Το περιοδικό διερωτάται «αν αυτό σημαίνει ότι τελείωσε η ελληνική κρίση». Όπως επισημαίνει, παρότι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θεωρούν ότι τα χρήματα επαρκούν, η αλήθεια απέχει.
«Η διάσωση που αποφασίστηκε, παρότι μεγαλύτερη απ\’ ό,τι περίμεναν οι αγορές, δεν εξάλειψε τους κινδύνους για ελληνική χρεοκοπία», ακόμη και φέτος, αναφέρει. Όποιος εξετάσει προσεκτικά το ελληνικό χρέος και τα επιτόκια, καταλαβαίνει ότι αν η Ελλάδα δεν επανέλθει σε δυναμικούς ρυθμούς ανάπτυξης, η πιθανότητες για «κούρεμα» του χρέους είναι πολύ υψηλές.
Το νέο πακέτο διάσωσης, επισημαίνει το Economist, κατάφερε να δώσει πίστωση χρόνου, συγκεκριμένα τρία χρόνια, ώστε να αποφευχθεί η ελληνική χρεοκοπία. Η μεσοπρόθεσμη τάση στην Ελλάδα είναι χειρότερη από αυτή που λένε οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, οπότε η χώρα είτε θα χρειαστεί περισσότερα, είτε θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε «αναδιάρθρωση» του χρέους της.
Η διάσταση αυτή οδηγεί σε ένα και μόνο συμπέρασμα, αναφέρει το περιοδικό: αν έχει νόημα να επεκταθεί η βοήθεια προς την Ελλάδα. «Άλλωστε η ιστορία της κρίσης χρέους των αναδυόμενων αγορών, όπως η Αργεντινή, μας έδειξε ότι καλύτερα να χρεοκοπήσει μία χώρα, παρά να σέρνεται σε ένα ατέρμονο κύκλο ακριβών πακέτων διάσωσης».
Αυτό όμως δεν ισχύει για την Ελλάδα, τονίζει το περιοδικό, για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή η ελληνική χρεοκοπία θα αποτελούσε πολύ μεγάλο κίνδυνο για χώρες όπως η Πορτογαλία, η Ισπανία, αλλά και η Ιταλία, ενώ θα επέφερε τεράστιες απώλειες στο «εύθραυστο» ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Οι προοπτικές αυτές είναι πολύ ανησυχητικές και δείχνουν ότι «δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για χάσιμο», καθώς πρέπει να γίνουν πάρα πολλά, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Η Γερμανία, για παράδειγμα, θα πρέπει να δώσει ώθηση στην εσωτερική κατανάλωση.
Όπως επισημαίνει το περιοδικό, οι Ευρωπαίοι γελιούνται αν νομίζουν ότι η ελληνική κρίση θα λυθεί με το νέο πακέτο. Επειδή η Ελλάδα είναι αρκετά μικρή για να σωθεί, αυτό σημαίνει ότι αγόρασαν χρόνο και πρέπει να τον χρησιμοποιήσουν σωστά.