τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Υπό κανονικές συνθήκες, τα μικρά μένουν με τις μητέρες τους για περίπου 18 μήνες. Αλλά από το 1995 οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι η περίοδος αυτή έχει φτάσει τα 2,5 χρόνια. Και μέσα σε μια δεκαετία, από το 2005 μέχρι το 2015, το ποσοστό των θηλυκών που υιοθέτησαν αυτή τη στρατηγική αυξήθηκε από το 7% στο 36%, επισημαίνουν οι ερευνητές.
Η μητρική φροντίδα ενεργεί ως «ασπίδα κατά των κυνηγών», επισημαίνουν, σύμφωνα με δημοσίευμα του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων, που αναμεταδίδει το αντίστοιχο Αθηναϊκό.
Η νέα τακτική είναι επωφελής τόσο για τη μητέρα όσο και για τα μικρά της αφού δεν κινδυνεύουν από τις σφαίρες για έναν ακόμη χρόνο, σε μια περίοδο της ζωής τους που είναι ιδιαίτερα ευάλωτα.
Ως αποτέλεσμα, οι αρκούδες που ανατρέφουν τα μικρά τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα αναπαράγονται λιγότερο συχνά από τις υπόλοιπες. Αλλά αυτό το «τίμημα» αντισταθμίζεται από την επιμήκυνση του χρόνου ζωής τους.
Τη δεκαετία του 1930 είχαν απομείνει στη Σουηδία περίπου 130 καφέ αρκούδες. Χάρη στην εφαρμογή μέτρων προστασίας ο αριθμός τους αυξήθηκε σημαντικά για να φτάσει, το 2013, στις 2.800.
«Φαίνεται ότι είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει ότι υπήρχε μια αλλαγή στη συμπεριφορά που προκλήθηκε από το κυνήγι», εξήγησε ο Γιον Σβένσον, διευκρινίζοντας ότι είναι πολύ δύσκολο να πει κανείς αν θα αυξηθεί κι άλλο το ποσοστό των θηλυκών που παρατείνουν την ανατροφή των μικρών τους.
Ανακάλυψαν τι επιτρέπει τον διαχωρισμό της λάσπης και των αποβλήτων ώστε αυτή να ανακυκλώνεται
Τα τελευταία χρόνια η Κίνα έχει κατασκευάσει πολλές μονάδες επεξεργασίας λυμάτων σε μία προσπάθεια να βελτιώσει τις υπηρεσίες υγείας. Ωστόσο, οι 4.000 αυτές μονάδες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κίνδυνο δευτερογενούς μόλυνσης, εάν δεν είναι σε θέση να διαθέσουν σωστά την υπερβολική λάσπη, σύμφωνα με εκτιμήσεις κινέζων επιστημόνων. Η λάσπη συσσωρεύεται ως αποτέλεσμα της επεξεργασίας οικιακών και βιομηχανικών λυμάτων. Μόλις δημιουργηθεί, η λάσπη μπορεί να είναι πολύ τοξική και πρέπει να υποβληθεί σε επεξεργασία πριν απομακρυνθεί.
«Στην Κίνα πάνω από το 90% των δημοτικών λυμάτων και πάνω από το 50% των βιομηχανικών λυμάτων υφίστανται επεξεργασία με τη μέθοδο της ενεργοποιημένης ιλύος (AS), ωστόσο εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις όπως η υψηλή κατανάλωση ενέργειας, η συσσώρευση λάσπης και αφρού οι οποίες προκαλούν μόλυνση των υδάτων» λέει ο Τζίου Ντονγκρού, ερευνητής στο Ινστιτούτο Υδροβιολογίας της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών.
Η διαδικασία της ενεργοποιημένης ιλύος (AS) αναπτύχθηκε στην Αγγλία το 1914 και περιλαμβάνει την παραγωγή μίας ενεργοποιημένης μάζας μικροοργανισμών ικανών να σταθεροποιήσουν αερόβια την οργανική περιεκτικότητα των λυμάτων. Ως κύρια τεχνολογία επεξεργασίας λυμάτων, η διαδικασία αυτή υιοθετήθηκε από τις περισσότερες χώρες σε όλο τον κόσμο, όμως ο βασικός παράγοντας της τεχνολογίας ήταν ασαφής. Για να διελευκάνει αυτό το μυστήριο μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Δρ. Τζίου μελέτησε το μικροβιοκτόνο της ενεργοποιημένης ιλύος (AS) όπου διαπίστωσε ότι ο σχηματισμός βακτηριακών νιφάδων διαδραματίζει έναν κεντρικό ρόλο στη διαδικασία, επιτρέποντας τον διαχωρισμό της λάσπης και των αποβλήτων ανακυκλώνοντας με τον τρόπο αυτό την λάσπη.
Τα ευρήματά τους παρείχαν επίσης την πρώτη άμεση πειραματική απόδειξη ότι απαιτούνται πρωτεΐνες PEP-CTERM για τον σχηματισμό βακτηριακών φλοιών. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο δικτυακό τόπο «Περιβαλλοντική Μικροβιολογία». Η λάσπη μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί εάν αντιμετωπιστεί σωστά, γεγονός που μπορεί να είναι τόσο περιβαλλοντικά όσο και οικονομικά επωφελές, σύμφωνα με τον Δρ. Τζίου.