Η έρευνα αποκαλύπτει την εξάπλωση, από την μία άκρη της Γηραιάς Ηπείρου μέχρι την άλλη, σκληροπυρηνικών εθνικιστικών ιδεών ανάμεσα στους νέους, κυρίως άνδρες. Πολύ κυνικοί απέναντι στις κυβερνήσεις της χώρας τους και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, φαίνεται ότι νιώθουν έναν γενικευμένο φόβο για το μέλλον τον οποίον εδράζουν επάνω στην πολιτισμική ταυτότητα. Φαίνεται επίσης ότι ανησυχούν πολύ για την μετανάστευση, ιδίως για ό,τι θεωρούν σαν μεγάλη εξάπλωση της επιρροής του ισλάμ στην Ευρώπη.
«Βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι στην ιστορία της Ευρώπης. Σε πέντε χρόνια από σήμερα, είτε θα δούμε μια αύξηση στις δυνάμεις του μίσους και του διχασμού στην κοινωνία, συμπεριλαμβανομένων του υπερ-εθνικισμού, της ξενοφοβίας, της ισλαμοφοβίας και του αντισημιτισμού, είτε θα είμαστε σε θέση να καταπολεμήσουμε αυτή την τρομακτική τάση», λέει η Εμινέ Μποζκούρτ, ευρωβουλευτής από την Ολλανδία και επικεφαλής του αντι-ρατσιστικού λόμπι στο ευρωκοινοβούλιο.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε μόλις τρεις μήνες αφότου ο Νορβηγός μακελάρης Αντερς Μπρέιβικ, μέλος ακροδεξιών οργανώσεων, σκότωσε 69 ανθρώπους σε κατασκήνωση νεολαίας, κοντά στο Οσλο. Παρά το γεγονός ότι τα κόμματα τον αποκήρυξαν, η εξέταση των επαφών του από τη νορβηγική αστυνομία αποκάλυψε μια πανευρωπαϊκή συζήτηση γύρω από αντι-μεταναστευτικές και εθνικιστικές ιδέες, η οποία διεξάγεται στο Ιντερνετ.
Τα στοιχεία της έρευνας συνελέγησαν κυρίως τον περασμένο Ιούλιο και Αύγουστο, πριν από την επιδείνωση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη.
Εμφαση δίνεται στην επικράτηση της καχυποψίας, και πολλές φορές του μίσους, κατά των μεταναστών, ιδίως εναντίον των μουσουλμάνων. «Οπως ο αντισημιτισμός ήταν ένας ενοποιητικός παράγων για τα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης στις δεκαετίες του 1910, \’20 και \’30, η ισλαμοφοβία έχει γίνει ο ενοποιητικός παράγων στις πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα», λέει ο Τόμας Κλάου από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων (European Council on Foreign Relations).
Κόμματα με αντι-μεταναστευτική και ισλαμοφοβική ιδεολογία έχουν εξαπλωθεί πέρα από τα γνωστά προπύργια της Ακρας Δεξιάς στη Γαλλία, την Ιταλία και την Αυστρία, σε παραδοσιακώς πολύ πιο ανεκτικές χώρες όπως είναι οι σκανδιναβικές και η Ολλανδία. Σήμερα διαθέτουν σημαντική κοινοβουλευτική εκπροσώπηση σε χώρες της Ευρώπης, όπως η Δανία, η Σουηδία, η Φινλανδία και η Ελλάδα.
Αλλα κράτη είδαν την άνοδο εθνικιστικών κινημάτων δρόμου, όπως είναι η Λίγκα της Αγγλικής Αμυνας (EDL). Αλλά οι ειδικοί λένε ότι πιο σημαντική εξέλιξη είναι το γεγονός ότι μια γενιά νεαρών ευρωπαίων έχουν γίνει οπαδοί τέτοιων οργανώσεων, και ανταλλάσσουν ιδέες online, κυρίως μέσω του Facebook.
(Βήμα)