\”Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία\” ήταν το κυρίαρχο σύνθημα της εξέγερσης, ένα σύνθημα που σήμερα 38 χρόνια μετά είναι πολύ πιό επίκαιρο ακόμη και απο το 1973.
Το \”Ψωμί\” το θυσίασαν επικαλούμενοι την σωτηρία της πατρίδος εκείνοι που ζητούν σεβασμό στην \”ιστορική μνήμη\”. Δυστυχώς είμαι αναγκασμένος να πω ότι η ανεργία και η φτώχεια έχει ξεπεράσει ακόμη και την περίοδο της δικτατορίας.
Για την \”Παιδεία\” η υπουργός που ζητεί \”σεβασμό στην ιστορική μνήμη\” θα μείνει η ίδια στην ιστορία ως η πρώτη υπουργός Παιδείας που κατάργησε το άσυλο και έχει αφήσει τα σχολεία χωρίς βιβλία.
Σε ότι αφορά στην \”Ελευθερία\” να πω τι.
Πως υπο την απειλή των επεισοδίων απο τους πάσης φύσεως \”κουκουλοφόρους\” ο πάλαι ποτέ πρόεδρος της ΕΦΕΕ μετατρέπει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης το Σύνταγμα και την Βουλή;
Πως σήμερα οι Έλληνες είναι μεν \”ελεύθεροι\” να μιλούν, αλλά είναι στην κυριολεξία σιδηροδέσμιοι οικονομικά; Πως 38 χρόνια μετά οι τύχες της χώρας αποφασίζονται απο κυβέρνηση που δεν έχει αναδειχθεί με εκλογές;
Πως 38 χρόνια μετά στην κυβέρνηση αυτή συμμετέχουν άνθρωποι – οπαδοί – θιασώτες – λάτρεις, όπως θέλετε πείτε τους, της δικτατορίας;
Καλό είναι λοιπόν, όλοι αυτοί που με την ψήφο τους έχουν καταστήσει περισσότερο απο ποτέ, επίκαιρο το \”Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία\”, να σεβαστούν την ιστορική μνήμη και τουλάχιστον να μην προκαλούν.
Ναπ.Σ.