\”Το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων καθώς και εκείνο του αναγκαστικού κατοχικού δανείου, ως συνέπεια του Β\’ Παγκοσμίου Πολέμου, απασχολούν από μακρού χρόνου την Ελλάδα και αποτελούν ζητήματα με ιστορικές, ανθρωπιστικές, πολιτικές και νομικές παραμέτρους.
Η Ελλάδα, λαμβάνοντας υπόψη τις εκάστοτε συγκυρίες στις διμερείς και διεθνείς σχέσεις και συνεκτιμώντας τις παραμέτρους αυτές, εγείρει τακτικά το όλο ζήτημα στο πλαίσιο διμερών συναντήσεων.
Οι γερμανικές αποζημιώσεις ως νομικό ζήτημα παρουσιάζουν ιδιαίτερη πολυπλοκότητα και συνιστούν αντικείμενο προς μελέτη και διευθέτηση σε διεθνές επίπεδο σύμφωνα με τους κανόνες της διεθνούς έννομης τάξης. Η εν προκειμένω εκκρεμότητα, εξακολουθεί να υφίσταται, ενώ ως χώρα διατηρούμε πάντα το δικαίωμα και τις δυνατότητες για τον χειρισμό και την ικανοποιητική κατάληξή της.
Η Ελλάδα ουδέποτε παραιτήθηκε των αξιώσεών της. Ως έπραξε δε πρόσφατα στο ζήτημα των αποζημιώσεων των οικογενειών των θυμάτων της σφαγής του Διστόμου, παρεμβαίνοντας στη διαφορά μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, η κυβέρνηση διατηρεί το δικαίωμα να ανακινήσει τα θέματα των γερμανικών αποζημιώσεων και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου την στιγμή που θα κρίνει ως καταλληλότερη προς τούτο, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των παραμέτρων\”.
Επίσης για τις αρχαιότητες ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κ.Νικητιάδης, αναφέρει τα εξής:
\”Σχετικά με αρχαιότητες, που αφαιρέθηκαν βιαίως και παρανόμως από την Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής (1941-1944), σας επισημαίνουμε ότι οι παράνομες ανασκαφές και οι κάθε είδους καταστροφές πολιτιστικών αγαθών, κατά την περίοδο 1941-1944, έχουν καταγραφεί σε ειδικό τόμο, με τον τίτλο \”Ζημίαι των αρχαιοτήτων εκ του πολέμου και των στρατών κατοχής\”. Ο τόμος εξεδόθη το 1946 από το Υπουργείο Παιδείας, ενώ για τον σκοπό καταγραφής και επιστροφής τους μετέβησαν στην αλλοδαπή (Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, Ιταλία, Αυστρία), μεταπολεμικώς, πολλοί Έλληνες αρχαιολόγοι.
Εξεδόθησαν δύο εγκύκλιοι, το 1984 και 1993, για την καταγραφή των απωλεσθεισών αρχαιοτήτων, ενώ από τις απαντήσεις των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπ.Πολιτισμού φαίνεται πως αρκετά αρχαία επεστράφησαν και άλλα όχι, ενώ για ορισμένα δεν κατέστη δυνατή η διερεύνηση της τύχης τους (καθώς σε πολλά απουσιάζει η φωτογραφική τεκμηρίωση).
Ωστόσο, η έρευνα και οι προσπάθειες για την τεκμηρίωση των εν λόγω πολιτιστικών αγαθών συνεχίζονται, με πιο πρόσφατη εξέλιξη (2010) τις ενέργειες για επαναπατρισμό νεολιθικών αρχαιοτήτων από το μουσείο Pfahibaumuseum της Γερμανίας. Οι εν λόγω αρχαιότητες προέρχονται από ανασκαφή νεολιθικού οικιστικού συνόλου στην περιοχή της Θεσσαλίας, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής.\”