H μονοπωλιακή άδεια, σύμφωνα με τα όσα δημοσιεύει το in.gr,μπορεί να επεκτείνεται χρονικά, εφόσον έτσι κρίνει σκόπιμο το κράτος-μέλος. Ταυτόχρονα, κάθε κράτος-μέλος έχει δικαίωμα να απαγορεύει την διοργάνωση τυχερών παιχνιδιών στην επικράτειά του από εταιρείες, οι οποίες έχουν λάβει άδεια από άλλο κράτος-μέλος.
Το Δικαστήριο της ΕΕ με απόφασή του την Πέμπτη θέτει οριστικό τέλος στις αμφισβητήσεις του μονοπωλιακού καθεστώτος στην οργάνωση τυχερών παιχνιδιών στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αφορμή για την απόφαση στάθηκε σειρά προδικαστικών ερωτημάτων που τέθηκαν από αυστριακό δικαστήριο, καθώς η εταιρεία Osterreichische Lotterien GmbH, ιδιωτικού δικαίου εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, κατέφυγε στην αυστριακή δικαιοσύνη κατά της εταιρείας bet-at-home.com Entertainment, η οποία διοργάνωνε τυχερά παιχνίδια στο διαδίκτυο, επικαλούμενη ότι έχει αυτό το δικαίωμα, αφού κατέχει άδεια από ένα άλλο κράτος-μέλος και εν προκειμένω την Μάλτα (υπόθεση C-347/09).
Κατά την διαδικασία στο ΔΕΕ, εκτός από τους διάδικους και την αυστριακή κυβέρνηση, παρέμβαση έκαναν και οι κυβερνήσεις της Ελλάδας, του Βελγίου, της Πορτογαλίας και της Μάλτας, καθώς και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Στην απόφαση η οποία δημοσιεύθηκε χτες, το ΔΕΕ αποφαίνεται ότι το άρθρο 49 ΕΚ (περί ελεύθερης εγκατάστασης εταιρειών στα κράτη-μέλη της Ε.Ε.), σε ό,τι αφορά τα τυχερά παιχνίδια έχει την έννοια
α) κράτος-μέλος το οποίο επιδιώκει την εξασφάλιση ενός ιδιαιτέρως υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών στον τομέα των τυχερών παιχνιδιών μπορεί βασίμως να θεωρεί ότι μόνον η δημιουργία μονοπωλίου υπέρ ενός και μοναδικού οργανισμού που υπόκειται σε αυστηρό έλεγχο εκ μέρους των δημοσίων αρχών μπορεί να παράσχει στις εν λόγω αρχές τη δυνατότητα να ελέγχουν την εγκληματικότητα που ενυπάρχει στον τομέα αυτόν και να επιδιώκουν την επίτευξη του σκοπού αποτροπής του ενδεχομένου ενθαρρύνσεως υποβολής σε υπερβολικά υψηλές δαπάνες για τυχερά παιχνίδια και καταστολής της εξαρτήσεως από αυτά κατά αρκούντως αποτελεσματικό τρόπο,
β) προκειμένου μια εθνική ρύθμιση, η οποία καθιερώνει μονοπώλιο στον τομέα των τυχερών παιχνιδιών (παρέχοντας τη δυνατότητα στον κάτοχο της άδειας του μονοπωλίου να ασκεί επεκτατική πολιτική), να συνάδει με τους σκοπούς της καταπολεμήσεως της εγκληματικότητας, καθώς και της μειώσεως των ευκαιριών συμμετοχής σε παιχνίδια, πρέπει:
– να στηρίζεται στη διαπίστωση ότι οι εγκληματικές δραστηριότητες και οι ενέχουσες απάτη δραστηριότητες που σχετίζονται με τυχερά παιχνίδια και η εξάρτηση από τυχερά παιχνίδια αποτελούν πρόβλημα στο έδαφος του οικείου κράτους-μέλους, πρόβλημα το οποίο θα ήταν δυνατό να αντιμετωπισθεί με την επέκταση των εγκεκριμένων και νομοθετικώς ρυθμιζόμενων δραστηριοτήτων, και
– να επιτρέπει μόνον τη χρησιμοποίηση λελογισμένης διαφημίσεως και αυστηρώς περιοριζόμενης σε ό,τι απαιτείται προκειμένου να κατευθυνθούν οι καταναλωτές προς τα ελεγχόμενα, και όχι προς τα παρανόμως λειτουργούντα δίκτυα παιγνίων.
γ) το γεγονός ότι ένα κράτος-μέλος επέλεξε σύστημα προστασίας διαφορετικό από εκείνο που υιοθέτησε άλλο κράτος-μέλος δεν μπορεί να έχει επίπτωση στην εκτίμηση της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας των διατάξεων που έχουν θεσπιστεί στον τομέα αυτόν, οι οποίες πρέπει να αξιολογούνται αποκλειστικά υπό το φως των σκοπών που επιδιώκουν οι αρμόδιες αρχές του ενδιαφερομένου κράτους-μέλους και του επιπέδου της προστασίας που σκοπούν να διασφαλίσουν.
Για να διαλυθούν, μάλιστα, οποιεσδήποτε αμφισβητήσεις, με την απόφασή του το ΔΕΕ ξεκαθαρίζει ότι:
«Τα διάφορα κράτη-μέλη δεν διαθέτουν απαραιτήτως τα ίδια τεχνικά μέσα για τον έλεγχο των διαδικτυακών τυχερών παιχνιδιών και δεν προβαίνουν αναγκαστικά στις ίδιες επιλογές. Μολονότι η Κυβέρνηση της Μάλτας ισχυρίσθηκε ότι η Δημοκρατία της Μάλτας είναι το πρώτο κράτος-μέλος που ανέπτυξε ένα ρυθμιστικό σύστημα ειδικά σχεδιασμένο για τον έλεγχο και την εποπτεία των διαδικτυακών τυχερών παιχνιδιών, το γεγονός ότι μπορεί να επιτευχθεί ένα συγκεκριμένο επίπεδο προστασίας των καταναλωτών από απάτες του επιχειρηματία σε ένα συγκεκριμένο κράτος-μέλος με την εφαρμογή εξελιγμένων τεχνικών ελέγχου και εποπτείας, δεν επιτρέπει να συναχθεί το συμπέρασμα ότι το ίδιο επίπεδο προστασίας μπορεί να επιτευχθεί σε άλλα κράτη-μέλη που δεν διαθέτουν αυτά τα τεχνικά μέσα ή δεν έχουν προβεί στις ίδιες επιλογές.
Το κράτος-μέλος μπορεί, εξάλλου, νομίμως να θελήσει να εποπτεύει μια οικονομική δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα στο έδαφός του, γεγονός που θα ήταν αδύνατο εάν έπρεπε να βασιστεί σε ελέγχους που διενεργούνται από τις αρχές άλλου κράτους συστημάτων τα οποία δεν ελέγχει το ίδιο».
Μετά τη χτεσινή απόφαση του ΔΕΚ ο πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαϊκών Λοταριών (EL) Friedrich Stickler προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Το τελικό κτύπημα δέχθηκαν εκείνοι που επικαλούνται «την αμοιβαία αναγνώριση» μεταξύ κρατών-μελών σε ό, τι αφορά τις άδειες λειτουργίας τυχερών παιχνιδιών.
Η σαφής αυτή απόφαση κλείνει, μια για πάντα τη συζήτηση αναφορικά με το κατά πόσον τα κράτη-μέλη μπορούν να εξαναγκαστούν να επιτρέπουν στους φορείς εκμετάλλευσης τυχερών παιχνιδιών να παρέχουν τα παιχνίδια στη χώρα τους, μόνο και μόνο επειδή διαθέτουν άδεια λειτουργίας τυχερών παιχνιδιών σε κάποιο άλλο κράτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ιδιαίτερα θετική ήταν και η διευκρίνηση του Δικαστηρίου της Ε.Ε. ότι τα μονοπώλια για τα τυχερά παιχνίδια στο διαδίκτυο, όταν εξυπηρετούν το σκοπό της καταπολέμησης του εγκλήματος και της απάτης, είναι σύμφωνα με το δίκαιο της ΕΕ».