Περίπου 2 εκατομμύρια εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα έλαβαν μέρος στην απεργία που προκήρυξαν τα βρετανικά συνδικάτα του δημόσιου τομέα διαμαρτυρόμενα για τις περικοπές της κυβέρνησης Κάμερον, ιδιαίτερα στο θέμα των συντάξεων.
 
Η απεργία επηρέασε κυρίως τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα δικαστήρια, ενώ στις μεταφορές δεν υπήρξαν τα προβλήματα που αναμένονταν. Ήταν η μεγαλύτερη κινητοποίηση από τη δεκαετία του 1980, όταν η τότε Συντηρητική πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ προχωρούσε σε ευρύτατο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.

Στην Αγγλία το 60% των σχολείων έμεινε κλειστά, στην Ουαλία το ποσοστό έφτασε το 80%, στη Βόρειο Ιρλανδία το 50%, ενώ στη Σκωτία λειτούργησαν μόλις 33 από τα 2.700 σχολεία.

Στον τομέα της Υγείας ακυρώθηκαν 6.000 από τις 33.000 προγραμματισμένες χειρουργικές επεμβάσεις, όπως και δεκάδες χιλιάδες ιατρικά ραντεβού. Με προσωπικό ασφαλείας κινήθηκαν και τα ασθενοφόρα.

Μαζικές ήταν και οι διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στο Λονδίνο, το Μάντσεστερ και το Κάρντιφ. Στο Λονδίνο ομάδα «Αγανακτισμένων» κατέλαβε προσωρινά τα γραφεία επιχείρησης στο Πικαντίλι.

Μικρά ήταν τα προβλήματα στις συγκοινωνίες. Τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς λειτούργησαν κανονικά (με εξαίρεση τη Β.Ιρλανδία), ενώ στα αεροδρόμια δεν παρουσιάστηκαν τα προβλήματα και οι ουρές που είχαν όλοι προβλέψει, κυρίως γιατί οι περισσότεροι έσπευσαν εγκαίρως να αλλάξουν την ημερομηνία τους ταξιδιού τους. Έτσι ακόμα και με μειωμένο προσωπικό, οι ουρές τελικά ήταν στα συνηθισμένα επίπεδα.

Τα συνδικάτα δηλώνουν απόλυτα ικανοποιημένα από τις εξελίξεις και ασφαλώς το μεγάλο στοίχημα είναι να εκμεταλλευθούν τη συγκυρία και να υπάρξει συνέχεια στη μαζικότητα των εργαζομένων του δημόσιου τομέα σε μελλοντικές κινητοποιήσεις. Ενθαρρυντικό είναι και το γεγονός ότι σε δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε στον Guardian, η κοινή γνώμη βλέπει με κατανόηση τα αιτήματά τους.

Πάντως ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον έσπευσε από το βήμα της Βουλής των Κοινοτήτων να υποβαθμίσει την επιτυχία της απεργίας, παρουσιάζοντας μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Στον πρωθυπουργό απάντησε ο ηγέτης των Εργατικών Εντ Μίλιμπαντ, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Γιατί δεν βλέπετε ότι σκληρά εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα, άνθρωποι που ποτέ δεν είχαν κατεβεί σε διαδήλωση, σήμερα το έπραξαν; Γιατί ήθελαν να σας περάσουν το μήνυμα ότι δεν τους ακούτε».