Ήταν 5-5-2010 όταν δολοφονούνται τρεις αθώοι που ενόχλησαν επειδή η άποψη τους ήταν διαφορετική απ’ τους φονιάδες τους.
Ήταν νέοι άνθρωποι που δεν είχαν το προνόμιο να ανοίκουν σε εξτρεμιστικές και τρομοκρατικές οργανώσεις υποκινούμενες από κόμματα ούτε και να πουλάνε φιλοσοφία χωρίς να έχουν δουλέψει ποτέ, απλά σαν από κομματική συνείδηση .
Συμπολίτες μας ήταν, φορολογούμενοι και νομοταγείς.Δεν τους ξέραμε αλλά τους γνωρίζαμε γιατί ήταν κάτι από μας που δουλεύουμε πληρώνουμε φόρους έχουμε άποψη για το κοινο καλό και την εθνική προκοπή.
Η Παρασκευή Ζούλια (35 ετών), η Αγγελική Παπαθανασοπούλου (32 ετών και εγκυμονούσα) και ο Επαμεινώνδας Τσακάλης (36 ετών).
Έπεσαν νεκροί απο γνωστούς αγνώστους.
Δυστυχως 6 χρονια μετά ούτε δικαστήριο έγινε, ουτε οι δολοφόνοι τους έχουν τιμωρηθεί μιας και το πολιτικό και δικαστικό κύκλωμα τους καλύπτει.
Όπως σωστά επεσήμανε και ο Βασίλης ο Κασιμάτης ” δεν γνωρίζουμε καν αν γίνεται ένα τρισάγιο στην μνήμη τους σίγουρα πάντως διαδήλωση δεν γίνεται στυλ Γρηγορόπουλου ή κάτι σχετικό…. Βλέπετε η ιστορία τους δεν πουλάει.Βλέπετε δεν σκοτώθηκαν από κάποιο αστυνομικό ώστε να έχουν το προφίλ του “επαναστατη”.
Τους δολοφόνησαν “διαδηλωτες” γιατί ήταν απλά στην εργασία τους για να βγάλουν το καθημερινό τους μεροκάματο.
Είναι τελικά άραγε αυτή η αριστερή δημοκρατία που όταν δεν συμφωνείς μαζί τους και δεν συντάσεσαι, είσαι ακροδεξιός και φασίστας ;
Μέχρι και σχολια με δηλητήριο ακούστηκαν ότι ” καλά να πάθουν που κάηκαν γιατί έπρεπε να απεργούν” θυμίζοντας μου μια συνάδελφο τοπικά που με πήρε να μου κάνει μαθήματα…
Να τελειώνουν λοιπόν οι πλάκες κάποια στιγμή με τους ψευτοεπαναστάτες και λοιπούς προστάτες και εθνοφρουρούς.
Όχι μόνο να μείνουν ζωντανοί στη μνήμη μας αυτοί οι αθώοι νεκροί αλλά να καταλάβουμε κι όλας με ποιους άλλους έχουμε να κάνουμε.
Οι τρομοκράτες και οι φονιάδες δεν μπορούν να αυτό συστήνονται ως οι λυτρωτές και να τους ανεχόμαστε σαν καλαμπούρι.
- Ο Κωνσταντίνος Γ. Συλιγάρδος είναι δημοσιογράφος