Την Πέμπτη οι Αμερικανοί, όπου γης, εορτάζουν την Ημέρα των Ευχαριστιών (Thanksgiving) ισότιμη με τα Χριστούγεννα σε ό,τι αφορά το φαγοπότι, το (αμερικανικό) football που μεταδίδει η τηλεόραση και τη συγκέντρωση της οικογένειας στο σπίτι, συνήθως, της γιαγιάς. Η παράδοση απαιτεί στο εορταστικό τραπέζι να υπάρχει γεμιστή γαλοπούλα και κολοκύθα – στη σαλάτα, τηγανητή και, συνηθέστερα, πίτα.

Αγγλικά η γαλοπούλα λέγεται και γράφεται turkey, ακριβώς όπως η λέξη Τουρκία. Γεγονός το οποίο ενοχλεί τους Τούρκους οι οποίοι προσπαθούν – χωρίς επιτυχία ως τωρα – να \”διορθώσουν\” κάπως την αγγλική ονομασία της χώρας τους σε Turkeye (=τούρκιγιε). Δημιουργεί όμως και άλλου είδους παρεξηγήσεις. Όπως την ακόλουθη.

Nωρίς το πρωί της Ημέρας των Ευχαριστιών ένα τηλεφώνημα ξυπνά τον τότε Γενικό πρόξενο στη Νέα Υόρκη κ. Γιάννη Μπιλιμάτση. Στην άλλη Άκρη της γραμμής είναι ο Βασιλάκης, ο επιμελητής των γραφείων του Ελληνικού Προξενείου. «Κύριε Γενικέ», λέει με κομμένη φωνη. «Η εφημερίδα, οι Νιου Γιοκ Τάιμ  γράφει στην 1η σελίδα ότι σκοτωθήκαν 65.000 Τούρκοι».

Κρύος ίδρωτας στον κύριο Γενικό, μισοξύπνιος ακόμη δεν σκέφτεται τίποτε, με τις πιτζάμες καθώς είναι κατεβαίνει τροχάδην τις σκάλες στον 2ο όροφο του κτίριου παίρνει στα χέρια του  τους \”ΝY Times\” και διαβάζει. Ναι, τρίστηλο στην  1η σελίδα της ο τίτλος μιλούσε για το \”σφάξιμο\” των 65.000 turkeys. Που δεν επρόκειτο, βεβαίως, για Τούρκους αλλά για γαλοπούλες…

(Βήμα)